Vier liter zeewater, dat was het equivalent van het zoutgehalte in het bloed van Sanda Dia. De deskundigen zijn duidelijk: niets had de overleden schacht van Reuzegom eind 2018 nog kunnen redden bij aankomst in het ziekenhuis.
‘Sanda was meer dood dan levend bij aankomst in het ziekenhuis. De dokters hebben alles gedaan wat kon, niets had hem kunnen redden.’ Wetsdokter Werner Jacobs, urgentiearts Ignace Demeyer en intensivist Niels Van Regenmortel zijn even stellig als unaniem. Het drietal werd door de onderzoeksrechter op vraag van enkele Reuzegommers aangesteld om de precieze omstandigheden van Dia’s overlijden (opnieuw) te bestuderen.
Want, hadden verschillende Reuzegommers aangevoerd: was Dia’s overlijden niet te vermijden door betere medische zorgen? Het antwoord is neen, klonk het unisono tijdens de eerste inhoudelijke zitting van het proces rond de dood van de derdejaars ingenieursstudent uit Edegem (20). Achttien Reuzegommers staan in Hasselt terecht voor een rist aan kwalificaties, waaronder mensonterende behandeling, het toedienen van schadelijke stoffen met de dood tot gevolg en onopzettelijke doding.
Zeewater van Blankenberge
De ‘subtiele’ poging tot (gedeeltelijke) schuldverschuiving werd teruggekaatst door de Antwerpse wetsdokter. ‘Ik daag alle aanwezigen hier uit: ga mee naar Blankenberge, drink daar vier liter zeewater en we spreken morgen opnieuw af, hier in Hasselt. Ik kan jullie garanderen: niemand zal levend terugkeren uit Blankenberge.’
‘Zijn doodsvonnis was getekend op het moment dat hij uit de koude put werd gehaald, waar hij urenlang in had doorgebracht’
Niels Van Regenmortel – Intensivist
Op de beklaagdenbank staarden preses ‘Zaadje’, ‘Rafiki’, ‘Igean’ en ‘Strontvlieg’ – de vier aanwezige leden van Reuzegom – naar de grond. Spoedarts Demeyer ging nog een stap verder toen het ongezien hoge zoutgehalte in Dia’s bloed ter sprake kwam, als gevolg van proeven waarbij grote hoeveelheden visolie gedronken moesten worden. ‘Hij was zo zuur als een citroen’, klonk het. Sanda’s moeder Annemie De Vel had intussen de zaal verlaten.
Die 5de december 2018 was Dia om 21.15 uur door enkele Reuzegommers naar het AZ Sint-Jozef in Malle gevoerd. Daar kreeg hij een kwartier later een hartstilstand. Een klein uur later werd hij, terwijl hij gereanimeerd werd, binnengebracht in het UZA, waar hij op 7 december 2018 om 15.17 uur overleed. Een doodsstrijd van 41 uur die geen enkele kans op slagen had, zei intensivist Van Regenmortel. ‘Zijn doodsvonnis was getekend op het moment dat hij uit de koude put werd gehaald, waar hij urenlang in had doorgebracht. Het was een point of no return.’
De conclusies van de drie experts lijken niet bepaald voordelig voor de achttien beklaagden: de dokters hebben geen fouten gemaakt en er is net zeer goed volgens het boekje gereanimeerd. ‘Tegen het medisch beleid kan niets ingebracht worden.’ Geen wonderdokter of wondermiddel dat de compleet onderkoelde (lichaamstemperatuur 28,7 graden) en volledig verzuurde Dia had kunnen redden. Warmtedeken noch warmtebaxter hielp. Hij was onbehandelbaar. Er kon dan ook geen bloed genomen worden, net omdat de koude Dia’s bloedvaten had dichtgeknepen.
Het drietal verwees naar de ‘comaschaal’, een reeks parameters bij aankomst in het ziekenhuis. Een indicatie: een dode haalt nog drie op vijftien, de ‘levende’ Sanda Dia scoorde bij aankomst vier op vijftien. Finaal bezweek de sportieve jongen zonder medische voorgeschiedenis aan een acuut hersenoedeem, zeg maar aan onmiskenbare hersenschade, met tal van organen die het hadden begeven. Er is sprake van drie bijkomende factoren: verzuring, onderkoeling en zuurstoftekort. Te wijten aan handelingen tijdens de doop zelf gesteld.
Dat er op dag 1 van de tweedaagse studentendoop waanzinnige hoeveelheden gin en bier verzet moesten worden, speelde volgens het college dan weer geen rol.
Het etiket van de bidon
De vier Reuzegommers aanhoorden het en kwamen niet aan het woord. Opvallend: de experts gaven wel toe dat artsen noch gewone mensen kunnen inschatten hoe gevaarlijk zout(inname) nu precies is.
Het merendeel van de advocaten probeerde in de aanloop naar de debatten van april 2022 een gat in het relaas van de experts te slaan. Walter Damen benadrukte dat er op het bewuste etiket van de bewuste bidon visolie net stond dat zoutkristallen ongevaarlijk waren. Anderen benadrukten dan weer dat er uiterlijk aan Sanda Dia niet te zien was dat er sprake was van een hoge zoutintoxicatie. Bij alcohol, bijvoorbeeld, zouden die uiterlijke symptomen veel duidelijker zijn, klonk het. En zou er, dixit hen, zeer zeker vroeger ingegrepen zijn. Volgens Jacobs en co. was het sowieso altijd hopeloos te laat geweest.
Bron: De Standaard