Jeroen Olyslaegers
Ik ben een zoeker, geen vinder
Jeroen over zichzelf
lieve iedereen,
ik ben, gelijk u allen, niet consequent.
ik ben, gelijk u allen, soms scherp en soms onnozel.
ik ben, gelijk u allen, soms ad rem en soms compleet uit de bocht.
ik ben gelijk iedereen wel eens wat traag, een beetje laf, ambetant, en zoek soms gewoon last uit woede of verdriet.
ik treiter graag wat wantoestanden en onrechtvaardigheid betreft. ik zet mijn lachband in wat macht en perceptie betreft.
ja zeker, ik ben een systeemcriticus omdat dit huidige systeem, dit bewustzijn tragisch is, te kort schiet, niet zjust is.
maar ik zie ook de mensen er achter en de menselijkheid.
en ik heb heel veel hoop. cynisme is aan mij niet besteed, sarcasme wel. er is een verschil.
ik heb meningen die ik moet aanpassen, in vraag stellen, soms ook gewoon afvoeren. ik heb geleerd dat dit meer bijbrengt dan ze verplicht bij te houden, ook al vind ik ze heimelijk niks meer.
ik heb soms ook, écht waar, geen meningen.
en al even vaak vind ik mijn woorden een probleem.
soms is alles machteloosheid.
soms, gelijk u allen, ben ik mezelf gewoon beu.
maar ik haat mezelf niet.
ik haat letterlijk niemand.
soms spreekt mijn hart, soms mijn hoofd.
ik verleen graag troost, want ik heb er vaak zelf behoefte aan.
soms ben ik ongenadig tegenover anderen, maar de grootste overwinning is ongenadig en liefdevol te zijn ten opzichte van mezelf en daar zo eerlijk mogelijk over getuigen.
ik ben geen spreekbuis, van niemand niet, en vaak zelfs niet van mezelf. ik ben al even vaak een doorgeefluik zonder echt te weten waarom.
tijdens al die toestanden vind ik het leuk dat u dit waardeert, maar ik hou net zo goed van tegenspraak met argumenten.
ik word oprecht graag tegengesproken.
ik schreef het al eerder: dit medium is gelijk de gesprekken die het personage boontje voert in de kapellekensbaan: twijfelend, zoekend, ruziënd, vervloekend, liefhebbend en lachend.
dit allemaal om dit te zeggen.
ik heb, gelijk u allen
DE WAARHEID NIET IN PACHT
(ik heb ze wel soms te leen, maar moet ze dan weer afgeven)
IK BEN EEN ZOEKER, GEEN VINDER
(al vind ik wel dat…)
okékes?
peace, love en collectieve kracht
– Jeroen Olyslaegers
Wil - De film
1942.
Wil en Lode zijn twee jonge hulpagenten in een bezet Antwerpen. Ze werken gedwongen mee aan de klopjacht op joden in hun stad, maar tegelijk steunen ze ook het verzet.
Te midden van alle chaos en geweld bloeit de liefde: Wil valt als een blok voor de charmes van Lode’s zus Yvette.
Een tegenstrijdige cocktail van emoties brengt hem aan de rand van de afgrond.
Want hoe red je tegelijk jezelf, je geliefden en de joden uit de klauwen van de bezetter?
Wil - Het boek
Het is oorlog. Antwerpen wordt bezet door geweld en wantrouwen.
Wilfried Wils acht zichzelf een dichter in wording, maar moet tegelijk zien te overleven als hulpagent. De mooie Yvette wordt verliefd op hem en haar broer Lode is een waaghals die zijn nek uitsteekt voor joden.
Wilfrieds artistieke mentor, Nijdig Baardje, wil juist alle joden vernietigen. Onbehaaglijk laverend tussen twee werelden, probeert Wilfried te overleven terwijl de jacht op de joden onverminderd verdergaat. Jaren later vertelt hij zijn verhaal aan een van zijn nakomelingen.
Een ambitieuze, veelzijdige roman die de lezer niet los zal laten.
Olyslaegers bewees zijn meesterschap al eerder, maar met WIL zal hij menigeen volstrekt verrassen.
Wildevrouw
Beer verloor drie vrouwen in het kraambed. Zijn derde echtgenote baarde een kind alvorens te sterven, de andere twee stierven met een kind in hun buik. Na al dat verlies acht hij zijn verlangen naar liefde door God vervloekt.
Vanuit Amsterdam roept Beer God aan om de veronderstelde vloek te ontrafelen. Hij blikt terug op zijn laatste jaren in het zestiende-eeuwse Antwerpen, de stad die hij ontvluchtte.
Antwerpen floreerde in handel en geld maar er heerste tegelijk een grote onrust. Beer maakte deze oplopende spanningen van dichtbij mee in zijn herberg waar vrije gedachten en zoete wijn vloeiden, en waar plannen werden gesmeed door een geheim genootschap.
Alles werd op scherp gesteld wanneer een wildevrouw, als gevolg van overmoedige wereldveroveraars, in zijn herberg terechtkwam.
‘Wildevrouw’ is een wervelende, monumentale roman over het verlangen naar eenheid en het veroveren van een innerlijke waarheid, vol vlees en geuren, vol narren en blinden, vol handelaars en woekeraars, profiteurs en bedriegers, vroedvrouwen, cartografen, schilders, drukkers en astrologen, waarbij verlangen en zelfbedrog dansen door de straten van een gedoemde stad.
Jeroen in de media
Aantekeningen voor Schrijver en Wildevrouw
Beelden, teksten, gedachten en histories ter recombinatie voor Wildevrouw
Brief aan Herman Teirlinck
Waarde heer Teirlinck, Gij schrijfbroeder, Gij spiegelbeeld,
De Morgen
Jeroen Olyslaegers over Willem en mijn wellust
De Standaard
Delen wij nog een werkelijkheid?
De Standaard
Je moet een idioot zijn om te geloven dat het alleen maar beter zal worden
De Standaard
Over de waanzin van het privilege
GalleryViewer
Ik koop kunst liefst rechtstreeks van de maker
Gesprek
De techniek van Bruegel beïnvloedt mijn nieuwe roman rechtstreeks
Inktvinger
Jeroen Olyslaegers wint allereerste Inktvinger
Jeroen Olyslaegers
Tijd voor een eigen lobby
Jeroen Olyslaegers
We are one
Vette dinsdag
Het gevecht tussen Carnaval en Vasten
Vliegmare
Jeroen Olyslaegers over de valkuilen van sociale media
