Senior writer Joël De Ceulaer schrijft deze week een brief aan Matthias Diependaele. Deze Uitkijkpost kan sporen van spot of satire bevatten.
Joël De Ceulaer – De Morgen
´Beste Matthias Diependaele, wat u in ‘Terzake’ zei, kan ónmogelijk waar zijn´
Joël De Ceulaer
Beste Matthias Diependaele, toen ik las dat Zuhal Demir, uw partijgenote en collega-minister in de Vlaamse regering, een dickpic in haar berichtenbox had aangetroffen, zette ik u meteen bovenaan de shortlist voor de brief van deze week.
Toen ik wat later de discussie over de bierfiets zag losbarsten, nam u een beslissende voorsprong op de concurrentie.
Woensdagavond, tijdens het debat over sociale woningbouw in Terzake, wist ik het zeker: die Diependaele kletst zo heftig uit zijn nek dat iemand eens moet zeggen dat dit keizertje geen kleren aanheeft.
Maar laten we beginnen bij die, euh, dickdinges of dingespic, zoals uw minister-president dat zou zeggen.
Fascinerend fenomeen heb ik dat altijd gevonden. Ik kan niet geloven dat er mannen bestaan die denken dat ze een vrouw kunnen bekoren door haar, bij wijze van verrassing, een lichtdrukmaal van hun penis te sturen.
Zelfs wie beschikt over een robuust geschapen, kordaat gepositioneerd en relatief symmetrisch exemplaar, moet toch beseffen dat hij daarmee verleidingsgewijs geen deuk in een pakje boter kan slaan.
Ik ga er dan ook van uit dat de daders van dit misselijkmakende gedrag niet willen behagen, maar veeleer willen schofferen. Het is vernederend, vunzig, ongemanierd.
En zo moest ik dus aan u denken, en uw beleid inzake socialewoningbouw, dat dinsdag in Pano met de grond gelijk was gemaakt.
De wachtlijst telt 180.000 mensen, er staan 15.000 woningen leeg, en toch beweegt er, dubbelpunt: bijna niets.
Er wordt jacht gemaakt op een handvol huurders met een huis in het buitenland, er wordt gecontroleerd dat kandidaten zeker geen spaarcentje hebben: dat allemaal wel, laat de honden maar los!
Maar een beleid dat degelijke huisvesting biedt aan mensen die op de private huurmarkt direct in armoede belanden, omdat ze te weinig verdienen – daar is onder uw bewind geen sprake van.
Geen wonder, natuurlijk. Deze Vlaamse regering is er voor de middenklasse, niet voor wie het lastig heeft.
Levenslang sociaal huren schaft u af, omdat u niet wil dat men afhankelijk wordt van de overheid. Na negen jaar moet je op je eigen benen kunnen staan.
Maar als er nu één groep zich aan de uier van de overheid heeft vastgezogen, is het de middenklasse wel: of die nu een kind dan wel een elektrische wagen koopt, altijd worden daar emmers vol subsidies tegenaan gegooid.
De Tesla-coalitie van Jan Jambon is er niet voor iedereen – de onderkant van de samenleving wordt voortdurend geschoffeerd.
In plaats van de tekst over sociaal wonen had u evengoed een dickpic in het regeerakkoord kunnen stoppen. Of een opgestoken middelvinger. Dan was de minachting tenminste expliciet geweest.
In plaats van de tekst over sociaal wonen had u evengoed een dickpic in het regeerakkoord kunnen stoppen
Dat brengt ons bij de bierfiets. Nog zo’n verschijnsel dat mijn fascinatie geniet.
Op een toog door de stad fietsen terwijl je al roepend naar voorbijgangers een stuk in je voeten zuipt – om daar lol in te scheppen, moet je een Reuzegommer van den Aldi zijn: een knaapje uit de middenklasse dat even in de illusie vertoeft dat hij iets elitairs doet door mensen te treiteren.
Steden en gemeenten kunnen zo’n ding niet verbieden, las ik, en dus moet de sheriff van Knokke-Heist het met GAS-boetes oplossen.
Ik zou een suggestie willen doen.
Ik zou elke minister van de Vlaamse regering willen verplíchten om zich voortaan per bierfiets te verplaatsen, bij voorkeur in groepsverband. Dan past uw vervoermiddel bij uw imago.
Dames worden vrijgesteld.
Heren wordt het verboden om onderweg naaktselfies te maken en die in de chatgroep van de regering te delen.
U merkt ondertussen misschien, mijnheer de minister, dat deze brief licht psychedelische elementen bevat.
Dat komt zo: ik ben geveld door een virus.
Ik heb de hele week geleefd van de ene koortsdroom naar de andere. Mijn keel is rauw, mijn hoofd staat op barsten, mijn neus zit potdicht en ik voel mij zo slap als een verlepte selder.
Eén keer ben ik uit de lethargie ontwaakt.
Toen ik woensdag naar Terzake lag te kijken, het debat over sociale woningen waarin u het opnam tegen Jos D’Haese van de PVDA.
Ik bevond mij dus te bed, knusjes in elkaar gekruld, tot u iets zei waardoor ik meteen pal overeind stond, als was ik een manshoge penis die zich klaarmaakte voor een clandestiene fotoshoot.
Ik heb geen hoge pet op van het modale politieke interview, omdat het doorgaans een spervuur van holle praatjes is.
Zeker N-VA’ers zijn erop getraind om geloofwaardig te klinken, terwijl ze zonder het minste protest van de interviewer zichzelf constant kunnen tegenspreken.
In Terzake zei u dit:
‘Een sociale woning moet tijdelijk zijn, ze dient immers om mensen te ondersteunen terwijl ze hun leven op orde zetten, door een opleiding te volgen en een job te zoeken.’
Ik heb de passage drie keer bekeken, met stijgende verbazing.
Wat wil het geval: wat u daar zei, kan ónmogelijk waar zijn. U gaat mensen met werk immers vóórrang geven op een sociale woning.
Leg dat eens uit:
Wie werk heeft, krijgt voorrang, maar zo’n woning is er voor wie werk zoekt.
Had u een suffe dag? Was u slecht gebrieft?
In ieder geval stootte u dus zomaar wat klanken uit zonder dat u wist waarover het ging.
Dat is geen dickpic, dat is swaffelen in het gezicht van de kiezer.
En het passeerde zonder dat Annelies Beck of Jos D’Haese iets in de gaten hadden. Tja.
Zo komt u met alles weg
Joël De Ceulaer, senior writer
Lees ook
Klik op de hyperlinks en lees meer berichten
Lees ook
Bron: De Morgen