Dirk Leyman en Stefaan Temmerman portretteren een fervente lezer tussen zijn boeken. Deze week: virologe Erika Vlieghe (52) in Meerbeek.
Dirk Leyman – De Morgen
‘Tolstoj, Gogol of Tsjechov kunnen toch niets doen aan wat Poetin nu uitspookt?’
“Boeken zijn een voortdurende verlokking. Ik ben er dan ook middenin opgegroeid.
“Mijn vader (kunsthistoricus en prof. em. Hans Vlieghe, red.) bezit een grote collectie kunstboeken en literatuur, aangevuld met de verzameling van mijn grootvader.
“In mijn huis rijzen overal boekenstapels op: op zetels, nachtkastjes en in de woonkamer…. Ik ben verzot op dat tactiele van papier om mij heen. Er is hier ook een aparte boekenkamer, maar die is te wanordelijk en krijgen jullie niet te zien. (lacht)
“De laatste jaren ben ik een erg trage lezer geworden, mede door de professionele drukte. Het grootste deel van de week blijven de boeken dicht. (zucht)
“Kortom, ik heb uiteraard veel meer boeken dan ik gelezen krijg. Het vergt moeite én een gericht soort concentratie. Daarom plan ik lezen weleens bewust in. Want als het gebeurt, is het altijd weer fantastisch.
“Je duikt in een rustiger realiteit. Je geeft je over aan woorden waaraan iemand in zijn bureautje op zijn eentje ontzettend veel tijd spendeerde.
“Vorige zomer huurden we met de hele familie en mijn partner een huis met zicht op het Comomeer en ’s morgens zat iedereen voor het ontbijt verdiept in een boek. Heerlijke momenten.
“Met Kerstmis schenken wij elkaar telkens ontzettend veel boeken. Ook aan de kinderen, in de hoop dat ze er blijven naar grijpen.
“Ik heb een hele brede interessewaaier, stel ik altijd weer vast. Nu verdiep ik me in een boek over de eerstelijnszorg in Vlaanderen.
“Maar bijvoorbeeld ook Natuur op doktersvoorschrift van Dirk Avonts, over de impact van natuur op gezondheidszorg, ligt klaar. Ook biodiversiteit en ecologie, met bijvoorbeeld Gered door de boomkikker van Ignace Schops, boeien me bovenmatig.”
“Ook in de non-fictie koester ik vertellers, zoals Bill Bryson – die zoveel diverse onderwerpen aansnijdt, van het huis tot het lichaam.
“Of de Poolse reporter Ryszard Kapuscinski, wiens verrukkelijke reportages soms op het randje van de fictie balanceerden.
“Mijn zus gaf me een knap boek cadeau van de Bosnisch-Duitse schrijver Sasa Stanisic die zijn wortels onderzocht in Herkomst.
“Als ik een bepaalde schrijver goed vind, haal ik zijn complete werk in huis. Dan denk ik meteen aan de Zuid-Afrikaanse Nobelprijswinnaar J.M. Coetzee. Ik ontdekte hem op vakantie in Rhodos.
“Snuisterend in zo’n hotelbibliotheekje waar je anders hooguit doktersromans aantreft, werd ik gegrepen door In the Heart of the Country, een van zijn vroege boeken.
“Hetzelfde overkwam me met Michael Ondaatje en The English Patient. Zijn prachtige Engels vermurwde me.”
“Ik heb een boon voor de Russische literatuur met haar aparte combinatie van het zwaarmoedige en grappige.
“Toegegeven, Rusland staat nu in een kwade reuk, maar Tolstoj, Gogol of Tsjechov kunnen toch niets doen aan wat Poetin nu uitspookt?
“Naast mijn bed liggen Russische doktersverhalen. Kortverhalen charmeren me, ideaal voor een lezer met weinig tijd, net als poëzie: je kunt getroffen worden door zo’n accuraat woordenschilderij.
“Mag ik nog iets kwijt over graphic novels? Mijn voorliefde voor de synergie tussen woord en beeld vloeit dáár perfect samen.
“Ik ben bij perioden verslingerd aan Japanse manga’s, zoals de onwaarschijnlijk knappe achtdelige Boeddha-interpretatie van Osamu Tezuka. En bij ons prijs ik Judith Vanistendael met De maagd en de neger of De walvisbibliotheek.”
“En o ja, ik blijf fan van Suske en Wiske, Asterix – voor de grappen – en Kuifje, voor de reislust. Strips die bij mij vader nog altijd hoog opgestapeld liggen.
“Aan de vroege Suske en Wiskes heb ik misschien wel mijn eerste historische weetjes over België te danken.” (lacht
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Boekenkast in en vind meer berichten.
Bron: De Morgen