Senior writer Joël De Ceulaer schrijft deze week een brief aan de campusbezetters. Deze Uitkijkpost kan sporen van spot of satire bevatten.
Joël De Ceulaer – De Morgen
‘Beste campusbezetters, als ik u gadesla, zakt de hoop mij in de schoenen’
Joël De Ceulaer
Beste campusbezetters,
Onze jongeren zijn de toekomst: elke keer als ik die holle, domme en overbodige uitspraak hoor of lees, springt het glazuur spontaan van mijn tanden.
Water is nat, de paus doet alsof hij katholiek is en onze jongeren zijn de toekomst – tja, van José en Gerard, die samen 180 jaar oud zijn en hand in hand het einde afwachten, zal het niet meer komen. Wie vandaag jong is, zal straks mee de koers van de planeet bepalen.
Nogal wiedes.
Ik kijk daar niet naar uit, moet ik zeggen. Als ik u zo gadesla, met die tenten en vlaggen in het Gentse UFO-gebouw, dan zakt de hoop mij in de schoenen.
Wat een treurige vertoning, zeg. Zo braaf, zo volgzaam, zo saai.
U doet alleen waarvoor u officieel de toestemming hebt gekregen van mijnheer de rector, loopt niet in de weg en ruimt alles op.
Dat is geen protest, dat is protestje spelen, zoals kinderen winkeltje spelen – met plastic wortels en nepgeld.
Het zou mij niet verbazen mocht u om de beurt een paar dagen naar Hotel Mama trekken, voor proper ondergoed en verse boterhammetjes.
Aan Amerikaanse universiteiten noemt men de campusbezettingen al een studentenintifada. Hier lijkt het veeleer een Chirokamp. Speelt u Dikke Bertha om de tijd te doden? Mag de Schipper soms ook overvaren?
Ook uw eisenplatform is maar een schabouwelijk zootje.
End Genocide. End Fossil.
Behalve een boycot van Israëlische universiteiten en een einde aan de slachtpartij in Gaza wenst u dus ook dat de UGent zich duurzamer opstelt.
Op zich een eerbare vraag, maar ik snap niet waarom u het debat over fossiele brandstoffen vermengt met uw verlangen naar vrede. U kunt zo wel bezig blijven en ineens ál uw dromen op de agenda zetten.
Gelet op het feit dat Comac, de studenten brigade van de PVDA, uw acties mee aanstuurt, zou dat uitmonden in de totale revolutie, de omverwerping van het Militair-Industriële-Kapitalistische Complex.
Alles moet anders, want de hele wereld wordt geknecht, wij zijn allemaal slachtoffers van de heersende machten, wij worden structureel onderdrukt en dat moet maar eens gedaan zijn!
Het is een complottheorie die kan wedijveren met die van QAnon, maar dan op links – zo doet iedereen aan deugpronken in de eigen parochie. Al een geluk dat het daarbij blijft in uw geval, want revoluties eindigen vaak in naarstig bloedvergieten.
Voor de goede zaak, nietwaar: als je alle slechteriken onder de valbijl legt of voor het vuurpeloton zet, blijven alleen de goederiken over. Logisch. Werkt altijd.
In Amerika spreekt men al over een studentenintifada. Hier lijkt het veeleer een Chirokamp
Dat brengt ons bij de kern van de zaak. De moraal van het verhaal. Ook op dat vlak maakte u, bij monde van uw woordvoerster Siska, geen al te beste indruk.
Vorig weekend zat zij in De zevende dag om uw acties toe te lichten, en dat liep helemaal fout. Als onze jongeren de toekomst zijn, zal de toekomst verdacht sterk op het heden lijken – zat ik te denken terwijl ik tandenknarsend voor de buis lag.
Aanvankelijk kwam Siska – ze gebruikt een pseudoniem, om de collectieve dimensie van uw acties te onderstrepen – goed op dreef.
Ze kent haar dossiers, is welbespraakt, scherp en slim. Ik sluit niet uit dat we nog veel van haar zullen horen in de toekomst, als José en Gerard allang een ondergrondse liefdestombe delen.
Siska is nu al klaar voor de Vlaamse politiek, want op het einde van het interview door Lieven Verstraete en Lisbeth Imbo, toen De Lastige Vraag kwam, haalde ze De Debatfiche tevoorschijn – een steekkaart met reacties op vragen die men liever niet beantwoordt.
Zodra een politicus naar De Debatfiche grijpt, weet de journalist dat het interview in cirkeltjes zal blijven draaien. Al is dat ook leerzaam. Ontluisterend. Het overkwam Siska bij de vraag over Hamas.
Als geëngageerde studenten hebt u vast al gehoord over de eeuwenlange Jodenvervolging die uitmondde in de kampen. Daar bestaan veel boeken over. Canvas programmeert zo nu en dan een documentaire over die hel.
Welnu, op zaterdag 7 oktober 2023 greep in Israël de grootste pogrom plaats sinds de Holocaust. Meer dan duizend onschuldige mannen en vrouwen, kinderen en studenten werden verkracht en afgeslacht. Meer dan honderd gegijzeld.
Maar Siska wilde Hamas niet veroordelen, ze bleef maar herhalen dat de actievoerders geweldig “tegen racisme, tegen seksisme, discriminatie en antisemitisme” zijn – en ik vroeg mij af: onder welk van die vier luikjes valt het vermoorden van baby’s?
Lieve studenten, luister voor één keer naar het advies van een al iets oudere, witte cishet man: breng ratio en focus in uw actie.
Veroordeel Hamas, en geef dán vol gas in uw verzet tegen de krankzinnige hel die Netanyahu en zijn extreemrechtse oorlogsbende van Gaza hebben gemaakt.
Deze misdadige en ziekelijk disproportionele vergelding moet stoppen.
Verlaat uw tenten, mobiliseer voor dat ene doel, doe de straten vollopen en laat het protest tegen het bombarderen van baby’s uit honderdduizend kelen weerklinken.
U bent nog net op tijd om de Vlamingen op te roepen om zaterdagavond luid toeterend door dorp en stad te rijden met fiets, step en automobiel, zodat geen enkele tv-kijker iets kan horen van wat tijdens de Eurosongfinale wordt gezegd of gezongen – yep, terwijl u in een tentje lag, liet Europa deze week collectief de broek zakken. Trek de uwe dus maar op en aan de slag!
De toekomst rekent op u.
Vredige groet
Joël De Ceulaer, senior writer
Lees ook
Klik op de hyperlinks en lees meer berichten
Lees ook
Bron: De Morgen