Joost Dessein, professor aan de Universiteit Gent, beantwoordt de brief van Joël De Ceulaer over het Gaza-protest aan de UGent. In zijn repliek stelt professor Dessein dat De Ceulaer geen idee heeft van wat er zich afspeelt in het UFO-gebouw.
Joost Dessein – De Morgen
‘Hoe naïef van mij om ervan uit te gaan dat ook jouw brieven, ondanks de ironie en de spot, de grap en de lach, op feiten zijn gebouwd.’
Joost Dessein
Professor UGent
Beste Joël De Ceulaer,
Ik zal het maar meteen bekennen: ik ben fan. Je wekelijkse brief is telkens weer een heerlijk hoogstandje. Scherp, grappig, een mengeling van cynisme en mededogen.
Provocerend ook. En literair absoluut genieten, zo bij de ochtendkoffie. Je speelt al eens met stijlfiguren en interpunctie. Ja, ik mag je wel. Je bent een bijzonder begenadigd schrijver.
Je lange interviews geven aan dat je als journalist ook degelijke research doet, dat je nuances legt. En dat je de waarheid recht aandoet. Een fact checker als het ware.
Maar toen las ik je brief van zaterdag 11 mei. Ach, hoe naïef van mij om ervan uit te gaan dat ook jouw brieven, ondanks de ironie en de spot, de grap en de lach, op feiten zijn gebouwd.
Dat de actievoerders nogal braaf en saai zijn? Natuurlijk. Dat Siska scherp en slim is, maar daarnaast ook knullig antwoordde op de Hamas-vraag? Uiteraard. Een sterke veroordeling van het geweld was op zijn plaats geweest. En wat meer ratio en focus kunnen inderdaad goed doen.
Dank ook voor het advies om breder te mobiliseren en de straten te doen vollopen. Ik zie dat intussen heel wat andere universiteiten mee aan de kar gaan trekken en ook personeel van de UGent lijkt zich bij de studenten te zullen aansluiten. Dit komt wel goed.
Ik weet dat je de oorlogsdaden van Israël ten stelligste veroordeelt. Ja, helder ben je wel. Je spreekt over een misdadige en ziekelijk disproportionele vergelding, over een krankzinnige hel, over een extreemrechtse oorlogsbende.
Dat vinden deze jongeren ook, dus daarover kunnen jullie het alleszins al eens zijn. Maar verder sla je in deze brief de bal vaak mis.
De actie wordt aangestuurd door twee organisaties, Students4Palestine en EndFossil, die elkaar vinden in hun eisen voor “End Fossile, End Genocide”.
Deze eisen lijken op het eerste zicht los van elkaar te staan – een schabouwelijk zootje, pen je vrolijk neer – maar dat is het niet.
Het gaat over ecocide, waarbij natuurlijke hulpbronnen:
- water
- akkerland
- boomgaarden
- …
doelbewust worden vernietigd om zo de toekomst te hypothekeren.
Of je het nu benadert via de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties, of via de Universele Mensenrechten, of via Marx, Shiva of tutti quanti, de sociale en ecologische dimensies van rechtvaardigheid gaan hand in hand.
En daarin, zo zeggen de studenten, voelen we ons door onze universiteiten in de steek gelaten.
En dus slaan de pro-Palestijnse en klimaat beweging de handen in elkaar, omdat een wereld waarin mensen niet worden vermoord om wie ze zijn en ecosystemen niet worden vernietigd, eigenlijk een evidentie zou moeten zijn, overal en altijd.
Toegegeven, wat complex, maar wat wil je? Het zijn UGenters, ze durven denken.
Natuurlijk lopen er in de UFO Comac-ers rond. Net zoals een handvol supporters van Club Brugge en een enkele violist.
En nee, dat betekent niet dat de actie wordt aangestuurd door de East-Side, of een obscuur kamermuziekgezelschap, of godbetert Comac.
Qua valse deductie (of wishful thinking?) kan dit tellen.
Maar waarschijnlijk is het uit onwetendheid. Want weet je, we moeten het benoemen, als iets oudere, witte cishetero mannen onder elkaar: je bent er niet geweest he?
Je hebt geen idee wat er zich daar afspeelt in de UFO. Het is allemaal van horen zeggen, of inbeelding, of vakkundige framing.
Ik ben de voorbije week wel een paar keer in de UFO geweest, dus sta me toe wat indrukken te delen.
Ik kon er praten met de campusbezetters, maar zat evengoed als een asociale nerd met mijn noisecancellingkoptelefoon een paar uur in een hoekje te werken. Tussen tientallen studenten, want er worden thesissen geschreven, examens voorbereid, laboverslagen afgewerkt.
Nee, het is geen langharig werkschuw tuig, maar een hoop jongeren die in de drukste periode van het jaar tóch een engagement opnemen om tegen onrecht te strijden.
Het afsprakenkader is dan ook helder:
- Geen geweld
- Geen alcohol
- Respect voor elkaar en voor uiteenlopende meningen
- Het bestrijden van de staat Israël, maar niet zijn burgers, die ook vaak slachtoffer zijn
- Fouten maken mag, niemand is perfect
- Afspraken bij gesprekken zodat iedereen aan bod komt
- Zelfzorg en ruimte om met emoties om te gaan
- Respecteren van de nachtrust.
(Yoga ook, tja).
Eigenlijk kan het gemiddelde Chiro-kamp er nog heel veel van opsteken.
Indrukwekkend is de sereniteit van de actievoerders om de kalmte bewaren, ook wanneer extreemrechtse weirdo’s ’s nachts op de ramen staan te bonken of weinig subtiel hun provocerende ‘The Myth of new world genocide’ affiches willen ophangen.
Of de kordaatheid om allerlei sympathisanten wel te verwelkomen:
- Vakbonden
- Grootouders voor het Klimaat
- Studentenverenigingen
Maar geen vlaggen of ander vertoon toe te laten. ‘Dit is een logovrije zone, mevrouw’.
Eigenlijk is het voor de studenten een goed idee om toch af en toe even te ontspannen en eens Dikke Bertha te spelen. Schipper mag ik over varen is dan weer oersaai, maar dat is een kwestie van smaak natuurlijk.
Hartelijke groet,
Joost
Beeld Wouter Van Vooren
Lees ook
Uitkijkpost – Beste campusbezetters, als ik u gadesla, zakt de hoop mij in de schoenen
Bron: De Morgen