Senior writer Joël De Ceulaer schrijft een speciale verkiezingsbrief aan Els van Doesburg. Deze Uitkijkpost kan sporen van spot of satire bevatten.
Joël De Ceulaer - De Morgen
Als realist inzake de menselijke natuur, die u als conservatief denker hoort te zijn, zal de lage opkomst in de stemhokjes u niet verbazen. Maar u zult zich wel gelukkig prijzen dat het N-VA-legioen in Antwerpen blijft heersen.
Ook uw persoonlijke score zal zeker leiden tot milde extase. De gunst van het volk is een krachtig roesmiddel.
Graag sta ik hier tot uw dienst met een ontnuchterend briefje.
Ik wil u verlossen van een paar illusies die u allicht nog koestert over uw partij. Noem het een late inburgeringscursus, ter voltooiing van uw integratie.
U blijft een relatieve nieuwkomer in deze regio, en bij N-VA. Zelf heb ik daar geen klachten over, maar uw taal is een eerste punt van aandacht.
U leeft in de veronderstelling dat Vlamingen Nederlands spreken - en voorlopig komt u daarmee weg, zelfs met die fraaie articulatie.
Weet dat men u vroeg of laat zonderling zal vinden.
Het is raadzaam om wat Antwáárpse klanken door uw dictie te roeren, de kaken op elkaar te klemmen wanneer u spreekt, de woorden van sommige zinnen willekeurig door elkaar te gooien, en lastige termen te vervangen door ‘Euh’ of ‘Dinges’.
Voor alle tips wendt u zich best tot De Wever, Diependaele, Weyts en Jambon.
Voorts neem ik aan dat u gelooft in dat sprookje van de ‘Chinese Muur’ tussen N-VA en Vlaams Belang.
Dat is ontroerend, maar u moet beseffen dat uw voorzitter in juni gewéldig veel geluk heeft gehad.
Als in een paar kieskringen een paar duizend stemmen iets anders waren gevallen, dan hadden de Vlaams-nationalisten een robuuste meerderheid gescoord in het Vlaams Parlement.
Daar is N-VA aan ontsnapt - een speling van het lot die analisten gewillig over het hoofd zien. Met zo’n uitslag hadden Bart De Wever en Tom Van Grieken een paringsdans móéten aanvatten, met risico op zwangerschap.
U schudt het hoofd, maar we hebben zaterdag gezien hoe eendrachtig de twee voorzitters zijn.
Toen de VRT tijdens Het groot debat wilde scoren met een vrouw die niet graag in de buurt vertoeft van zwarte mensen, was Nadia Naji van Groen de enige die protesteerde - terecht, de openbare omroep is er niet om racisme te promoten.
Maar De Wever en Van Grieken begonnen simultaan te ovuleren. Als twee handen op één onderbuik waren ze het kotsbeu, dat gezeur over racisme!
De bange blanke vrouw (m/v/x) verdient begrip en mededogen! Wat dat exclusieve gepamper van de witte stem doet met andere Vlamingen, kan hen niet schelen.
Als een partij zich tot kiezers met migratieroots richt, vinden ze dat pervers. Wit is een doelgroep. Niet-wit, dat is kiesvee. Dat zéggen ze gewoon. De taal is de spiegel van het wereldbeeld.
Het Vlaams-nationalisme heeft nog een eigenschap die u misschien niet kent, als argeloze inwijkeling.
Het gaat niet echt om Vlaamse welvaart, het gaat om Vlaamse autonomie.
De slogan die dat mooi samenvat, luidt: ‘Liever een arm Vlaanderen dan een rijk België’.
Jawel, dat is ten diepste de overtuiging van uw partijgenoten. Dat getoeter over welvaart is er om stemmen te halen, het doel is de eigen natiestaat.
Ik vertel het maar om u te bevrijden van de illusie dat u burgemeester van Antwerpen wordt zodra De Wever premier is.
Er is een kans dat N-VA ooit nog eens deel uitmaakt van een federale regering, maar er bestaat geen kans dat die geleid zal worden door uw voorzitter annex burgemeester, die dus voorzitter annex burgemeester zal blijven. U wordt Superschepen, meer zit er niet in.
‘Ik herinner mij nog hoe verheugd u was toen ik u tijdens een interview niet tutoyeerde’
Dat is balen. Maar ik heb een suggestie om uw impact op stad en partij te vergroten.
U hebt een hekel aan feminisme, dus u neemt het mij niet kwalijk als ik u het postermeisje van het conservatisme noem.
U hebt veel klassiekers - van Edmund Burke tot Roger Scruton - echt gelezen, u kent de weg aan die kant van het filosofische spectrum.
Uw belezenheid is wellicht nogal eenzijdig, maar goed: u bent nog jong en boeken hebben geduld.
Mijn punt is dit: u weet dat goede manieren tot de kern van het conservatieve handelen behoren.
Ik herinner mij nog hoe verheugd u was toen ik u tijdens een interview niet tutoyeerde. Het is een gewoonte waarin ik verkleefd ben.
Te veel journalisten krijgen een kick als ze ‘Bart’ mogen zeggen tegen mijnheer De Wever.
Ze voelen zich dan mee opgenomen in de cirkels van de macht en zien niet dat politici zo als het ware een associatief net spannen over hun journalistieke onafhankelijkheid. U stelt een gezonde afstand nog op prijs. Hulde!
Daarom zie ik een toekomst voor u als Chef Etiquette bij N-VA.
De partij kampt al sinds haar ontstaan met de aandrang om tegenstrevers en critici vilein te bejegenen.
Het jongste dieptepunt zagen we vorige week in Terzake, toen uw partijgenote Zuhal Demir los op de man speelde bij Chris Janssens van Vlaams Belang: ze verweet hem dat hij lang in de kast heeft gezeten.
De lijst is lang. Alleen al aan gore uithalen van uw burgemeester kan men een doctoraatsonderzoek wijden, als men ooit een paljas bereid vindt om daarvoor enkele jaren op de knieën te gaan en te slikken.
Niet dat slechte manieren uw partij schaden.
Maar aangezien N-VA nu zowel de CVP van vroeger als de liberale partij van vandaag is - Open Vld heeft met de opkomstplicht zichzelf ineens afgeschaft - mag het wat fatsoenlijker.
Pink omhoog en deftig voorwaarts!
Hoogachtend
Joël De Ceulaer, senior writer
Lees ook
Klik op de hyperlinks en lees meer berichten
Bron: De Morgen
