Blijkbaar is het te veel gevraagd voor de regering De Wever om zich uit te spreken over een andere regering die elke morele grens overschrijdt en louter om politieke redenen de bevolking van Gaza blijft uitmoorden.
Bart Brinckman – De Standaard
10 april 2025
Leestijd: 2 min
De strapatsen van een Amerikaanse president mogen de aandacht niet afleiden van het moorddadige gedrag dat het Israëlische leger in Gaza etaleert.
Met een karrenvracht leugens probeerde het IDF – Israel Defense Forces – de koelbloedige executie van vijftien Palestijnse hulpverleners te verdoezelen. Pas toen er filmbeelden opdoken, beloofde de Israëlische regering schoorvoetend verder onderzoek.
Vanuit Vietnam vond minister van Buitenlandse Zaken Maxime Prévot (Les Engagés) dat er een grens was overschreden.
Hij beloofde een “forsere positie”,
waarbij sancties in het vooruitzicht werden gesteld. Terug in België was er van die verontwaardiging niets meer te merken.
Samen met premier Bart De Wever (N-VA) stak het hoofd van de diplomatie zich weg achter de Europese Unie.
Wat is er mis met een op internationaal recht gebaseerde wereldorde?
Zijn mensenrechten nog iets waard?
Volgens de regering vormen die het prisma waardoor ze tegen de gebeurtenissen aankijkt. Maar de lijdzaamheid van het kabinet geeft de indruk dat les excuses sont faites pour s’en servir.
Bij een bezoek aan Boetsja
mogen wel tranen vloeien.
De conflicten zijn onvergelijkbaar,
maar elke uitspatting verdient een veroordeling, ook als ze het gevolg is van een “verdedigingsoperatie”.
Het was illustratief dat De Wever zich verzette tegen een mogelijke aanhouding van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, mocht hij zich op Belgisch grondgebied bevinden.
Antwoorden op hypothetische vragen is nooit slim. Maar een beleid waarbij strategisch partijbelang voorgaat op een juridische plicht, holt de rechtsstaat uit. Het recht is geen menu waaruit politici kiezen wat hen goed uitkomt.
Zijn houding steekt schril af tegen die van zijn voorganger. Veel uithalen deed het niet, maar op zijn minst stak Alexander De Croo
(Open VLD) zijn nek uit.
Arizona kiest voor een laf stilzwijgen, mede door een gebrek aan eensgezindheid.
Het is niet gezegd dat een officiële erkenning van Palestina het verschil zal maken op het terrein. Maar de discussie overstijgt alvast het voornemen om alles aan de stille diplomatie over te laten, waarvan Israël zich niets aantrekt.
Of er in Gaza sprake is van een genocide, moet het Internationaal Strafhof uitmaken. Maar het onnoemelijk aantal doden en de gewetenloze uithongering van de overgebleven bevolking blijven de ultieme schandvlek voor een land dat ooit in de nasleep van de onbeschrijfelijke horror van de Tweede Wereldoorlog is opgericht.
Dat Europa er niet in slaagt om in dat conflict een mediërende rol te spelen, is een blamage die het Westen zich decennialang moet aanrekenen.
Bron: De Standaard