De ongebreidelde machtsconcentratie in de figuur Bart De Wever is onhoudbaar. Voor zichzelf en voor zijn partij, maar zeker ook voor de Antwerpenaar.
Tom Cochez – Apache
De enige man die we, althans volgens zichzelf, mogen vertrouwen om als premier België voor het totale economische verval te behoeden, is niet enkel voorzitter van een partij die het einde van België wil bewerkstelligen, hij is ook kandidaat om zichzelf op te volgen als burgemeester van Antwerpen.
In eender welke andere democratie zou zo’n duivel-doet-al die premier én burgemeester wil spelen – en tussen de bedrijven door ook nog partijvoorzitter blijft – met recht en reden kiezersbedrog en machtswellust worden verweten.
In België, intussen zowaar ook aan de andere kant van de taalgrens, blijkt zo iemand een superman. Ook al wordt daar vroeg of laat ergens een prijs voor betaald.
Antwerpen staat met stip op nummer één.
Partijvoorzitter De Wever
“Geen avonturen, laat Bartje maar verder besturen.”
Het passeerde haast geruisloos: tussen de crashende super- en landingsnota’s door kondigde Bart De Wever eind vorige maand aan dat hij en niemand anders kandidaat-burgemeester voor N-VA in Antwerpen is.
De Wever ambieert een derde ambtstermijn van zes jaar.
De Wever werd N-VA-voorzitter in 2004 en vervolgens herkozen in 2008, 2011, 2014, 2017 en 2020. Keer op keer maakte zijn partij daarbij een uitzondering op de eigen statuten
Hij doet dat omdat niemand anders van zijn partij in Antwerpen dat kan.
De enige die de fakkel met enige geloofwaardigheid zou kunnen overnemen, is zijn jarenlange schepen en rots in de branding Koen Kennis.
Alleen wil niemand Kennis – die de naam heeft een onverbeterlijke bullebak te zijn – als burgemeester. Niet binnen N-VA en niet buiten N-VA.
Ambities voor het burgemeesterschap zijn er zeker ook bij de schepenen Annick De Ridder en Els Van Doesburg, maar geen van beiden is geschikt om een stad te leiden.
Laat staan dat een door de wol geverfd oliemannetje als Koen Kennis zou willen functioneren als ‘gewone schepen’ onder burgemeester Van Doesburg of burgemeester De Ridder.
De enige die bijgevolg overblijft, is Bart De Wever zelf. Als partijvoorzitter weet hij ook wat het is om zichzelf op te volgen.
De Wever werd N-VA-voorzitter op 23 oktober 2004 en werd vervolgens herkozen in 2008, 2011, 2014, 2017 en 2020. Keer op keer maakte zijn partij daarbij een uitzondering op de eigen statuten.
Zo komt het dat De Wever, een dikke week na de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober, zijn twintigjarig partijvoorzitterschap mag vieren.
Dat plaatst hem in de top drie van langst zetelende partijvoorzitters in de min of meer recente geschiedenis, netjes tussen Ludo Martens (PVDA) en Karel Dillen (Vlaams Blok).
Het beeld is helder:
- De Wever is partijvoorzitter omdat niemand anders het kan
- De Wever is burgemeester van Antwerpen omdat niemand anders het kan
- De Wever is formateur en kandidaat-premier omdat niemand anders het kan
Klik hier of op de foto
en lees verder op Apache
Tom Cochez stond mee aan de wieg van De Werktitel, het latere Apache. Vandaag werkt hij als redacteur.
Lees ook
Klik op de hyperlink hieronder
en vind andere artikels van
Bron: Apache