Brief van Dikke Freddy – Aan Fernand Huts (The sky is the limit)


Meneer Fernand,

Wij kennen elkaar! Ik was de convoyeur die meereed op de rammelende camion die u 45 jaar geleden naar de Vesuvius hebt gestuurd. U was toen niet alleen baas van de firma Het Veldboerke, u was het veldboerke.

De groenen van vandaag zouden een standbeeld voor u moeten oprichten, maar ze kennen hun geschiedenis niet en weten niet dat u de uitvinder van de biolandbouw in Vlaanderen bent.

Zonder u ­waren de vergeten groenten echt vergeten. Maar omdat uw linzen en uw postelein trager groeiden dan uw bank­rekening, stuurde u een camion naar de Vesuvius om er in het geniep tien ton lava te gaan halen.

Die lava, een zuiver natuurproduct, werd royaal over uw groentebedden uitgestrooid. Het gevolg was dat uw oogst ongezien rijk en smakelijk was. Ook in die tijd ging u geen innovatie uit de weg.

We zijn elkaar uit het oog verloren en dat is spijtig, maar dat hoeft niet te ­betekenen dat we elkaar niet van dienst kunnen zijn.

Ik heb begrepen dat u door dag en nacht te werken bent opgeklommen tot in de kopgroep van de rijkste Belgen.

U hebt op de rijkemensenlijst meer dan een miljard voorsprong op achterblijvers zoals Marc Coucke, Michel Moortgat, Jef Colruyt, Christian Van Thillo en Vincent ­Kompany.

Op de Panama Papers staat uw naam prominent tussen die van andere miljardairs die allemaal zodanig onder hun rijkdom gebukt gaan dat ze levenslang en wereldwijd vrijstelling van ­belastingen kregen.

Vooral dat laatste wekt jaloezie en het leidt ertoe dat u, onterecht, weleens scheef bekeken wordt.

Thuis hebt u het ook niet onder de markt want uw madame weet van geen ophouden als het over het kopen van schilderijen gaat.

Omdat in uw kastelen en villa’s alle muren vol hangen, hebt u in Antwerpen de Boerentoren opgekocht om daar op te hangen waar thuis geen plaats voor is.

Zakelijk denkend, dacht u meteen: dan noem ik dat spel ineens een museum. Het gewone volk zal content zijn dat het naar schilde­rijen mag komen kijken en misschien valt er op die manier nog een subsidiepotje te versieren.

De voedselbank is de enige bank waar ik zelf regelmatig kom en ik zie dat de wachtrijen er alsmaar langer worden.

Dikke Freddy

Om uw museum echt Belgisch te ­maken hebt u ervoor gekozen om de wolkenkrabber uit te breiden met koterijen: grote mansardes op het dak en een veranda tegen de achtergevel.

Maar u krijgt stank voor dank. Wanneer een andere geslaagde zakenman als Donald Trump een toren inricht, noemen de Amerikanen die eervol een Trump­ Tower.

Wanneer u met een extra verdieping uw Boerentoren meer glans wilt geven, noemen de Antwerpenaren dat minachtend een Hutsepot.

Het gevolg is dat u zich in Antwerpen, terecht, niet meer op straat beweegt en dat u zich hebt teruggetrokken op uw landgoed in het Britse Kent.

Een neveneffect daarvan is dat u daardoor niet meer op de hoogte bent van de levenszorgen van het gewone volk. Nochtans hebt u altijd gezegd dat kennis van die levenszorgen van kapitaal belang is voor een zakenman die zijn winstmarges wil vergroten.

Het is in dat verband dat ik denk dat ik u van dienst kan zijn, want ik weet uit ervaring waar veel gewone mensen het voorbije jaar van wakker lagen.

Van loketten, bijvoorbeeld, want die verdwenen in 2022 sneller dan de ­bedreigde diersoorten. Bij de schaarse loketten die overbleven kan een burger bovendien alleen terecht nadat hij, lang op voorhand, een afspraak heeft ­gemaakt.

De meerderheid van de loketten van banken, ziekenkassen, trein­stations, gemeentehuizen, vakbonden, nutsbedrijven en hospitalen werden vervangen door computerdiensten.

De honderdduizenden die geen computer kunnen bedienen, kloppen zich op de kin, vloeken van onmacht en worden vierkant uitgerangeerd. Ligt hier geen kans voor u?

Maak van uw Boerentoren een lokettentoren! Wellicht is het ­gemakkelijker om daar subsidies voor te krijgen dan voor een schilderijen­museum.

Bovendien wordt wie cultuursubsidie krijgt in Vlaanderen nog ­schever bekeken dan wie op de Panama ­Papers staat. Cultuur zit niet in de Vlaamse canon.

Een andere tip die ik u kan geven is: investeer in het bankwezen, en meer bepaald in de voedselbank. De voedselbank is de enige bank waar ik zelf regelmatig kom en ik zie dat de wachtrijen er, hoewel de voedselpakketten drastisch verkleinen, alsmaar langer worden.

Het succes van de voedselbanken zou nog toenemen mochten ze niet langer huizen in miserabele hangars en verlopen winkelstraten. Misschien kunnen de marmertegels van de gelijk­vloerse verdieping van uw Boerentoren worden voorbehouden voor een voedselbank. Zo wordt uw erfgoed weer wat het ooit was; een statig bankgebouw.

Ook daar kan ongetwijfeld een subsidiedossier voor worden ingediend. ­Tegelijk zullen velen die in armoe leven er gelukkig van worden en dat is iets wat zelden voorkomt.

Niet dat veel mensen ervan wakker liggen, maar er ligt voor u mogelijk ook een opportuniteit in het oplossen van het vluchtelingenprobleem. 

Nicole De Moor, de christelijke staatssecretaris die dat nu moet arrangeren, krijgt haar zaken niet geregeld.

Waarschijnlijk wordt ze door haar ondergeschikten ­tegengewerkt, want de Belgische Staat slaagt er met gemak in om jaarlijks meer dan een miljoen nieuwe nummerplaten voor auto’s binnen de 24 uren uit te reiken, terwijl het maar niet wil lukken om de 30.000 asielaan­vragers die hier elk jaar aanwaaien ­binnen de maand te registreren, laat staan ze een bed te geven en een spuit tegen besmettelijke ziektes.

Laat die sukkelaars ook naar de loketten in uw toren komen! Wat in Brussel niet kan, moet in Antwerpen wel lukken.

‘Wat we zelf doen, doen we beter!’, zegt het spreekwoord van de N-VA.

Als het personeel van uw Katoen Natie elke maand honderdduizenden containers kan transporteren, zal het hen ook wel lukken om een paar duizend vluchtelingen ordentelijk te registreren.

Uw toren zal dan snel dezelfde allure krijgen als het Vrijheidsbeeld van New York. En Nicole De Moor zal u ruimschoots ­subsidiëren om haar probleem op te lossen.

Er zijn nog tal van andere kop­brekers die de mensen bezighouden waar u wellicht geen weet van heeft.

Ik denk bijvoorbeeld aan:

  • De afgeschafte treinen en trams
  • De verdwenen bankautomaten
  • Het wachten op spoed­diensten dat langer duurt dan een bergrit in de Tour de France
  • De kinderen die geen les meer krijgen door het ­lerarentekort
  • De vuurwerkbommen die niet langer alleen op oudjaar maar wel het hele jaar door ontploffen
  • Enzovoort

Maar u hoeft niet alle zorgen van de hardwerkende Vlaming op u te ­nemen. Het zou al schoon zijn mocht u van uw Boerentoren een loketten­centrum annex voedselbank kunnen maken.

De politici zouden u onthutst subsidiëren, de bevolking zou u eindelijk dankbaar toejuichen. Intussen verblijf ik met de meeste Hoogachting,

Fr. De Meester

Door u 45 jaar geleden al Dikke Freddy genoemd.


Fernand Huts, van bioboer tot voedselbankier? Victoriano Moreno

Lees ook


Bron: De Standaard

Naar Facebook

Naar de website


Scroll naar boven