Geachte mevrouw Peeters, beste Lydia,
De meeste van uw collega’s beloven van alles, maar houden zelden hun beloftes. Vervolgens zeggen ze – al naargelang de pluchen zetel waarop ze zitten – dat het ofwel de schuld is van de federale regering, ofwel die van Jan Jambon die er een janboel van zou maken.
‘Voor sukkelaars die een premie willen voor een elektrische auto komt er geen wachtlijst. Zij worden niet in de steek gelaten.’
U bent de uitzondering op de regel die nooit meedoet aan dat soort zwartepieten. U volgt lijnrecht uw lijfspreuk en u gaat de problemen “met passie en ambitie” te lijf. Wanneer te veel bussen en trams te laat komen, lost u dat krachtdadig op. U schaft met één pennentrek de helft van de bussen en trams af en het te laat komen wordt met de slag met de helft verminderd. Uw collega-ministers kunnen slechts met open mond toekijken.
Nu hebt u ze andermaal het nakijken gegeven. U had een premie van 5.000 euro beloofd aan alle sukkelaars die, omdat ze geen bushalte meer voor hun deur hebben en hun kinderen niet meer op school geraken, verplicht worden om een elektrische auto te kopen. Die maatregel was zo succesvol dat de miljoenen die er dit jaar voor werden uitgetrokken half april al op waren.
‘Ik wil de truc kennen om geld uit te geven dat er niet is. Ik heb namelijk dringend nieuwe schoenen nodig.’
Elke andere collega in uw Vlaamse regering zou in zo’n geval, naar aloude gewoonte, een wachtlijst aanleggen.
- Minister Diependaele pronkt in het Guiness Book of Records met zijn indrukwekkende wachtlijst voor sociale woningen.
- Minister Crevits zit hem op de hielen met haar wachtlijst voor mensen die recht hebben op centen omdat ze een handicap hebben.
- Minister Weyts lijkt zijn concurrenten binnen de kortste keren in te halen met zijn wachtlijst voor kinderen die nood hebben aan buitengewoon onderwijs.
U kan het zich veroorloven om die collega’s vierkant uit te lachen. Voor sukkelaars die een premie willen om een elektrische auto te kunnen kopen komt er geen wachtlijst. Zij worden niet in de steek gelaten en kunnen op hun twee oren slapen.
Ik weet dat het niet gebruikelijk is, maar zou u uw collega’s toch eens kunnen uitleggen hoe ze het kunnen regelen om, zoals u het doet, geld uit te geven dat er niet is. Het zou voor mij, en voor velen in mijn kennissenkring, een oplossing zijn want wij staan allemaal op meerdere wachtlijsten en overal zijn er honderden of duizenden wachtenden voor ons.
Eventueel kan u mij, in het antwoord dat u ongetwijfeld gaat sturen, ook deelachtig maken aan de truc om geld uit te geven dat er niet is. Ik heb namelijk dringend nieuwe schoenen nodig en een scheermachine.
Het schiet me nu te binnen dat dat laatste ook een elektrische motor bevat. Ziet u mogelijkheden om me daarvoor ook een premie te bezorgen?
U bij voorbaat dankend, groet ik u met de meeste Hoogachting,
Frederik De Meester,
U kent mij uit eerdere briefwisseling als
Dikke Freddy.
Erik Vlaminck – Brieven van Dikke Freddy is een column van schrijver Erik Vlaminck.
Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net
Vul hieronder de zoekopdracht Dikke Freddy in en vind meer brieven.
Bron: Sociaal.net