In café De Nieuwe Nachtegael hebben we de jukebox afgezet toen we het nieuws vernamen, schrijft Dikke Freddy.
Melissa heeft iedereen op alle wachtlijsten voorbijgestoken door simpelweg dood te gaan
Dag Melissa,
We wisten dat het slecht met u ging. We konden er niet naast zien. Maar dat ge zo rap zoudt sterven hadden we niet verwacht. Ze hadden u natuurlijk moeten opnemen in de psychiatrie, maar de wachtlijst was te lang …
Ge zat natuurlijk allang in de problemen, omdat er voor de hulp en de begeleiding voor uw Rosie, die sukkelt met dingen waar we geen naam voor hebben, geen zorgbudget te krijgen is, omdat de wachtlijst eerder groter dan kleiner wordt.
Ge waart helemaal tilt geslagen toen veertien dagen geleden bleek dat uw Liam, omdat hij geen gemakkelijk manneke is, een van de vierhonderd Antwerpse kinderen is die op geen enkele school terecht kan omdat de wachtlijsten te lang zijn.
Ge waart natuurlijk razend geworden toen die aangetekende brief arriveerde, waarin staat dat ge tegen Nieuwjaar met uw drie kinderen moet vertrekken uit de studio waar ge woonde en er geen vooruitzicht is op een sociale woning want de wachtlijsten voor sociale woningen zijn veel en veel langer dan de files aan de Kennedytunnel en de minister die daarvoor instaat is er bovendien nog fier op ook.
En daarom zijt ge, in een bui van razernij, iedereen op alle wachtlijsten voorbijgestoken door simpelweg dood te gaan.
In café De Nieuwe Nachtegael hebben we de jukebox afgezet toen we het nieuws vernamen.
Er is gevloekt en geroepen, maar we gaan maatregelen treffen.
Rappe Gène is met artikel 23 van de Belgische Grondwet afgekomen. Daarin staat dat IEDEREEN recht op wonen heeft, en dat IEDEREEN recht op gezondheidszorg heeft, en dat IEDEREEN recht op onderwijs heeft.
Al onze ministers hebben, fier als een pauw en voor het oog van televisiecamera’s, gezworen dat ze die grondwet zouden naleven. En vervolgens vegen ze er vierkant hun voeten aan.
Gij hebt mij altijd uitgelachen, omdat ik brieven naar ministers schreef. Ge hadt gelijk, het haalde niks uit.
Samen met Rappe Gène en Dieumerci Kanbinga ga ik andere acties ondernemen.
We gaan de premier van België en de minister-president van Vlaanderen een proces voor meineed aandoen, zodat ze verplicht worden om voor uw Rosie een zorgbudget te voorzien en voor uw Liam een schoolbank en voor uw moeder, die nu voor uw kinderen gaat zorgen, een sociaal appartement.
Ge kunt dus, daar waar ge nu zijt, op uw twee oren slapen.
We zullen de jukebox in De Nieuwe Nachtegael pas weer aanzetten wanneer het proces tegen de ministers gewonnen is en dan spelen we ‘Diep in mijn hart’, uw lievelingslied.
Ik moest u groeten, namens velen,
Dikke Freddy
Erik Vlaminck – Brieven van Dikke Freddy is een column van schrijver Erik Vlaminck.
Thuisbasis van de column is het webplatform Sociaal.net
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Dikke Freddy in en vind meer berichten.
Bron: De Standaard