De mening – Laten we ophouden onze dagen vol te stouwen

Maya Toebat leerde in Portugal beter te leven: op het ritme van de zon, zonder je hele dag vol te plamuren. Wat eerst verveling lijkt, is eigenlijk echt vrije tijd.

Maya Toebat – De Standaard

7 maart 2025

Leestijd: 3 min

Soms moet je afstand nemen om dingen te zien waar je te dicht op zit, om gewoontes bloot te leggen. Toen ik in februari enkele weken vanuit Portugal werkte, viel me iets op waarvan ik niet wist of ik me er zorgen over moest maken.

Ik dacht er aan te komen in een pittoresk dorpje, maar belandde in een zuidelijke tegenhanger van de Vlaamse kust:
hoogbouw uit de tijd toen die nog hip was.

In de winter lag de surfhotspot er rustig bij,
en zonder mijn hobby’s en vrienden zagen mijn avonden er leeg uit.

O, de verveling, wat had ik die lang niet meer gevoeld! En hoe paradoxaal dat je net rusteloos kunt worden als je niets omhanden hebt.

De eerste week was het zoeken, zonder ankerpunten in mijn agenda. Maar toen vond ik een veel betere structuur in mijn dagen: elke ochtend en avond naar de zonsopgang en zonsondergang gaan kijken.

’s Ochtends met mijn muts op en de vissers op de pier. ’s Avonds met een hoop locals op de dijk en bekwame surfers in de golven.

Steeds meer ging ik leven volgens het daglicht, liet ik mijn dagen bepalen door de wind en de golven in de hoop dat ik – als beginnende surfer – ook eens het water in kon.

Het ritme voelde anders, langzamer,
en mensen keken me vragend aan als ik een activiteit wilde vastleggen voor over
twee weken.

Waarom vooruitplannen als je de dagen zelf kunt laten ontvouwen?

Misschien kwam het doordat ik aan zee verbleef, waar het weer sowieso meer het ritme dicteert: als de golven goed zijn, laat men het werk even liggen om te gaan surfen, terwijl storm mensen doet terugtrekken.

Je leert er om niet te veel vooruit te denken of te verwachten, maar tijd open te houden voor beslissingen op het moment zelf.

Ik was niet naar Portugal gegaan om levenslessen op te doen, maar keerde er wel mee terug.

Want hoe snel leven we in België,
hoe efficiënt willen we onze dagen volstouwen!

Niet lang geleden geloofde ook ik dat je het meeste uit het leven kunt halen door zo veel mogelijk te doen. Elke minuut van de dag gevuld, elke avond een activiteit, elk weekend een uitstap.

Nu stel ik me vragen bij dat hoge levensritme. Het is véél. En er is weinig ruimte voor spontaniteit.

Wat in Portugal eerst aanvoelde als verveling, bleek eigenlijk gewoon tijd te zijn,
letterlijk ‘vrije’ tijd.

Het besef dat ik niet naar het stadscentrum moet fietsen of mensen hoef te zien om een geslaagde avond te hebben.

’s Avonds thuis lezen,
’s ochtends kijken naar de zee:
ook dat is ontspanning.

“Minder plannen, meer mogelijkheden.”
Ik schrijf het op en hang het boven mijn bureau voor als ik weer opgeslokt ben door mijn agenda.

Een uitnodiging tot die dagelijkse zonsondergang.

In ‘De mening’ geeft elke week een andere gastschrijver zijn mening over de actualiteit.

Maya Toebat
Is freelancejournalist.
Deze week schrijft ze De Mening in DS Avond.