Adil El Arbi en Bilall Fallah wagen zich aan een film over het leven van Sanda Dia. De inspiratie zochten ze onder meer in De doop die leidde tot de dood van Nieuwsblad-journalist Pieter Huyberechts. “Adil en Bilall willen dat de hele wereld over Sanda praat”, stelt onze reporter.
Michiel Thijs – Het Nieuwsblad
19 februari 2025
Leestijd: 4 min
“Na 10 minuten was Sanda’s vader overtuigd”
Pieter Huyberechts
Proficiat met de verfilming van je boek, Pieter. De doop die leidde tot de dood, over het leven van Sanda Dia en zijn tragische overlijden bij een doop van studentenvereniging Reuzegom in 2018, verscheen iets meer dan drie jaar geleden. Wanneer en hoe zijn Adil en Bilall bij jou terechtgekomen voor de verfilming?
“Toen ik destijds het boek schreef, heb ik aan Sanda’s familie beloofd om met hun hulp het ultieme verhaal over Sanda’s leven te schrijven, niet enkel over de student die een vreselijke ontgroening moest ondergaan.
“Na de publicatie van mijn boek en het proces is er veel maatschappelijke commotie ontstaan en kreeg Sanda’s familie ontzettend veel aanvragen en voorstellen. Ze hebben mij toen gevraagd om het kaf van het koren te scheiden.
“Toen filmproducers Nabil Ben Yadir en Marc Goyens van het Brusselse productiehuis Komoko me het idee van een verfilming voorlegden, heb ik op 10 juni 2022 een ontmoeting geregeld tussen de makers en de familie.”
Was de familie meteen gewonnen voor het idee om het leven van hun zoon te verfilmen, of aarzelden ze?
“Adil El Arbi stelde zich uiterst empathisch op en gaf tijdens die ontmoeting een uiteenzetting over hoe hij de film zag, rekening houdend met alle maatschappelijke gevoeligheden die het verhaal oproept.
“Na tien minuten was de familie overtuigd, zeker Sanda’s vader.
“Het leek wel magisch. We hebben nog vijf minuten apart overlegd en dan heeft de familie groen licht gegeven. Volgens mij speelde het ook mee dat Adil zich zo kon herkennen in Sanda: een jeugd die niet altijd even makkelijk was, de strijd tegen vooroordelen…
“Dat Adil ook aanwezig was op een herdenkingsmoment voor Sanda op het kerkhof van Edegem, was een gebaar dat Sanda’s familie enorm apprecieerde.”
Het hele project is nog in volle voorbereiding, maar Adil en Bilall omschrijven de film nu al als “een liefdesbrief van vader Dia aan Sanda”. Wat verwacht jij ervan?
“Het is de bedoeling dat de film een beetje dezelfde lijn aanhoudt als mijn boek, en dus niet alleen het verhaal van de fatale ontgroening vertelt, maar het hele levensverhaal van Sanda Dia, en dat van zijn vader, die vanuit Senegal door de woestijn naar Europa kwam en het wilde maken als voetballer.
“Dat sprak de familie aan, want ze zitten heus niet te wachten op een expliciete film over die doop. Ze willen dat de wereld weet wat voor een geweldige kerel Sanda was.
“Dat is ook wat Adil en Bilall willen: ze willen met deze film de oceaan over, ze willen dat de hele wereld over Sanda praat en hem leert kennen.”
Is er nog een rol voor jou weggelegd in het maakproces van de film?
“Ik zal betrokken blijven als een soort van adviseur en journalistieke waakhond die dicht bij de familie staat, zowel tijdens het schrijfproces als bij de opnames.
“We houden de familie op de hoogte van de evoluties en betrekken ze bij allerlei onderdelen, zoals de casting. Het is bijvoorbeeld nog niet duidelijk wie de rol van Sanda zal spelen.
“Ik ga ook waken over de stijl en het scenario. Wat er gebeurd is, is al erg genoeg. Het moet een hommage aan Sanda worden, niet aan de student die stierf in een put in Vorselaar.
“De film mag ook geen raciaal drama worden. Het proces heeft wel duidelijk gemaakt dat de dood van Sanda geen racistische moord was, ook al bleef Sanda Dia in zijn leven niet gespaard van racisme.”
Zul je ook waken over hoe de Reuzegommers geportretteerd worden?
“Het is uiteraard niet mijn film, maar ik zal erover waken dat alle nuances bewaard blijven, uiteraard ook over de rol van de fictieve Reuzegommers. Daar is iedereen bij gebaat.”
Je blijft contact onderhouden met Sanda’s familie. Hoe gaat het intussen met hen?
“Dat is een moeilijke vraag. Er was verbittering na het proces, dat toch wel een circus was.
“Het gaat relatief goed, ze houden zich staande, maar natuurlijk zijn sommigen wel in een zwart gat gevallen na het proces.
“Papis zit vaak in Senegal om tot rust te komen. Het zijn heel waardige mensen gebleven. Hopelijk kan de film hen straks voldoening bieden en trots maken.”
Lees ook
Lees ook
Klik op de hyperlink
en lees meer berichten over
Bron: Het Nieuwsblad