Fotograaf Fatima Hassouna legde alles in Gaza vast – Deze week kwam ze om bij een bombardement

De 25-jarige fotojournalist Fatima Hassouna kwam deze week om bij een bombardement op Gaza. Ondanks het niet aflatende geweld van het Israëlische leger bleef ze optimistisch en strijdvaardig.

Maartje Bakker – De Morgen

19 april 2025

Leestijd: 4 min

“Ik ben iemand die niet snel bang is, maar de dingen die we hier zien en horen zijn heel erg eng.

“Zelfs ’s nachts moeten we zoeken naar een veilig hoekje om in te kunnen slapen, voor het geval het huis instort boven onze hoofden.

“In Gaza zijn alle plekken onveilig. Nergens ben je ver weg van de bombardementen en de dood is nooit ver van je vandaan.”

Dat schreef Fatima Hassouna enkele maanden geleden in de Britse krant The Guardian.

De 25-jarige fotojournalist kwam woensdag 16 april vroeg in de ochtend om bij een bombardement op Gaza, samen met tien leden van haar familie.

Het appartement waarin ze verbleven, op de tweede verdieping van een gebouw met vijf etages, werd compleet verwoest.

Sinds 7 oktober 2023, de dag waarop de Gaza-oorlog begon, heeft het Palestijnse ministerie van Gezondheid al meer dan 51.000 doden geteld.

Volgens het Israëlische leger was het doelwit deze keer “een Hamas-lid dat betrokken was bij aanvallen op Israëlische soldaten en burgers”.

Er zouden “voorzorgsmaatregelen” zijn genomen “om burgerdoden te vermijden”.

Maar er circuleert ook een andere lezing. Francesca Albanese, VN-rapporteur voor de mensenrechten in de bezette Palestijnse gebieden, zette op X:

“Alweer is er een Palestijnse verslaggever gedood in Gaza – Fatima Hassouna – samen met haar familie. Haar misdaad was dat ze de genocide boekstaafde met krachtige artikelen en foto’s. Wat een genocidaal regime niet kan toestaan.”

Hassouna studeerde multimedia aan de hogeschool van Gaza.

Sinds het begin van de oorlog legde ze met haar camera alles vast:

De bombardementen
De gedwongen verplaatsingen in de Gazastrook
De doden
De terugkeer van families tijdens de gevechtspauze deze winter
Spelende kinderen te midden van ruïnes

Geheugenkaart als kogel

Israël laat geen buitenlandse journalisten toe tot Gaza. Daarom is het werk van vakmensen zoals Hassouna van immens belang.

Zelf zag zij haar camera als een geweer, de geheugenkaarten die ze erin stopte als kogels.

“Hiermee verdedig ik me, zodat mijn familie niet wordt vergeten”, zei ze in een interview met Middle East Eye.

Samen met de Iraanse regisseur Sepideh Farsi maakte Fatima Hassouna een documentaire, Put Your Soul on Your Hand and Walk.

Daarin zijn talloze videogesprekken te zien die Farsi en Hassouna samen voerden, zelfs tijdens bombardementen of vlak daarna.

Een dag voordat Hassouna stierf, werd bekend dat de film te zien zal zijn op het filmfestival van Cannes.

“Fatem (een koosnaam voor Fatima, red.) legde de oorlog in Gaza vast”, vertelde Farsi in de Franse krant Le Monde.

“Ze werkte soms samen met media door foto’s en video’s te sturen. Mij stuurde ze elke dag foto’s en berichten. […]

“Als ik haar vroeg of ze niet bang was om naar gebombardeerde gebouwen te gaan, zei ze: ik denk er niet bij na.”

De film laat “de wonderlijke levenskracht zien van een jonge vrouw” zien, aldus de programmeurs van de Acid-sectie van het filmfestival in Cannes

“Haar lach was net zo magisch als haar vastberadenheid om te getuigen, Gaza te fotograferen, voedsel uit te delen ondanks de bommen, rouw en honger.”

Hulporganisatie Plan International koos Hassouna uit voor het She Leads-programma, gefinancierd via het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken.

Dat project had als doel de invloed van meisjes en jonge vrouwen op de besluitvorming te vergroten.

“Fatima was een bron van inspiratie voor alle jonge vrouwen in Gaza”, zei Unni Krishnan, directeur Noodhulp bij Plan International, na haar overlijden.

Verloofde

Naast haar activiteiten als fotojournalist hielp Hassouna ook kinderen in Gaza met het verwerken van hun oorlogstrauma’s.

In een school in Noord-Gaza, nu een opvangcentrum voor verdreven inwoners, organiseerde ze schrijflessen.

Daar leerde ze haar verloofde kennen. De Palestijnse stond op het punt om te gaan trouwen.

“Ik probeer optimistisch naar de dingen te kijken. Als de oorlog stopt, kan ik weer veilig de straat op, al weet ik niet hoe waarschijnlijk dat is en of ik nog in leven zal zijn”, schreef ze afgelopen najaar in The Guardian, toen nog anoniem.

“Het zou me helpen als ik niet het gevoel had dat onze zaak verdrongen werd en door iedereen genegeerd.”