Frederik De Backer is columnist. Hij ziet het gedrag van politici met lede ogen aan, nu de verkiezingen onafwendbaar zijn.
Frederik De Backer – De Morgen
Nu ook míjn brievenbus me daartoe heeft opgeroepen, lijken verkiezingen onafwendbaar.
Nog een dikke week vol stoere praat en een dag of drie-, vierhonderd filerijden in de Wetstraat en we kunnen het eindelijk weer over iets anders hebben.
Wanneer is de politiek mijn leven zo gaan beheersen, en was dat voor- of nadat haar protagonisten zich nog uitsluitend als kleuters zijn beginnen gedragen?
Zoals iedereen met een hekel aan het leven kijk ook ik iedere week naar Het conclaaf, een programma waarvan ik maar niet begrijp waarom het op VTM wordt uitgezonden.
Eindelijk heb je iemand die de crèche toespreekt zoals Ivan De Vadder en Lieven Verstraete en hun ledwand van 33 meter dat al twintig jaar zouden moeten doen, en dan gooi je het als brood naar de eenden in de richting van sufferds die, nauwelijks bekomen van Ze zeggen dat, wachten tot Blind gesprongen hen in slaap wiegt.
Waarom niet tussen 3 en 4 ’s nachts via Facebook Live?
Het is ronduit fascinerend hoe politici die in andere tijden hoogstens bekwaam genoeg zouden zijn bevonden om de postzegels van de minister van de Noordzee te likken, acteren met elkaar om te gaan, daarbij op de slapste aller koorden balancerend tussen doen alsof ze de camera niet zien en doen alsof de camera enkel hen ziet.
Weet iemand hoe een gasvuur werkt, collegae?
Of een compromis?
En ach, hoe elk zich knus in zijn rolletje nestelt, als een teek in een bilspleet.
- De Wever als de grote wijze, blind voor eigen rancune.
- Staatsman De Croo, koning zonder land.
- Calimero Van Grieken.
- Hedebouw, verzoener van groot links.
- Rousseau, de boeteling, het schaamrood nog op de wangen, gretig tegen nonkel Bart aanschurkend.
- Sammy Mahdi, de David van de christendemocratie, die op een andere zij het exact dezelfde manier aan politiek wil doen.
- Aallen nog net niet permanent hoofdschuddend gadegeslagen door Petra De Sutter, de enige die je niet bij je kerststronk vandaan zou willen schoppen.
Het is natuurlijk allemaal de schuld van de media: die kiezen ervoor sensationele koppen boven interviews te zetten.
Alsof in dit land nog één schepen rondloopt die niet tot achter zijn oren gemediatraind is.
Het zijn vast ook de media die anderhalf jaar doen over het vormen van een regering.
Het zijn de media die spioneren voor China en strontzat Brussel, Kortrijk of de Roma-gemeenschap onderpissen.
Het zijn de media die zeggen dat “de blauwe vrienden op de knieën zullen moeten gaan en de mond opendoen”.
Politiek is ten dele een act, dat weet ik ook wel. Velen weten dat echter niet.
Zij krijgen het politieke equivalent van New Kids Turbo opgelepeld en denken dat dat een normale vorm van communiceren is.
Terwijl ook stilte een optie is, zoals die tussen een premier en een schaduwpremier.
Vier jaar lang.
Lees andere berichten in deze categorie
Bron: De Morgen