In een van de weinige boeken die ze recent in één ruk kon uitlezen, ontdekte Natali Broods de schoonheid van de variaties op eeuwenoude verhalen. ‘We proberen te begrijpen wat er met ons aan de hand is. Dat deden de oude Grieken al.’
Sam De Wilde – De Standaard
‘Soms neemt ons lichaam beslissingen voordat onze geest dat doet’
Natali Broods
‘Er is niets zo leuk als aan een nieuw boek beginnen, ook al doe ik er soms lang over.
‘Ik kan heel enthousiast een recensie lezen en zeker zijn dat ik nieuw leesvoer gevonden heb, maar dan moet ik plots weer andere dingen lezen voor een film of een theaterstuk en dan blijft mijn nieuwste aanwinst weleens half gelezen liggen.
‘Ik moet en zal het boek uiteindelijk wel uitlezen, maar mijn leeservaringen zijn vaak heel fragmentarisch.
‘Ik heb wel het gevoel dat ik dankzij tips en besprekingen goed op de hoogte blijf van wat er verschijnt. Ik kom ook graag in kleine, onafhankelijke boekenwinkels en ik zie daar dikwijls heel veel mooie dingen uitgestald, maar wanneer ik thuis twee of drie boeken heb liggen waar ik nog in bezig ben, dan koop ik er geen meer tot die uit zijn.
‘Het moet in zo’n boekenwinkel geweest zijn dat ik Bregje Hofstedes roman Drift voor het eerst heb vastgehad. Het zag er met die intrigerende cover van tekenaar Wide Vercnocke ook ongelofelijk goed uit, maar het moet net een moment geweest zijn waarop ik van mezelf niet zomaar mocht kopen wat op mijn pad kwam.
‘Pas toen ik het op het Instagramaccount van een vertrouwde veellezer opnieuw voorbij zag komen, heb ik de roman aangeschaft.’
‘Mijn kinderen zijn negen jaar oud en Drift was het eerste boek sinds hun geboorte waar ik zo door werd meegesleept. Het was driftig lezen.
‘Hofstede vertelt over een eerste liefde die alles in zich heeft om een heel langdurige liefde te worden, over twee mensen die elkaar gevonden hebben. En toch gaat zij weg.
‘Zoals ik het lees, weet ze zelf niet eens zo goed waarom. Dat wordt, ook voor haar, pas later duidelijk. Er is klaarblijkelijk niet veel aan de hand. Ze vertrekt gewoon, bijna alsof haar lichaam dat beslist, en die beslissing probeert ze daarna te begrijpen. Wellicht leek haar huwelijk voor alle omstanders nog oké, maar zij schrijft dat ze in een verhaal leefde dat aan haar grip was ontsnapt.
‘Ik ben geïntrigeerd door de driften die wij hebben, de ambities die wij koesteren – in innige zin dan–, door de pijnpunten en de trauma’s, door alles wat ons drijft zonder dat we precies weten wat het is.
‘Dat zit ook in dit boek. Voordat ze het weet staat het hoofdpersonage buiten met haar rugzak vol dagboeken. Er lijkt niets wezenlijks mis te gaan in haar relatie, er is geen bom gebarsten. Er is alleen het knagende gevoel dat iets niet langer klopt.
‘Soms neemt ons lichaam beslissingen voordat onze geest dat doet, en dat fascineert me mateloos. We kunnen er de vinger niet op leggen, en daarom maken we er verhalen over.
‘Over de liefde en over familie. Omdat het over de condition humaine gaat, omdat we proberen te begrijpen wat er met ons aan de hand is. Dat deden de oude Grieken al, en dat doen we nog steeds.’
Dát is literatuur
‘Bregje Hofstedes roman is autofictie. Het boek gaat dus over haar, maar zij beslist wanneer ze er fictie van maakt en wanneer niet. Ze kijkt ook heel eerlijk en kritisch, bij momenten soms ronduit ongenadig, naar zichzelf.
‘Er zijn lezers die niet hoog oplopen met het genre, en wellicht zijn er in deze literatuurtak ook navelstaarderige boeken te vinden die alleen maar over het eigen ik gaan, maar dat is hier absoluut niet aan de orde.
‘Voor mij is Drift een wezenlijk boek. Hier is niet iemand aan het woord die alleen maar over zichzelf praat.
‘Bregje Hofstede legt zichzelf onder de microscoop, maar ze doet het in een poging de hele mens te begrijpen. Dat heeft niets met ijdelheid of navelstaarderij te maken. Het is overigens niets nieuws. Schrijvers putten al honderden jaren uit zichzelf.
‘We proberen onszelf en de ander te begrijpen. We proberen te begrijpen wat wij hier komen doen, hoe we in elkaar zitten. Doe het trouwens maar. Schrijf nog maar eens het zoveelste liefdesverhaal, op een “nieuwe”, persoonlijke manier.’
‘Een grote schrijver heeft een eigen taal, en die heeft Hofstede zeker. Er zijn veel boeken zonder eigen karakter, verhalen die eender wie had kunnen schrijven, maar Drift kon alleen door haar gemaakt worden. Dat vind ik groots.
‘De woorden die zij gebruikt. De zinnen die zij maakt. Dát is literatuur. Ik heb héél veel onderstreept in dit boek. Er staan zinnen in waar ik tranen van in de ogen krijg.
‘Hofstede beschrijft niet alleen haar eigen gevoelens, ze komt door diep in zichzelf te graven tot prikkelende inzichten. Daarom slaat Drift ook een brug naar zoveel andere mensen. Het gaat over ons.
‘Je kunt Drift lezen en het gevoel hebben dat iemand je snapt ook al heb je niet hetzelfde meegemaakt. Wanneer ik zo’n boek uit heb, voel ik me even alleen, maar ook begrepen.’
Natali Broods (46) is actrice. Van 27/1 tot 4/2 is ze de Master van het filmfestival van Oostende.
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Het boek van in en vind meer berichten in deze categorie.
Bron: De Standaard