Jef Maes is auteur van onder andere Onze sociale zekerheid. Ervaringen en voorstellen (EPO). Hij waarschuwt voor de gevolgen die de plannen van Bart De Wever zouden hebben op de werking van de vakbonden in ons land.
Jef Maes – De Morgen
“Vakbonden zijn de enige krachtige en doeltreffende stem die werknemers ooit hebben gehad in de geschiedenis van dit land”, zei Bruce Springsteen.
De OESO beaamt dit in een studie: in de landen met sterke vakbonden heeft de sociale zekerheid best stand gehouden.
Bart De Wever beseft dit zeer goed.
Zijn ‘supernota’ pleegt niet alleen een aanslag op de (minimum)pensioenen, de werklozen en het arbeidsrecht.
Hij heeft ook een strategie op lange termijn en plant daarom ook een aanslag op de vakbonden.
Daarbij worden deze niet alleen machteloos gemaakt als organisatie, maar ondermijnt hij ook het sociaal overleg.
Zo stelt De Wever voor om de vakbonden rechtspersoonlijkheid te geven, zodat zij vervolgd kunnen worden voor schade bij stakingen of syndicale acties.
Ze zouden ook hun jaarrekeningen moeten publiceren, zodat de werkgevers weten hoeveel geld ze in hun stakingskassen hebben, wat belangrijk is om te weten hoe lang ze stakingen kunnen volhouden.
De vakbonden zouden bovendien de werkloosheidsuitkeringen niet meer mogen betalen, ook al doen ze dat voor de helft van de prijs van de overheid (de Hulpkas).
Langs de ene kant wil hij alle overheidsparticipaties in Bpost, de NMBS, Proximus enzovoort verkopen, dus privatiseren.
Langs de andere kant wil hij het middenveld ondermijnen door een deel van hun huidige activiteiten juist te ‘verstaatsen’.
De Wever wil de délégués vogelvrij maken door hun extra bescherming te beperken ‘tot de bescherming bij zwangerschapsrust’ – zes maanden.
Nu al draaien grote ondernemingen er hun hand niet voor om om délégués af te danken, ondanks vier jaar extra bescherming.
Ondernemingen kunnen een opting-out verkrijgen van de toepassing van sociale akkoorden.
- Goedkeuring van de vakbonden om overuren te doen zal niet meer nodig zijn.
- De werkgever kan ‘vrijwillig’ 360 overuren per jaar laten presteren, zonder overloon of inhaalrust. Die overuren worden netto uitbetaald (dus bruto voor netto).
- De werknemers zijn voortaan ‘vrij’ om samen met hun werkgever de arbeidsduur te bepalen, binnen de Europese regels.
- Annualisering (berekenen op jaarbasis) van de arbeidsduur wordt mogelijk.
- Het verbod op zondagsarbeid en op werk op feestdagen – dat nu alleen kan omzeild door een sociaal akkoord met de vakbonden – wordt gewoon afgeschaft.
- De openingsuren worden versoepeld.
- Het gedwongen sociaal overleg bij sluiting van een onderneming, de zogenaamde procedure-Renault, wordt ingekort.
- Een deel van de ontslagvergoeding kan gebruikt worden voor ‘activering’.
- Er komen meer flexi-jobs, zonder maximumverdienste en beter betaald.
- Werknemers zouden voortaan ook ‘uitgeleend’ kunnen worden.
Net als Thatcher en Reagan wil De Wever met een goed doordacht geheel aan maatregelen de vakbonden kapot krijgen.
We hebben al gezien tot wat dat leidde in Engeland en de Verenigde staten: een enorme stijging van armoede en ongelijkheid.
Lees ook
Bron: De Morgen