Flamenco Festival
Jerez 2025
Het Festival van Jerez verwelkomt met open armen, flamencoliefhebbers van binnen en buiten de stad.
Het is een plek waar artiesten en publiek elkaar ontmoeten om hun liefde voor flamenco en Spaanse dans te delen.
Het is een ruimte voor ontdekking en leren, die niet alleen uitnodigt om te kijken maar ook om deel te nemen aan een unieke en oprechte ervaring.
El Festival de Jerez recibe un año más con los brazos abiertos a amantes del flamenco de dentro y fuera de nuestra ciudad.
Un lugar donde artistas y público se encuentran para compartir su amor por el baile flamenco y la danza española.
Un espacio para el descubrimiento y el aprendizaje, que invita no solo a mirar sino también a participar de una experiencia única y genuina.
El Teatro Villamarta
La Sala Compañía
El Centro Social Blas Infante
La bodega Los Apóstoles de González Byass
El Palacio de Villavicencio
Las distintas peñas flamencas de la ciudad
Video's - 2025 - Vídeos
Compañía María del Mar Moreno
Estela Alonso
Compañía Antonio Gades
Luisa Palicio
Eduardo Guerrero
Eduardo Guerrero
Compañía María José Franco
El Truco
Ángeles Toledano
Manuela Carrasco Hija
Miguel Ángel Heredia y Alberto Sellés
Rafaela Carrasco
Compañía Antonio Najarro
Marta Gálvez
Lucía Álvarez «La Piñona»
Pepe Torres
La Macanita
Rocío Garrido
Eva Yerbabuena
Antonio Rey
Ballet Flamenco de Andalucía
María José Franco
Manuela Carrasco Hija
27 febrero 2025 – 18:30
El Truco
28 febrero 2025 – 18:30
Cuando lo tienes todo en tu cabeza y sabes cómo realmente quieres que todo sea. Solo se necesita alma y corazón para poder expresar y llevar a cabo esa gran creación que nace dentro de ti, algo superior que atormenta tus neuronas y que te hace sentir, te hace disfrutar y ver en primera persona el cómo será todo.
Una idea, un sentimiento que sale del alma cuando dentro de ti y tu corazón anida el amor de una gran persona. Un vínculo carnal, un padre, una hija y una familia, un deseo de vivir una vida, un lazo creado por el universo para que las almas vivan juntas a pesar de la distancia.
Amor, dolor, pasión… más amor,
siempre mucho amor.
Momentos de creación propia arrastrado por situaciones que te llevan a esto, a crear y sentir de manera abrumadora por todo lo vivido.
Hay una vida para crear lo que se lleva dentro…. BRIJILÍ
altijd veel liefde.
Compañía María José Franco
28 febrero 2025 – 20:30
Festival de Jerez 2025 acoge el Estreno de ‘Tararamia’ de María José Franco.
“TARARAMIA”
Es un canto a la belleza y al misterio de la feminidad a través del baile.
Desde la niña que baila sin parar al espíritu de alguien que en su alma
nunca deja de bailar.
María José Franco.
Het is een lied voor de schoonheid en het mysterie van vrouwelijkheid door middel van dans.
Antonio Molina "El Choro"
1 marzo 2025 – 18:30
Estrenado el 14 de abril de 2024
Espacio La Friche la Belle de Mai
Festival Flamenco Azul.
El verbo prender significa agarrar, sostener algo, pero también privar de libertad a una persona. Relativo al macho, significa fecundar y sobre el fuego, el acto de encenderlo, de combustionar. También significa engalanar a una mujer y dicho de una cosa, empezar a ejecutar su cualidad.
Con PRENDER, un acto de combustión, Choro pone el verbo en escena de diferentes maneras: sosteniendo sobre los hombros el peso del reconocimiento, privando de libertad a su baile o encendiendo la mecha que lo combustiona.
PRENDER busca ejecutar la cualidad del baile, ya sea quemándolo o engalanándolo
Espace La Friche la Belle de Mai
Blue Flamenco Festival.
Eduardo Guerrero
2 marzo 2025 – 20:30
Eduardo Guerreo despierta una mañana con la sensación de haber vivido una pesadilla absurda: soñó que la noche había dejado de existir.
Un espacio blanco, sobrexpuesto, sin aristas, liso como una pantalla que refleja imágenes sin sombras, se colaba bajo el manto que una vez cobijó la intimidad de su infancia.
En los umbrales del sueño del bailaor,
donde la materia del cuerpo regenera sus células y se vuelve noche para el descanso,
Las cobijadas, mujeres que usaban el manto con el tapado a medio ojo para ocultar su identidad y gozar de su libertad contra los imperativos de la época, hacen epifanía en el durmiente como símbolo de una resistencia.
El artificio racional de una luz cegadora separa lo humano de lo divino, la naturaleza de sus secretos, la vigilia de lo ensoñado.
Este nuevo espectáculo – “El manto y su ojo” – de Eduardo Guerrero reflexiona sobre las fuerzas de lo ingobernable, lo que está más allá de todo lenguaje, lo inefable, lo que aún no podemos nombrar pero que nos constituye irremediablemente como seres humanos.
Los sueños nunca dicen lo que uno ya sabe, sin embargo, envueltos en un halo de misterio a veces son como cartas que nuestro inconsciente escribe para decirnos cómo orientarnos.
Sublimar los deseos,
poder imaginar lo imposible en un mundo que vive acelerado y bajo la tiranía de una exhibición desmesurada, quizá requiera del gesto de la renuncia, mirar en nuestro interior con el ojo de Las cobijadas y dejar que la noche oscura de sus mantos puedan ser los aliados que nos amparen para habitar por fin el amor y la ternura.
Cantamos para celebrar
y cantamos también para no tener miedo.
Al despertar en la mañana
iniciamos una danza,
la vida.
als symbool van verzet.
de natuur van haar geheimen,
het waken van de mijmering.
“De mantel en zijn oog”
weerspiegelt de krachten van het onbestuurbare.
het onuitspreekbare.
maar wat ons onmiskenbaar tot mens maakt.
maar gehuld in mysterie zijn ze soms als brieven, die het onbewuste ons schrijft,
om ons te vertellen hoe we ons moeten gedragen.
om in staat te zijn ons het onmogelijke voor te stellen in een wereld die versneld en onder de tirannie van een onevenredige weergave leeft,
is misschien het gebaar van verloochening nodig, om in onszelf te kijken met het oog van Las cobijadas en de donkere nacht van hun mantels de bondgenoten te laten zijn die ons beschermen om eindelijk in liefde
en tederheid te wonen.
en we zingen ook om niet bang te zijn.
beginnen we aan een dans,
het leven.
Herinneringen
Recuerdos
Aan de zijlijn
Een verhaal van Bob
De vele vrienden van An hebben de voorbije week talrijke berichten op haar Facebook pagina zien verschijnen over
het Flamenco Festival in
Jerez de la Frontera.
Op 25 februari schreef An:
“Morgen vertrekken Lieve en ik naar het flamencofestival in Jerez de la Frontera.
We gaan er genieten van veel voorstellingen en van de flamencosfeer die je in de hele stad kan proeven! Zalig!”
Iedereen die An kent,
weet hoe belangrijk dans en dan vooral Flamenco voor haar is.
Het jaarlijkse bezoek aan de bakermat van de Flamenco in Andalusië, Jerez de la Frontera, Vejer de la Frontera … was dan ook stilaan een traditie geworden.
Gedurende vele jaren volgde An er workshops bij professionele Flamenco choreografen, ze dompelde zich onder in de flamencosfeer en ze genoot intens van haar passie: dansen.
Hoewel An en ook Lieve,
zelf nog steeds actief zijn als Flamenco danseressen, ging hun voorkeur dit jaar uit om – als toeschouwer – te gaan genieten van een aantal voorstellingen van de Flamenco wereldtop in Jerez de la Frontera.
Het volledige festival programma volgen was onmogelijk en vooraf hadden ze dan ook een vakkundige selectie gemaakt naar welke voorstellingen ze zouden gaan kijken.
Het internet heeft vele nadelen,
denk maar aan virussen, fake news, hacking, trollen, phishing en ga zo maar verder…
maar het heeft 1 gigantisch voordeel:
je kan op een eenvoudige en snelle manier in contact blijven met de mensen die je graag ziet en de onderwerpen die je interesseren.
Vanop het thuisfront
heb ik An en Lieve met heel veel plezier gevolgd en op deze website heb ik alle dagen verslag uitgebracht over hun Flamenco avontuur in Jerez.
Ik ben zelf geen echte Flamenco kenner,
maar uit de woorden, beelden en video’s die ik op de website van het festival vond en die ik hier op deze pagina heb verzameld, leer ik wel dat het een hoogstaand festival was, maar dat moet ik eerst nog eerst horen uit de mond van An zelf.
Met veel plezier voeg ik dit verslag toe aan de verslagen van de voorbije festivals
zodat we ze later “als we oud zijn”
samen kunnen herbekijken.
Welkom thuis An,
ik kijk uit naar je verhalen …
Bob
Mijn definitie van gelukkig zijn wordt
hierbij nogmaals bevestigd:
“Het is het gevoel dat je hebt
als je bezig bent met dingen
die voor jou de moeite waard zijn.”
Voor altijd jong
Por siempre joven
Genietend van de lente…
in de herfst van mijn leven.
❤
Disfrutando de la primavera…
En el otoño de mi vida.
❤