Mark Coenen gaat op wandel met de week. Die werd gedomineerd door gedachten aan de dode paus en aan zijn eigen oude dode vadertje.
Mark Coenen – De Morgen
26 april 2025
Leestijd: 2 min
En plots is iedereen katholiek en TikTok het Nieuwe Testament.
Ik zie filmpjes waarbij je de dode paus dankzij de wonderen van de artificiële intelligentie aan de hemelpoort ziet staan, waar men hem in slow motion, maar met open armen ontvangt.
Waarna hij koffie drinkt met koningin Elizabeth – met bijpassende sacoche,
Moeder Teresa en Nelson Mandela.
Het zou mijn oude dode vadertje ongetwijfeld tot tranen toe bewogen hebben, want hij was een fan van de Argentijn.
Mijn vader wierp, zeker in zijn latere dagen, al zijn kommer op de Heer en op de paus in het bijzonder. Zijn geloof gaf troost en die nieuwe paus was een verademing, vond hij enthousiast.
Gelukkig zag hij het fronsen niet waartoe zijn goddeloze nageslacht dan altijd overging,
zij het achter zijn rug.
De dood van Franciscus doet mij – het is een aangenaam neveneffect – vaker dan gewoonlijk aan hem denken: wie weet lopen ze elkaar in die gefotoshopte hemel wel tegen het lijf en maakt iemand daar filmpjes van, want met die AI kan tegenwoordig alles. Het zou een hit zijn op familiefeestjes.
Er bestaat trouwens al een bot van de overleden kerkvorst, waarbij men op eenvoudig verzoek raad krijgt van de goedheilige man, wiens wijsheid via de analyse van zijn toespraken, encyclieken en preken dankzij die technologie voor eeuwig ter beschikking zal staan voor hen die dat willen.
Er zijn in de carrière van zo’n paus maar twee dagen belangrijk: de dag waarop hij verkozen wordt en de dag dat hij sterft.
Daartussenin wordt hij, hoe sympathiek ook,
fijngeknepen door de reactionaire overmacht die zweert bij het status quo.
Een sekte in rok waartegen iedereen machteloos staat.
Vandaag verzamelt alles wat zich gelovig noemt en macht heeft in de opulente omgeving van het Vaticaan om bij de uitvaart in beeld te komen. Onder hen veel mediageile farizeeërs.
In de wandelgangen oreert en onaneert Trump een eind weg tegen iedereen die het horen wil. De toehoorders eten uit zijn hand, waarna hij Giorgia Meloni een klets op haar kont geeft.
Op de zevenendertigste rij debiteert onze eerste minister, de grapjas van Europa, een mopje tegen zijn buurman. Het blijkt de ambassadeur van Tuvalu te zijn.
Bij het begin van de plechtigheid is het doodstil, tot een contraire misdienaar zijn kans grijpt en iets loeihards van Rage Against the Machine opzet.
‘Fuck you, I won’t do what you tell me’.
Paniek breekt uit en twee mannen van de secret service gooien zich op Trump,
die meteen geëvacueerd wordt.
Bron: De Morgen