Paul Demets – Naar Gaza, zeiden ze, leiden geen sporen

Door de toenemende gruwel in Gaza kon dichter Paul Demets maar moeilijk inslapen. En toen kwamen woorden, versregels en ontstond dit gedicht.

Paul Demets – De Standaard

20 mei 2025

“Konden we maar meer doen dan een gedicht schrijven.”

Paul Demets

Sporen

Ik wou de trein naar Gaza nemen. Naar Gaza,
zeiden ze, leiden geen sporen. Beeldt u
zich maar niets in. Daar rijden geen treinen.

Toch kocht ik een kaartje. Achter glas
verscheen een verdwijnende hand.
Op het perron stond een treinstel klaar.
Ik stapte in, wou het er toch maar op wagen.

Buiten, aan de andere kant van het station,
puin, verdorring, afbraak van cellen.
Duizenden ogen met niets daarrond.
Hun gezichten verzeepten voor ik hen
naar de bestemming van dit stel kon vragen.

Iets vergeten of verloren? O, zei de conducteur,
wat vervelend. Belt u met de helpdesk.
Aan de andere kant van de lijn
klonk een stem die mij niet hoorde.

Nog hoopte ik dat de trein
mijn bestemming zou bereiken.
Ik wou de trein naar Gaza nemen.
Dringend, voor alles ontspoorde.