Op dit moment is de erkenning van de Palestijnse staat geen topprioriteit, schrijft Paul Goossens. Waar het nu op aankomt, is dat de internationale gemeenschap de slachtpartij in Gaza stopt, en dat kan alleen met sancties.
Paul Goossens – De Standaard
8 mei 2025
Leestijd: 5 min
Terwijl het Israëlische leger alles in gereedheid brengt om, zoals minister van Financiën Belazel Smotrich het formuleerde, “Gaza totaal te vernietigen”, probeert onze federale regering een vergelijk te vinden rond de erkenning van de Palestijnse staat te vinden.
Die poging wordt voor Arizona een riskante passage, want bij de MR en de N-VA worden zoveel randvoorwaarden geformuleerd dat de coalitie zware averij dreigt op te lopen.
Ook al maakt niemand zich illusies dat een nieuw Belgisch standpunt het leed in Gaza zal verminderen, toch moet de regering bewegen.
De horror in Gaza en de afschuwelijke strafexpedities tegen de Palestijnen wekken zoveel afschuw dat ook Belgische politici moeten praten en vooral handelen.
Voor de nieuwe N-VA-voorzitter Valerie Van Peel is het geen geschenk. Vlugger dan verwacht moet ze afstand nemen van de Israëlische ‘erfenis’ van ex-voorzitter Bart De Wever en staalhard ontkennen dat de partij een bocht neemt.
Dat vereist enige vaardigheid en vooral wendbaarheid.
Het was dan ook een opluchting voor Van Peel dat founding father Geert Bourgeois eraan herinnerde dat de partij zich altijd tegen geweld op onderdrukte volkeren heeft verzet.
Zo werd het vermoeden weggenomen dat de nationalistische premisse “volk wordt staat” voor iedereen behalve de Palestijnen geldt.
Zowel de Belgische demarche als het initiatief van de Franse president Emmanuel Macron dreigt een slag in het water te worden.
Als het aangekondigde grondoffensief plaatsvindt, de hele Palestijnse bevolking wordt verplaatst naar een schamel lapje grond in Rafah en de humanitaire hulp wordt gemilitariseerd, dan wordt Palestijns Gaza de facto doodgeknepen en opgedoekt.
Als Israël niet wordt tegengehouden, dan creëert de regering-Netanyahu in Gaza, maar evengoed op de Westelijke Jordaanoever, een nieuwe werkelijkheid en is de etnische zuivering onomkeerbaar.
Ook al beweert De Wever het tegendeel, de Israëlische regering heeft wel degelijk dat doel voor ogen: een Palestina zonder Palestijnen.
Op dit moment is de erkenning van de Palestijnse staat geen topprioriteit.
Waar het nu op aankomt, is dat de internationale gemeenschap de slachtpartij in Gaza stopt. Met alle mogelijke middelen moet de vernietiging van Gaza door Israël afgeblokt worden.
Bijna twintig maanden verzette de Europese Unie, en België net zo goed, zich tegen sancties en boycotacties van de staat Israël en verleende het hand-en-spandiensten om Amerikaans wapentuig daar te krijgen.
Weinig of niets werd Israël in de weg gelegd toen het van de openluchtgevangenis Gaza een heus uitroeiingskamp maakte en de Palestijnse bevolking er met bommen, hongersnood en destructie van de gezondheidszorg doodkneep.
Zonder Amerikaanse rugdekking en wapen leveringen had Israël in Gaza noodgedwongen een ander, humaner traject moeten kiezen.
Ook de Europese Unie deed niet wat ze hoorde te doen: Israël sanctioneren en handelsakkoorden bevriezen.
Terwijl de Russische banktegoeden werden geconfisqueerd en president Vladimir Poetin het salon werd uitgeborsteld, bleef het met Tel Aviv business as usual.
In de Verenigde Staten en Duitsland werd het protest tegen de flagrante schending van het oorlogsrecht door Israël zelfs gecriminaliseerd.
Zo werden we medeplichtig aan misdaden waarvoor geen vergeving mogelijk is en vermaalden inhalige politieke monsters de mensenrechten opnieuw tot gruis.
Mede door het schuldige verzuim van de internationale gemeenschap kon in Gaza het ondenkbare gebeuren.
Na meer dan 50.000 doden onder Israëlisch vuur sterven steeds meer mensen er de hongerdood.
Het is een direct gevolg van de humanitaire blokkade die Israël op 2 maart invoerde en waarmee het de bevolking de meest elementaire voorzieningen ontzegt:
- Voedsel
- Drinkbaar water
- Medische noodhulp
Zoals in de meest barbaarse tijden en samenlevingen wordt honger als oorlogswapen ingezet.
Uitgerekend tegen een tegenstander die al op de knieën zat en wiens huizen in puin werden geschoten, de ziekenhuizen in as gelegd en elke hoop op een menswaardig leven gesmoord.
Wreedheid en wraak maakten van Gaza de donkerste plek op aarde.
We hebben er millennia over gedaan om oorlog in een bedding te leggen die de burger bevolking tegen de ergste gruwel moest beschermen.
Pas na de miljoenen doden van twee wereldoorlogen werden enkele rode lijnen getrokken die nooit overschreden mochten worden.
Hoe wankel die eerste stappen naar een afdwingbaar oorlogsrecht ook waren, ze gaven hoop dat een betere wereld geen utopie was.
Die hoop is in Gaza aan flarden geschoten.
Onmiddellijk na de terreurdaad van Hamas op 7 oktober 2023 kon de Israëlische regering voor haar meedogenloze represailles tegen de Palestijnen op enig begrip bij de publieke opinie rekenen.
Vandaag is er alleen afschuw, afwijzing en woede over een aanpak die de totale destructie van Gaza beoogt.
Politieke leiders die destijds het recht op wettige zelfverdediging van Israël bepleitten, beseffen vandaag dat ze door Netanyahu werden misleid en bedrogen.
Een enkeling had het eind 2023 over de morele superioriteit van de Joodse staat. Toen al waren het holle woorden, vandaag kan niemand ze nog in de mond nemen, wegens te veel verpletterend bewijs dat Israël misdaden begaat die met het proces van Neurenberg een naam kregen.
Het Stockholm International Peace Research Institute heeft becijferd dat Israël vorig jaar zowat 46,5 miljard dollar – 8,8 procent van zijn bbp – aan defensie besteedde.
Oekraïne uitgezonderd, deed geen enkel land beter.
Daarbovenop krijgt het land elk jaar van de Verenigde Staten voor enkele miljarden uiterst gesofisticeerd wapentuig zoals de F-35’s.
Gratis of tegen een vriendenprijsje.
Nog een bewijs dat een teveel aan wapens en vuurkracht de grootste vijand is van vrede, pacificatie en beschaving.
Paul Goossens is Europajournalist.
Zijn column verschijnt tweewekelijks op vrijdag.
Lees ook
Klik op de hyperlink hieronder
en vind andere berichten
Bron: De Standaard