Zijn lichaamstemperatuur bedroeg 27,2 graden toen hij op 5 december 2018 om 21.15 uur in het ziekenhuis van Malle werd opgenomen. Hoe is het zover kunnen komen, dat de 20-jarige ingenieursstudent Sanda Dia zo’n trieste dood zou sterven? In een zelfgegraven put, uitgeput door onderkoeling en dehydratatie, van de wereld na sloten alcohol en visolie? Wij konden de laatste 30 uur reconstrueren van de doop door de beruchte club Reuzegom, op basis van verklaringen en chatgesprekken van betrokkenen.
Het is 4 december 2018. Vandaag doopt de Leuvense studentenvereniging Reuzegom drie schachten. Voor de leden, allen Antwerpse ingenieur- en rechtenstudenten uit gegoede milieus, de jaarlijkse tweedaagse “hoogmis”. De activiteiten starten rond de middag en vinden plaats in de Leuvense binnenstad. We pikken in de loop van de namiddag in, bij de straf die Sanda Dia moest ondergaan.
Leuvense binnenstad, 16.02 uur
‘Sanda had dertig rozen minder verkocht dan de andere twee. Hij was al zo dronken dat hij niet meer kon spreken’
Antwerpenaar ‘schacht 1’ is een van de drie studenten die vandaag gedoopt zullen worden. Hij is gestraft omdat hij te weinig rozen heeft verkocht binnen de afgebakende tijd.
Het concept: hoe meer rozen je aan twee euro verkoopt, hoe minder strafopdrachten je krijgt. ‘Als straf moest ik een glas melk met brokken drinken. En ook een vetbol voor vogels opeten’, verklaart schacht 1.
Ook zijn maat Sanda Dia, ingenieursstudent uit Edegem, maakt deel uit van het verklede drietal dat ervan droomt volwaardig lid te worden van Reuzegom. De verkoop vlot niet, en dus krijgt hij de meeste ad fundums te drinken en het meeste te eten.
Mechelsestraat, 19.12 uur
‘De jongen met de donkere huidskleur kon zelf niet meer stappen en was in elkaar gezakt’
De rozen gaan de kast in, de doop gaat in de vooravond voort op een boogscheut van Sanda’s kot.
Als activiteit worden er vragen gesteld. Wie fout antwoordt, moet op bevel van schachtenmeester Janker zuipen. Een studente getuigt later aan de politie hoe ze de drie schachten in sneltempo een volledige fles gin zag leegdrinken.
‘Ik zag drie jongens op hun knieën zitten, op twintig meter van elkaar. De middelste jongen viel op omdat hij in elkaar was gezakt. Het was een jongen met een donkere huidskleur. Hij kon zelf niet meer stappen. Het was een donkere jongen, en toch zag je dat hij wit zag, want hij was weggetrokken rond zijn neus.’
‘Als ze comateus op de grond liggen, wordt ook weleens geplast op de mannen’
Zaadje, de preses van Reuzegom, zegt in zijn verklaringen het volgende: ‘Het is de bedoeling dat de schachten volledig van de wereld zijn.
Sanda dronk anderhalve fles gin. Bij het begin van de cantus kunnen ze nog mee, maar dan begint de alcohol in te werken en gaan ze volledig buiten westen.’
Volgens Reuzegommer Sondage moeten ze voorafgaand een fles gin volledig opdrinken, zonder over te geven.
‘Meestal lukt dat niet. Ze kunnen zelf de fles niet vastnemen. Als ze daar liggen, wordt er ook weleens op de mannen geplast. Door iedereen, mezelf incluis. Sanda was aan het overgeven. We hebben hem dan in een houding gelegd dat hij niet kon stikken in zijn braaksel.’
Aankomst bij zaal Rumba voor cantus, 21.10 uur
‘De schachten waren echt knock-out van de drank, lagen op de grond en spraken niet meer’
‘Bij de cantus is het de bedoeling om de schachten comateus te krijgen’, legt Igean uit in een later verhoor. Volgens lid Paterberg waren de drie schachten stomdronken bij aankomst.
Janker zegt dat er op die cantus in een zaaltje op de bovenverdieping bier, gin en wodka werd gedronken. ‘Ze hebben maximaal vier flessen sterkedrank gedronken.’
Zaadje verklaart dat er eenmaal binnen een nieuwe vragenronde volgde. ‘De schachten moeten zeggen hoeveel pinten ze na elkaar kunnen drinken. Daar tellen we dan nog één pint bij. Sanda dronk zes of zeven pinten, bij de vijfde moest hij braken. Daarna heeft hij nog één pint moeten drinken en dan hebben we hem weggestuurd.’
Op de vraag van de speurders of hij nog bij bewustzijn was, antwoordt de preses: ‘Twijfel. We hebben ze alle drie in een veilige houding gelegd, zodat ze binnen niet opnieuw konden overgeven.’
Alle aanwezigen zijn het over één punt eens: het drietal is compleet van de wereld.
‘Ze waren echt knock-out van de drank. Ze lagen op de grond en spraken niet meer. Ze lagen aan de uitgang van de Rumba’, zegt Sondage.
De preses geeft toe dat er herhaaldelijk – voor, tijdens en na de cantus – op hen werd geürineerd. ‘Dat gebeurt alle jaren. Door wie? Door iedereen.’
Mechelsestraat, 23.59 uur
‘Alle kranen op Sanda’s kot waren hermetisch afgeplakt. Onder geen beding mogen ze ’s nachts water drinken.’
De drie halen het einde van de cantus niet, maar dat is ook expliciet zo voorzien in het ‘doopscript’. ‘Toezuipen en weg’, staat er. Ze worden door enkele leden naar het kot van Sanda gedragen, waar ze in bed worden gelegd.
Uit verhoren blijkt dat in het kot de schaar in Sanda’s haar wordt gezet, er choco in wordt gesmeerd, en er ketchup wordt leeggespoten. Alle kranen zijn voordien al hermetisch dichtgeplakt, opdat de schachten ‘onder geen beding’ aan water kunnen om hun kater en bijhorende nadorst te stillen.
Het is 5 december 2018, gisteren, op de eerste dag van de studentendoop had de 20-jarige Sanda Dia al sloten alcohol binnengekregen. De nacht bracht weinig heil, want alle kranen waren dichtgeplakt zodat hij zijn nadorst niet kon stillen. Alles om ook de tweede dag van de doop zo zwaar mogelijk te maken.
Vertrek naar Vorselaar vanaf Vismarkt, 10.23 uur
‘Sanda gaf een wazige indruk en reageerde niet zoals de andere twee’
De schachten worden ’s ochtends gewekt, waarna ze samen met enkele Reuzegommers naar de Leuvense Bodartparking wandelen. ‘Sanda gaf een wazige indruk en reageerde niet zoals de andere twee’, zegt Paterberg. ‘Maar buiten die gigantische kater leken ze alle drie perfect in orde.’
Een vrouw, die werkt aan de KULeuven en toevallig hun pad kruist, houdt de dopers desondanks tegen en vraagt of de schachten wel oké zijn. Ze vertrouwt het niet. Ze wordt afgewimpeld, waarna in verschillende groepen koers gezet wordt richting Blokhut Cardon, een scoutslokaal aan de Rommelzwaan in Vorselaar.
Een deel trekt naar dierenwinkel Anaconda in Kontich, om ‘enkele visjes, een aal, vetbollen en vier muizen’ in te slaan. In de Colruyt van Heverlee wordt voor meer dan vierhonderd euro aan ‘lekkers’ afgehaald, in Exotic World in Leuven worden liters visolie gekocht.
Berichten dat Sanda ondersteund moet worden om in de auto te stappen, worden tegengesproken. Zeker is dat hij op de achterbank ligt.
Aankomst aan ‘de put’, 12.09 uur
‘Schachten put aant schuppen, Sanda al rijp voor de vuilbak’
Amper vijf minuten na aankomst, zo blijkt uit WhatsApp-gesprekken van Reuzegomleden, moeten Sanda en de twee andere schachten de put graven waar ze volgens de planning de rest van de middag en avond in zullen doorbrengen.
Om 12.14 uur stuurt Flodder een, achteraf gewist, bericht in de WhatsApp-groep:
‘Schachten put aant schuppen, Sanda al rijp voor de vuilbak. Andere twee zen wel nog ok.’
‘De put’, ’s namiddags
‘De eetproeven zijn zaken die niet echt lekker zijn. Van IJslandse of Aziatische dingen tot pepers en visolie’
‘De put’ heeft voor de al gedoopte leden de allures van een magisch ritueel. Een soort ontgroening waar in de jaren nadien aan het kampvuur of in hun Leuvense stamcafé In Den Boule straffe verhalen over worden gedeeld.
‘Het doel is een band creëren en samen liedjes zingen’, verklaart de oud-preses van Reuzegom.
Hoewel het buiten amper zes graden is, moeten de schachten urenlang halfnaakt in de met water gevulde put doorbrengen. Wat volgt, is een reeks proeven. Wie goed antwoordt op vragen, wordt beloond met water of Aquarius. Wie slecht antwoordt, krijgt andere kost voorgeschoteld.
Janker: ‘De eetproeven zijn voornamelijk zaken die niet echt lekker zijn. Bijvoorbeeld een IJslands gerecht, pepers, olijven en nog een reeks Aziatische dingen. Ze moeten geen alcohol drinken, wel visolie.’
Een van de schachten vertelt dat ze schachtenpap kregen, naast sardientjes, mosseltjes en pepers. ‘We hebben alle drie min of meer hetzelfde gegeten en gedronken.’ De drie krijgen ook urine te drinken, bevestigen meerdere aanwezigen.
De sterkste van de drie wordt ‘de badmeester’ genoemd. De eer is weggelegd voor Sanda. Hij vangt de aal die in de put zwemt en bijt de kop eraf op uitdrukkelijke vraag van de omstaanders.
‘Ze waren allemaal snel volledig doorweekt, maar ze hadden wel kledij aan’, zegt een Reuzegommer. ‘Ik zag wel dat Sanda wat scherpte in zijn ogen miste.’
‘De put’, 19 uur
‘De schachten moeten een levende goudvis inslikken. Toen de vis er niet opnieuw uitkwam, hebben we hem nog meer visolie laten drinken’
Tijd voor de volgende eetproef. De proef met de levende goudvis. Zaadje legt uit: ‘Stipt om 19 uur rijdt er een auto met de lichten aan en de muziek vollenbak het veld op. De schachten moeten dan een levende goudvis inslikken.’
‘Het is de bedoeling dat ze zelf visolie drinken om de vis er terug uit te krijgen. De olie heeft zo’n indringende geur dat je er normaal van begint te braken. Bij Sanda lukte het niet. Er is dan op ons aanraden nog meer visolie gedronken, maar op de duur komt de olie er door het kokhalzen onmiddellijk weer uit. Het leek alsof Sanda heel dronken was, maar dat kon niet want er werd die dag niet gedronken.’
Volgens een andere aanwezige wordt er tijdens het ritueel veel geroepen en krijgen de mannen een tikske met de voeten tegen de rug. Het wordt omgeschreven als ‘het mentale gedeelte’.
‘Ze zitten dan op hun knieën in het water en worden mentaal afgebroken door de schachtenmeester. Er wordt gedreigd met een boks. Er wordt ook geplast op de mannen. Sanda leek een vod en leek ook zat. Het jaar voordien waren er gelijkaardige problemen geweest met Pronker.’
‘Dees vind ik erover’
Op een later gewist filmpje is te zien hoe iemand bier langs een ontblote kont van een schacht giet. En vooral: een video waarop iemand een grote behoefte doet op een andere die schijnbaar uitgeteld op de grond ligt. Waarna nog iemand roept: ‘Dees vind ik erover.’
Normaal hangt er ook een bel in de put. Wie de bel luidt, geeft op. Dit jaar is die bel er niet want Flodder is ze op kot vergeten mee te nemen.
Hoewel verschillende Reuzegommers verklaren dat Sanda op dat ogenblik nog oké is, verschijnt in de WhatsApp-groep om 19.08 uur een foto waarop de jonge ingenieursstudent uitgeteld in het gras ligt.
Janker nuanceert: ‘Het leek alsof hij het koud had. Alles oké, vroeg ik? Hij bevestigde dat het oké was. We hebben hem ontdaan van zijn natte kledij en droge kledij aangedaan.’
‘De put’, 19.30 uur
‘Ik denk niet dat Sanda bewusteloos was, want we hoorden hem wel nog zacht snurken’
Tijd voor het avondeten: worst met tandpasta. Gevolgd door nog een ‘hoogtepunt’: de befaamde Blitzkrieg: het kieperen van een tiental emmers koud water over de hoofden van de schachten. Er worden ook bommetjes in de put gegooid.
Sondage geeft toe dat Sanda op dat ogenblik al helemaal van de kaart is. ‘De hele dag had hij wel meegedaan, maar hij was iets minder fanatiek dan de andere twee. Hij kon niet goed meer wandelen en reageerde niet goed meer. Ik denk niet dat hij bewusteloos was, want we hoorden hem wel nog zacht snurken.’
Uit ‘de put’ gedragen door twee schachten, 20.17 uur
‘Sanda begon vreemde geluiden te maken. Hij lag in een foetushouding. Met de seconde werd het serieuzer’
69 minuten nadat een foto van een uitgetelde Sanda gedeeld wordt via WhatsApp gaan bij enkele leden de alarmbellen af. Sanda wordt door de schachten uit de put gedragen. Op een filmpje is te zien dat ze van de rest weinig hulp krijgen. Om 20.18 uur wordt nog een tweede foto van een schijnbaar bewusteloze Sanda gedeeld.
Weinigen beseffen de ernst van de situatie. In de keuken wat verderop wordt ‘nog een muisje geblenderd’. Normaal is het namelijk traditie dat er ergens op de avond een kop van een levende muis wordt afgebeten. ‘Afbijten en spugen’, verklaart een Reuzegommer daarover.
Het ritueel met de muizen maakt plaats voor de eerste tekenen van paniek.
Zaadje: ‘We hebben Sanda aan het vuur gelegd op een vuilniszak en hebben opnieuw zijn natte kleren uitgedaan en verwisseld voor droge kledij. We hebben hem ook wat water en Aquarius gegeven en vijf minuten in de auto gelegd, met de verwarming op.’
Volgens Janker had hij ‘een vrij verdwaasde blik en zei hij niets meer’. Een van de schachten verklaart dat hij Sanda een Fanta wilde geven, maar dat hij werd teruggefloten.
‘Er was wel wat paniek’, zegt hij. ‘We zagen dat Sanda vreemde geluiden begon te maken. Hij lag in een foetushouding. Het werd met de seconde serieuzer.’
Oproep naar noodcentrale, 20.57 uur
‘Sanda is een beetje onder bewustzijn’
Nog eens veertig minuten nadat Sanda uit ‘de put’ wordt gehaald, hakt Zaadje de knoop door. Hij beslist dat ze dringend naar het ziekenhuis moeten rijden. Een groep die onderweg is naar de frituur wordt gesommeerd om meteen terug te keren.
Om 20.57 uur krijgt een dispatcher van de noodcentrale de leider van Reuzegom aan de lijn, intussen onderweg naar het ziekenhuis van Malle.
‘Goedendag. Euhm. We hebben, euhm, euhm, een doop gehad. En euhm, we hadden een dril, en een van onze mensen die gedoopt werd, is flauwgevallen. Heel de dag in de koude, en euhm ja, veel vermoeidheid.’
De dispatcher geeft de raad om Sanda’s benen omhoog te leggen. Tijdens het gesprek zegt Zaadje dat Sanda ‘een beetje onder bewustzijn is.’
Waarom hij tegenover de 112 niet spreekt over grote hoeveelheden visolie? ‘Ik had geen idee dat dat van belang was.’ En over de vaststelling dat er nog een stuk muis in Sanda’s jeanszak zit? ‘Het was de bedoeling dat aan het eind van de doop te blenden met wat visolie.’
Het voorziene avondritueel – twee uur naakt alleen in een bos liggen en nog een afsluitende doopceremonie in de scoutslokalen – wordt on hold gezet.
Aankomst ziekenhuis Malle, 21.15 uur
‘Eigenlijk zijn wij toch een bende apen hé. Het is onmenselijk wat daar is gebeurd’
Wanneer de Reuzegommers met Sanda aankomen op de spoeddienst, meer dan twee uur na het versturen van de eerste foto in WhatsApp, blijkt zijn toestand levensbedreigend. Ook de twee andere schachten worden opgenomen, maar zullen het ziekenhuis relatief snel mogen verlaten. Bij Sanda is er sprake van zware onderkoeling en bloed uit neus en mond. Zijn lichaamstemperatuur is intussen gezakt tot 27,2 graden.
22 minuten later gaat de telefoon in het Universitair Ziekenhuis van Antwerpen, waar hij om 22.09 uur hoogst dringend wordt binnengebracht. Een spoedarts noteert een extreem hoog zoutgehalte in het bloed, wat al uren zorgt voor buitengewone verzuring.
Terwijl de Reuzegommers bang afwachten in de gang en Sanda’s ouders in allerijl worden opgetrommeld, valt het verdict: multipel orgaanfalen. Hun vriend die ze twee opeenvolgende dagen wilden ontgroenen, is dood.
Later die nacht volgt nog een WhatsApp in de groep, die een dag later zou worden ontbonden:
‘Eigenlijk zijn wij toch een bende apen, hé, met dat dopen. Het is onmenselijk wat daar is gebeurd.’
Bron: De Standaard