Het ontslag van Lotte Vermeir, netmanager van VRT 1 en VRT Canvas, slaat diepe wonden bij het personeel van VRT. Nadat zaterdag een deel van het personeel het in een open brief opnam voor Vermeir volgt nu een nieuwe open brief. Geschreven door personeelsleden die aangeven dat er wel degelijk een probleem was met Vermeirs leiderschap.
Pieter Dumon – De Morgen
Chaos troef aan de Reyerslaan.
Nadat de directie van de openbare omroep vrijdag besliste om Lotte Vermeir – netmanager van VRT 1 en VRT Canvas – en Ricus Jansegers – directeur content – aan de deur te zetten is de verdeeldheid binnen het personeel compleet.
Zaterdag circuleerde een open brief, ondertekend door schermgezichten als Fien Germijns, Bart Schols, Soe Nsuki, Linde Merckpoel en Annemie Struyf waarin de briefschrijvers het ontslag van Vermeir omschrijven als “een zwarte dag voor VRT”.
Zij zwaaien Vermeir lof toe voor haar durf om nieuwe gezichten te lanceren en haar aandacht voor de maatschappelijke opdracht van de openbare omroep. Haar ontslag en de manier waarop dat gebeurde vinden ze onbegrijpelijk.
Die open brief zorgt nu voor een tegenreactie in de vorm van een nieuwe brief, geschreven door mensen die het niet oké vinden dat in de hele zaak Vermeir enkel als slachtoffer wordt omschreven.
Zij geven aan dat er wel degelijk een probleem was met Vermeir en de manier waarop ze haar job deed. Om haar ontslag hebben ze niet gevraagd, maar dat er ingegrepen werd gaf hen wel het gevoel dat ze gehoord werden.
In de brief wordt vooral de rol die de vakbonden, en dan specifiek ACV-VRT, in de hele zaak spelen op de korrel genomen.
Hen wordt verweten mensen onder druk te zetten om de eerste open brief te ondertekenen. De briefschrijvers geven aan dat de vakbonden, door Vermeir enkel als slachtoffer af te schilderen, hen het gevoel geven leugenaars te zijn.
Met de publicatie van een tweede brief lijkt de poging van bruggenbouwer Rob van Eijbergen om de rust bij de openbare omroep te herstellen helemaal een maat voor niets.
Volgens hem was het dubbele vertrek van Vermeir en Jansegers de enige mogelijkheid om de gemoederen te bedaren.
Net het omgekeerde is nu gebeurd.
Lees de volledige brief hieronder
Waar is de solidariteit met ons?
Met stijgende verbazing lezen we de afgelopen dagen de nieuwsmedia.
Alhoewel, eigenlijk ook weer niet.
Sommigen van ons spraken met de afdeling Welzijn. We geven het toe. Wij zijn het geweest. Degenen die hun moed bij elkaar raapten en aangaven dat er dingen gebeurden die onze sociale veiligheid (zoals dat dan blijkbaar genoemd wordt) en die van anderen schade toebrachten.
Anoniem. In alle vertrouwelijkheid. Dat werd ons toch verzekerd. En daar rekenen we op. Want nu voelen we ons opgejaagd. Dat voelen we eigenlijk al een hele tijd.
We hebben nooit gezegd dat Lotte of Ricus slechte mensen zijn. Het zijn allebei professionals, die leven voor hun beroep.
Maar ook goede mensen doen soms dingen die echt niet ok zijn.
Soms is het ook niet herstelbaar.
Wij hebben niet gevraagd om de maatregelen die genomen zijn, maar we voelen ons wel gehoord omdat ze genomen zijn.
We willen vooral ons best doen voor VRT, samen met onze collega’s.
En 1 keer willen we wel zeggen dat de open brief die we lazen een slag in ons gezicht was of van de collega’s die wij kennen en dingen meemaakten die echt niet fijn waren.
Niet omdat we geen respect hebben voor solidariteit of dat we niet begrijpen dat heel veel mensen goed hebben samengewerkt met Lotte (Ricus werd niet genoemd in de brief).
Maar vertrekken vanuit je eigen ervaring om de ervaringen van anderen te ontkennen, in absolute bewoordingen te stellen dat iemand volgens jou in alle omstandigheden en met iedereen de juiste normen en waarden gehanteerd heeft, dat kwetst.
We begrijpen het, maar het kwetst.
Waar we minder begrip voor hebben is de houding van de vakbond in deze. Actief mensen opbellen in een weekend om een brief te delen en te tekenen… Ze daarbij heel éénzijdige informatie bezorgen en onze situatie ontkennen, dat tart iedere verbeelding.
Heel wat mensen die opgebeld werden, voelden zich daarbij echt een beetje onder druk gezet. Want, wat ga je antwoorden? Dat jij niet wil delen of tekenen? Dat je dingen weet of mensen kent, die maken dat je dat liever niet wil doen?
Door van Lotte enkel en alleen een slachtoffer te maken, maakt ACV van ons leugenaars. Dat is niet ok en gaat lijnrecht in tegen tegen de oproep die ze eerder deden om allemaal onze stem te laten horen richting de directie over ons welbevinden. Sommige stemmen wegen dan blijkbaar toch zwaarder door dan anderen.
Hetzelfde geldt trouwens voor sommige politici die nu een nieuw onderzoek vragen.
Dat is dan blijkbaar het procedé als de uitkomst van het eerste onderzoek je niet bevalt.
We gaan morgen gewoon terug aan de slag. Wij willen bruggen bouwen. Wij willen niet nagekeken worden in de gang of gefluister achter onze rug horen. Wij willen werken aan een straffe publieke omroep. Laat ons dat toch vooral samen proberen te doen.
Een groep mensen uit alle lagen van de VRT die vooral aan een sterke VRT wil bouwen.
Lees ook
Bron: De Morgen