Joël De Ceulaer schrijft elke week een bevlogen, boze, blije of baldadige brief aan een Bekende Medemens. Die brief kan sporen van spot en satire bevatten.
Joël De Ceulaer – De Morgen
‘Beste Frederik Delaplace, uw nieuwsdienst was al voorbereid op een regering met Vlaams Belang’
Joël De Ceulaer
Beste Frederik Delaplace
Vroeger was de openbare omroep een organisatie waar drankmisbruik en ontucht hoogtij vierden. Men kon geen rekwisietenkast of bezemhok betreden of een leidinggevende was bezig een medewerker achterwaarts in de poes dan wel anus te naaien – doorgaans geheel consensueel, daar ging het management gemakshalve toch altijd van uit.
Die mooie tijden zijn lang vervlogen.
Tegenwoordig zijn bij de VRT haat en nijd aan de orde van de dag: op sommige diensten, en zeker op directieniveau, zou men elkaar blijkbaar nog het liefste een puntig mes los door de keel rammen. Met de glimlach, zoals het managers betaamt.
Qua sfeer is dat suboptimaal.
Dat hebt u de voorbije weken nog maar eens ondervonden.
Sinds u twee kaderleden uit het venster hebt geworpen, krijgt u het zwaar te verduren.
De fanclub van Lotte Vermeir – de goede vriendjes van wie ze de ideeën goedkeurde, zeg maar – protesteerden in een Open Brief tegen haar ontslag. Waarop een andere, anonieme bende in een Even Open Brief liet weten dat het toch nog te vroeg is voor de heiligverklaring van de voormalige netmanager.
Zulke discussies woeden allang aan de Reyerslaan. Ik heb zelf al huilende medewerkers aan de lijn gehad, die ziek zijn van het gepest, de intimidatie, de lastercampagnes en karaktermoorden waar uw organisatie, met ons belastinggeld, vrolijk in grossiert.
De cultuur is verziekt, een cocktail van vriendjespolitiek en rancune. En ja, er loopt wel talent rond, maar te veel VRT-lieden geloven dat hun anus naar anjers ruikt.
U had daar iets aan kunnen doen, u had zowel management als vedetten met beide voeten op de grond kunnen zetten, maar u hebt dat niet gedaan.
Kennelijk mist u de competentie.
Iedereen die tot tien kan tellen, weet wat er nu moet gebeuren.
Als het rommelt aan de top van een bedrijf, als de werkvloer klaagt over terreur en dictatoriaal gedrag, dan moet men geen directieléden ontslaan – nee, dan moet men de directievóórzitter ontslaan.
De grote baas.
De Siejiejo.
U, dus.
U mag beschikken.
Ik weet dat u woensdag, tijdens de hoorzitting in het Vlaams Parlement, alle steun kreeg van Rob van Eijbergen, de Nederlandse consultant die de VRT heeft doorgelicht.
U noemde hem aldoor ‘professor’, om zijn geloofwaardigheid aan te dikken.
Dat is uiteraard mislukt: ik moet de eerste consultant nog tegenkomen die zijn opdrachtgever durft te melden dat het probleem bij hemzelf ligt – al kom ik gelukkig weinig consultants tegen, op dat punt zit ik hier in mijn zolderkamertje eenzaam maar onafgebroken te boffen.
Maar dus.
U zou best opkrassen, en toch zal dat zeker niet gebeuren.
Opnieuw ligt de reden voor de hand:
de Vlaamse regering kan nog veel plezier aan u beleven. Als ze u laten zitten, kopen ze uw dankbaarheid af.
U bent geen echte Siejiejo, u bent een Knecht.
Schatplichtig aan de politieke broodheer die u beschermt als u in de knoei zit. Die totale onderdanigheid zal snel wennen, want u gedraagt zich al langer als de lakei.
Dat ministers in ruil voor een zak geld programma’s bij u kunnen bestellen, was bekend. Maar de onderdanigheid zit in alle vezels van de omroep.
We weten dat er op de MIA’s een mop over Jan Jambon werd geschrapt uit een sketch van Elisabeth Lucie Baeten, niet eens op vraag van Jambon zelf. Men bevredigt de leider nog vóór die zegt wat hij lekker vindt.
Wat weinigen de voorbije maanden opviel, is dat uw nieuwsdienst zich voor alle zekerheid ook al voorbereidde op een eventuele Vlaamse regeringsdeelname van Vlaams Belang.
In alle verkiezingsgrafieken was de kleur van de cordonbrigade veranderd van bruin of zwart in lichtgeel – om aan te geven dat het VB nog Vlaamser is dan de N-VA, die donkergeel is. Zo waren Van Grieken en de zijnen ineens het zonnetje in huis.
Maar een ronduit hilarisch dieptepunt qua collaboratie met de macht werd laatst bereikt in Terzake.
De Antwerpse burgemeester Bart De Wever mocht de VRT-nieuwsdienst een heuse rondleiding geven in de tuin van het pas gerestaureerde Rubenshuis. Aangezien geen enkele journalist zo’n item zou durven te opperen voor een duidingsprogramma, neem ik aan dat die reportage besteld was.
De nieuwsdienst goes Deliveroo – en dus failliet.
Men kan zich nu afvragen of uw ontslag wel zal volstaan om orde op zaken te stellen.
Ik heb daarover ruggespraak gehouden met onze eigenaar Christian Van Thillo – professor Christian voor de vrienden – en wij zijn van mening dat de openbare omroep moet worden opgedoekt.
De degelijke programmamakers en journalisten vinden elders zeker een plek, en voor de over het paard getilde aanstellers zijn er knelpuntberoepen bij de vleet.
In dat verband heb ik een nog een heilzame tip, voor de vrijwaring van uw mentaal welzijn.
Bouw samen met Joris Hessels of Dieter Coppens een boot en kies het ruime sop.
Zij zullen uw verhaal beluisteren, af en toe een professioneel traantje wegpinken en desnoods uw kruin kussen.
Een alternatief is dat u met Lieve Blancquaert naar Lourdes wandelt, of met Wim Lybaert in een autobus naar Albanië rijdt.
Neem een camera mee, klets er wat op los, maar vermijd zeker interessante uitspraken met potentiële meerwaarde: op televisie is die trend helaas allang voorbij – alle Charlatans en Contentmanagers nog aan toe!
Zo, daarmee is de mediaweek weer netjes neergelegd.
Fijn weekend
Joël De Ceulaer, senior writer
Lees ook
Klik op de hyperlinks en lees meer berichten
Lees ook
Bron: De Morgen