Zes weken in het spoor van Vlaams Belang – Zonder journalisten in de zaal kunnen we het zeggen, het probleem is de verbruining


Zes weken lang liep De Standaard incognito mee in de buik van Vlaams Belang, tot op de kleinste meetings. Daar wordt luidop gedroomd van de “totale omwenteling”. En er staan wel wat rekeningen open. Met “islamieten”, de “deep state” en “linkse trienen” bijvoorbeeld.

Ruud Goossens en Simon Andries

De Standaard

08 - 06 - 2024


“U bent welkom bij Vlaams Belang. En u blijft ook welkom.”

Kamerlid Joris De Vriendt zet alle zeilen bij om de sfeer te redden in café Argus, maar dat is geen eenvoudige opdracht.

De Vriendt presenteert zich vanavond, drie weken voor de verkiezingen, samen met een aantal andere kandidaten aan de Vlaams Belang-afdeling in Landen.

Tijdens de vragenronde wil een grijzende man, die “al jaren” lid is van de partij, weten hoe er nu eigenlijk tegen holebi’s wordt aangekeken.

“Want ik ben vorig jaar zélf, hoe ga ik dat zeggen, getrouwd met een man. Ik ga ook altijd naar de gay pride, een heel gezellige bijeenkomst. Maar in De zevende dag heb ik Tom Van Grieken duidelijk horen zeggen dat de partij alleen opkomt voor heteroseksuelen. Dat valt bij veel mensen niet in goede aarde.”

Het is muisstil bij de twintig aanwezigen wanneer De Vriendt aan zijn bochtige antwoord begint.

Hij zegt dat hij “heel blij” is met de vraag: “Ik krijg ze ook op scholen en in debatten.”

De Vriendt heeft de uitzending op de VRT helaas zelf niet gezien, maar hij wil er wel op wijzen dat “de context” natuurlijk belangrijk is.

Vlaams Belang vindt het gezin inderdaad de hoeksteen van de samenleving, “al betekent dat niet dat al de rest minder goed is, helemáál niet”.

Seksuele voorkeur is géén thema voor ons, benadrukt De Vriendt. Hij vermoedt dat Tom Van Grieken “zoiets bedoeld moet hebben, als hij dat al gezegd zou hebben”.

Maar De Vriendt wil ook niet voor de volle 100 procent meegaan met de vraagsteller. Neem nu die gay pride.

“Ik ken zelf ook heel wat mensen van die geaardheid. Die zijn niet geïnteresseerd om daarin mee te lopen. Dat is geen kwestie van verstoppen, maar het is voor hen ook geen zaak van hoera, hoera.”

De grijzende man zegt niet helemaal overtuigd te zijn. Hij heeft via Messenger een boos bericht gestuurd naar Chris Janssens, de fractieleider in het Vlaams Parlement en zelf een homo: “Die zegt dat ik er niet te zwaar aan moet tillen.”

Hij stuurde Janssens ook zijn telefoonnummer door, maar voorlopig heeft die niet teruggebeld. De man vertelt dat hij ook een zoon heeft. Die is niet meer van plan zijn lidgeld aan de partij te betalen. Zelf twijfelt hij ook.

“Ik wil me goed voelen in mijn partij. Maar als ik hier binnenkom – de meesten kennen mij – word ik bekeken als een stuk vuil.”

Café Argus, Landen, zaterdag 18 mei.
Café Argus, Landen, zaterdag 18 mei. — © rr

De lokale voorzitter komt tussenbeide. Hij zegt dat dat laatste écht niet correct is. En hij benadrukt dat de man zich niet zo mag laten beïnvloeden door programma’s op de VRT: “Dat is een linkse zender, ik geloof die mannen niet.”

Ook De Vriendt hekelt de “desinformatie”.

Britt Huybrechts, de Kamerlijsttrekster in Vlaams-Brabant, wijst erop wie de échte, veel grotere vijand is.

“Het zijn niet de brave Johannesen die homo’s en lesbiennes neerkloppen”, zegt ze.

Frédéric Erens, kandidaat op de Vlaamse lijst in Vlaams-Brabant, formuleert het nog wat plastischer: “Molenbeek, dat is het nest van de homofobie.”


De afgelopen zes weken waagde De Standaard zich in de buik van de partij die dit weekend, als de peilingen correct zijn, de grootste van Vlaanderen wordt. Met een legerpet op het hoofd en een taperecorder bij de hand trokken we naar achttien ribbetjesfestijnen, ontbijtgesprekken, barbecues en cafébijeenkomsten. We belandden in een hechte club die nu echt aan de knoppen wil zitten: “Want anders krijg ik schrik voor de gevolgen.”


Donderdag 25 april, 20 uur 15, Antwerpen: “Fatima en haar zeven kinderen”

“409 euro per seconde.”

Brent Van de Winckel heeft zijn rekenwerk gemaakt. De voorzitter van de VB-Jongeren in Denderleeuw is ook vicepreses van de extreemrechtse Nationalistische Studentenvereniging. En die NSV heeft vanavond verzamelen geblazen voor een optocht door Antwerpen.

De zware stem van Van de Winckel galmt over de Antwerpse Ossenmarkt. Hij wil met zijn cijfer inzichtelijk maken hoeveel geld de Vlamingen, “van de kleinste kleuter tot de laatste grijsaard”, aan Wallonië geven.

“Zodat François kan gaan petanquen, omdat hij van een uitkering leeft”, zegt Van de Winckel.

“En zodat Fatima zeven kinderen kan krijgen, zodat ze genoeg kindergeld krijgt om niet te moeten werken.”

Pal voor Van de Winckel staan ongeveer tweehonderd NSV’ers. Ze roepen op gezette tijden: “Houzee!”

Ze zijn net, vergezeld door een stel dreigende trommelaars, door de Antwerpse studentenbuurt gemarcheerd. Ze scandeerden klassiekers als “linkse ratten, rol uw matten”, maar ook nieuwe vondsten zoals “Europa, jeugd, revolutie” of “re-re-re-migratie”.

Ook enkele leden van Schild & Vrienden, de extreemrechtse club van Dries Van Langenhove, tekenen present.

Het lijkt het soort bijeenkomst waar een partij die salonfähig wil worden, in een grote boog omheen wandelt.

Maar precies het tegendeel is waar. We spotten minstens tien Vlaams Belangers, en het zijn niet de minsten.

Chris Janssens, een absoluut kopstuk van de partij, is present. De Vlaams Parlementsleden Bart Claes, Filip Brusselmans en Immanuel De Reuse lopen mee.

Ook Michel Cardon, de politiek secretaris van Tom Van Grieken, maakt zijn opwachting.

Kamerlid Hans Verreyt biedt logistieke steun. De speeches worden gehouden vanop de laadklep van een kleine vrachtwagen. Die is ter beschikking gesteld door Vlaams Belang.

De Vlaams Belangers applaudisseren mee wanneer NSV-preses Gaëtan Claeys zegt dat Vlaanderen wordt “geterroriseerd, gekoloniseerd en vernederd”.

Dat is het gevolg van de “omvolking” en van het “kiesvee dat wordt geïmporteerd door de socialisten”.

“Wie ondertussen door onze prachtige steden wandelt,” zegt Claeys, “herkent Vlaanderen alleen nog aan de beeldschone, historische architectuur.”

Ook Mercina Claesen mag spreken. Ze is niet alleen actief in de NSV, maar staat ook op de Vlaamse lijst van Vlaams Belang in Limburg.

Ze heeft het over de “massale misdaad” en de “aanrandingen” in Vlaanderen, over de “verkrachtingsgolf door illegalen”.

Dat valt op véél bijeenkomsten op: het gaat heel vaak over criminaliteit. De partij stuurt, via haar socialemediakanalen, continu filmpjes rond van vechtpartijen waarbij jongeren met een migratieachtergrond betrokken zijn.

Claesen kent een oplossing: “Buitenlandse verkrachters buiten!”

Maandag 29 april, 20 uur, Nazareth: “Puttekes in de weg”

“Dit voorstel is mijn persoonlijke favoriet”, lacht Tom Van Grieken.

Op een bedrijfsterrein in Nazareth presenteert de voorzitter van Vlaams Belang, samen met parlementair medewerkster Francesca Van Belleghem, zijn boek Immigratiestop.

Van Grieken wil, met slides en cijfers, laten zien hoe fel Vlaanderen van aanschijn aan het veranderen is, want “ze maken jullie blaasjes wijs”.

Tegen 2044 zou nog maar de helft van de Belgen van Belgische herkomst zijn. Daarom moet het land veel beter afgeschermd worden, ook met een reeks “pestmaatregelen” tegen asielzoekers, waaronder dus zijn persoonlijke favoriet.

“Als ge daar in dat asielcentrum met uw duimen aan het draaien zijt, dan kan je ook klusjes verrichten”, vertelt Van Grieken.

“Dan kan daar gekuist en opgerommeld worden. Vandaag doen ónze mensen dat. Of nog iets, ik ben weleens op de baan. Wel, ik denk dat er in Vlaanderen nog wel een putteke in de weg toegedaan kan worden. Een beetje gesnoeid. Wat gras gemaaid.”

© Fred Debrock

De treiterige toon valt in de smaak.

Van Grieken hanteert hem ook als hij uitlegt dat zijn partij minder visa wil verstrekken:

“Als ge graag de bomma, de neven en de nichten wilt laten overkomen, om uwen iftar te vieren, dan gaat dat iets moeilijker worden.”

Ook Van Belleghem weet hoe ze de zaal op haar hand moet krijgen. Ze vertelt dat haar partij arbeidsmigratie een halt wil toeroepen, behalve voor hoogopgeleiden.

Ook voor de seizoenspluk bij landbouw bedrijven wordt een uitzondering gemaakt. Ze lacht en zwaait met haar hand.

“Maar eens al dat fruit geplukt is, zeggen wij: tot volgend jaar!”

Van Grieken geeft zijn publiek in Nazareth ook een kleine inkijk in de strategie van zijn partij.

Hij legt uit dat Vlaams Belang een aparte sociale zekerheid wil invoeren voor nieuwkomers. De toetredingsvoorwaarden zijn streng: je moet acht jaar in het land verblijven en drie jaar gewerkt hebben.

“Toen we ons migratiecongres aan het voorbereiden waren, onder Vlaams Belangers, zeiden die: en waarom moeten ze geen acht jaar gewerkt hebben?”

Van Grieken begrijpt dat.

“Ik vind dat óók. Maar we zeggen dat voor in de debatten. We nemen de praktijk in Denemarken over. Dat toont dat we geen praatjes vertellen.”

Woensdag 9 mei, 18 uur, Waregem: “Huisdieren” en “hyena’s”

“Hebben jullie er zin in?”

Van Grieken is net café Den Arrivée binnen gestormd in Waregem, onder luid gejuich. De zaak zit afgeladen vol.

Enkele dagen eerder is het nieuws over de groepsverkrachting in Kortrijk bekendgeraakt. Een meisje werd dagenlang gruwelijk misbruikt door enkele jongeren, volgens HLN hebben ze een migratieachtergrond.

Vlaams Belang gaat vol op het orgel op sociale media.

Parlementslid Bart Claes schrijft op Facebook: “Als dit ooit met mijn dochter gebeurt, leg ik de mensenrechten naast mij neer.”

Ook Dries Van Langenhove doet zijn duit in het zakje. In een Instagramfilmpje pleit hij voor de “deportatie” van dat soort “importcrapuul”. Hij noemt hen “beesten”, de “huisdieren” van burgemeester Vincent Van Quickenborne (Open VLD).

Van Langenhove zit niet meer in het parlement voor Vlaams Belang, maar hij voerde de afgelopen weken wel intensief campagne voor de partij.

Hij hanteert een taal die veel forser is dan die van Van Grieken, al gebruikt die laatste tijdens zijn tien minuten durende speech in Waregem toch ook vergaande beeldspraak.

Hij heeft het niet alleen over de gebeurtenissen in Kortrijk, maar ook over de beelden uit Geraardsbergen “waar een groepje jonge allochtonen als hyena’s op een onschuldige Vlaamse jongen vlogen”. Hij pleit voor een “keiharde aanpak”.

Achteraf gaat Van Grieken nog 40 minuten lang op de foto met lokale Vlaams Belang-sympathisanten.

Er zijn veel jongeren, ook een paar met een migratieachtergrond trouwens.

Buiten op het terras spreekt een oudere man Kamerlid Wouter Vermeersch aan. Hij maakt zich een beetje ongerust. Zijn zoon is samen met een vrouw “en haar moeder is een zwette”: “Wat zijn jullie precies van plan?”

Vermeersch stelt hem gerust. “Laat mij héél duidelijk zijn: met wie hier is, bouwen we het Vlaanderen van morgen. Tenzij er van de sociale zekerheid geprofiteerd wordt natuurlijk. Of tenzij er criminele feiten gepleegd worden. Dat is wat anders.”

Zondag 12 mei, 11 uur, Grimbergen: “Schoon schip zoals in Hongarije”

“Laat u gerust gaan, wij zijn hier onder mekaar.”

Jan Laeremans, Vlaams Parlementslid, interviewt enkele Vlaams-Brabantse kopstukken in een sporthal in Grimbergen.

Ze hebben net aan drie lange tafels ontbeten met een vijftigtal Vlaams Belangers.

Klaas Slootmans, voormalig partijwoordvoerder, krijgt de lachers op zijn hand met een verhaal over zijn jonge jaren op de steinerschool in Leuven.

“Daar werd een bijzonder linkse maatschappijvisie meegegeven. Toen er in de klas eens een verkiezing werd georganiseerd, was er maar één stem op het Vlaams Blok. Ik ben toen apart gezet. Ik moest ‘gecoacht’ worden.”

Maar Slootmans veranderde niet meer van mening. Hij benadrukt dat dit een historische verkiezing wordt. Voor het eerst lonkt er voor Vlaams Belang en de N-VA een meerderheid in Vlaanderen:

“Dat is kolossaal, ongezien, du jamais vu!” Die kans mag niet verkeken worden, want wie weet keert ze nooit meer terug.

“De inzet,” zegt Slootmans, “is een totale omwenteling.”

© Fred Debrock

Er gaat een vinger in de lucht. Een man wil weten hoe de partij, “als we aan de knoppen zitten”, zal omgaan met de “deep state”.

Hij somt op wie hij daarmee bedoelt: de ministeries, de vakbonden, het middenveld, de media, straatdemonstranten.

“Hebben we daar een plan voor?”

Slootmans erkent dat besturen moeilijk dreigt te worden, hij verwacht veel tegenwerk. Maar hij zegt ook dat “we in Vlaanderen bijzonder goed zijn in koudwatervrees”. Die is onnodig. Hij komt met een opmerkelijk voorbeeld om dat te illustreren.

“In Hongarije heeft Viktor Orban op een bepaald moment ook schoon schip moeten maken”, zegt Slootmans.

Hij somt nog een paar andere landen op waar radicaal-rechts aan de macht is gekomen.

“Ik weet het: het gaat moeilijk worden, maar moeilijk gaat ook.”

In Grimbergen, pal in de Vlaamse Rand rond Brussel, wordt er ook veel gepraat over communautaire kwesties, meer dan elders. Er zitten veel oudere mensen in de zaal.

Britt Huybrechts legt uit hoe het pad naar Vlaamse onafhankelijkheid er precies zal uitzien.

Eerst komt er een soevereiniteitsverklaring in het Vlaams Parlement. Vervolgens wordt er onderhandeld met de Franstaligen. En als die gesprekken erop zitten, roept Vlaanderen de onafhankelijkheid uit. Het lijkt een eitje.

Een vijftiger zit toch met een paar vragen. Hij wijst erop dat “de PS en de Franstaligen altijd demandeurs de rien zijn”. Hij wil weten wat er gebeurt als die onderhandelingen met de overkant nergens op uitdraaien.

Slootmans haalt er Tsjechoslowakije bij, dat in de jaren 90 vreedzaam werd opgesplitst. En hij wijst op het internationaal recht “dat aan onze kant staat”. Maar de vijftiger is niet overtuigd: “Jullie stellen het toch wat té rooskleurig voor.”

Daarop lacht Slootmans: “Ik stel voor dat je de boeken van Barbara eens leest, Bart.”

De vijftiger blijkt Bart De Valck te zijn, de partner van Barbara Pas, de Kamerfractieleider van Vlaams Belang.

De Valck is een oud-strijder in de Vlaamse beweging. Hij was jarenlang actief in het Taal Aktie Komitee en de Vlaamse Volksbeweging.

Maar hij denkt dus, net zoals Bart De Wever een paar dagen later in Het conclaaf, dat die Vlaamse onafhankelijkheid toch wat complexer is dan zijn eigen partij laat uitschijnen.

“Het belooft een zéér lange strijd te worden”, zegt De Valck, zelf trouwens kandidaat op de Vlaamse lijst in Vlaams-Brabant.

“Onderschat de macht van de francofonie in Europa niet. Ik vrees dat er een ándere revolutie klaarstaat als we eenzijdig de onafhankelijkheid uitroepen.”

Vrijdag 17 mei, 21 uur, Brasschaat: “Linkse trienen met een bakfiets”

Als de VB-Jongeren net voor het weekend verzamelen blazen in Café Mirlo in Brasschaat, daagt er heel ander volk op dan in Grimbergen.

Er lopen veel twintigers rond, met opgeblonken schoenen of hippe sneakers. Op tafel liggen stickers waarop de beeltenis van Vlaams Belang-stichter Karel Dillen prijkt: “Opstand is ereschuld.”

Er vloeien witte wijn en pintjes. Het weekend roept. De sfeer is vrolijk.

Op het terras zegt een man dat er eigenlijk maar één reden is waarom hij op Vlaams Belang stemt: “Makakken.”

Hij krijgt bijval van een vrouw: “Ik ben geen racist, maar een realist.” De man weer: “Goede oneliner!”

Voor taalkundige berispingen hoeft hier niemand te vrezen. Kinga Pajak presenteert vanavond, ze staat op de Vlaamse lijst in Antwerpen, Van Grieken vindt haar een politiek talent.

In haar openingswoordje neemt ze het “wokevirus” onder vuur.

“Merken we niet allemaal dat wij, zeker als rechtse jongeren, steeds meer op onze woorden moeten letten”, speecht ze.

“Waarom mag iedereen zijn etnoculturele realiteit beleven behalve de gewone Vlaming? Waarom worden onze tradities en onze cultuur gedemoniseerd en volledig uitgewist?”

Pajak maakt zich grote zorgen over de criminaliteit in Antwerpen, “waar je in sommige buurten zelfs overdag niet meer kan komen”.

Eenzelfde geluid bij Cedric Cornelissen, een twintiger die op de Vlaamse lijst staat en die het vanavond onder meer over mobiliteit heeft. Die is een ramp.

Bovengronds parkeren lukt nauwelijks nog in Antwerpen. Het openbaar vervoer is geen optie: “We zien allemaal de filmpjes van allochtonen die onze jeugd aanvallen.”

En ook fietsen is er problematisch door “al die bakfietsen die eigenlijk halve camionettes zijn”.

“Die linkse trienen, met tien kinderen aan boord, lappen de regels aan hun laars.”

Zaterdag 18 mei, 18 uur, Landen: een bloemetje voor Dewinter

Terug naar café Argus in Landen. Daar is de sfeer, die holebikwestie even terzijde gelaten, best opgetogen.

PVV-leider Geert Wilders is er in Nederland net in geslaagd om een regering op de been te brengen. Vlaams Belang gebruikt het nieuws om aan te tonen dat een stem op de partij niet nutteloos hoeft te zijn.

“Nederland is een belangrijk verhaal voor ons”, prent Frédéric Erens zijn partijgenoten in.

Hij draait al bijna veertig jaar mee in de partij. Bij deze verkiezingen staat hij op de derde plek op de Vlaamse lijst in Vlaams-Brabant.

Wilders is erin geslaagd om drie partijen te overtuigen. Terwijl wij er eigenlijk maar één moeten overtuigen. En het programma van de N-VA leunt sterk aan bij dat van ons. Het zit wel goed.”

Vervolgens begint Erens over de “immigratietsunami” en duwt hij het gaspedaal diep in. Hij woont tegenwoordig in Keerbergen, maar zijn zoontje loopt school in Brussel, zijn voormalige thuisstad.

“In een klas van 25 leerlingen zie je daar, als ik het zo mag formuleren, nog één visuele autochtoon.

"Hét probleem is inderdaad de verbruining. We mogen het zo stellen hier, er zijn geen journalisten.

"Tien jaar geleden was het misschien nog een schok om het zo te formuleren. Maar nee, we zitten met een probleem. En we moeten daar héél hard iets aan doen.”

Ook hij pleit voor een “omwenteling”. “In heel Europa.”

Een van de aanwezigen vertelt dat hij vroeger, net zoals Erens, in Brussel woonde. Hij werkte er bij de MIVB. Maar hij sloeg op de vlucht, naar het landelijke Landen.

“Ze pesten je weg bij de MIVB, zodat een moslim je plaats kan innemen.”

Erens geeft hem gelijk, de islamisering is een groot probleem. Hij wijst op de noodlottige invloed van de Grote Moskee in Brussel.

Hij vertelt dat “de islamieten de autochtonen een per een hebben weggejaagd”. Maar gelukkig is er een partij als Vlaams Belang “die daar niet over zwijgt”.

Waarna een opmerkelijk bloemetje voor Filip Dewinter volgt.

“Als Dewinter het eens wat scherper formuleert, dan wordt er meteen op hem geschoten”, zegt Erens.

“Maar hij is wel degene die dit thema op de agenda heeft gezet. Hij is een van de belangrijkste en invloedrijkste politici van de afgelopen 30 jaar.”

Zondag 19 mei, 13 uur, Niel: de metamorfose van Vereeck

Een partij in opgang trekt ook nieuwkomers aan, zoals Lode Vereeck.

De voormalige economieprofessor aan de Universiteit Hasselt is de zestig al gepasseerd, maar toont zich onvermoeibaar in campagnetijd. Hij arriveert met enige vertraging in café Keizershof in Niel, na een optreden met Van Grieken in Kalmthout.

Vereeck heeft er een lange carrière bij Open VLD en Lijst Dedecker opzitten. Hij stapte pas drie jaar geleden over naar Vlaams Belang.

Maar hij blijkt zich al erg goed te hebben aangepast. Hij spreekt consequent over de “massa-immigratie” en vindt dat “de criminaliteit de spuigaten uitloopt”.

Vereeck speecht alsof hij nooit in een andere partij vertoefde.

“Decennialang zijn wij verketterd”, buldert hij vanop het podium. “Wij waren dit, we waren dat, ik ga dat hier niet herhalen. U weet allemaal wat we naar ons hoofd geslingerd kregen.”

Café Keizershof, Niel, zondag 19 mei.
Café Keizershof, Niel, zondag 19 mei. © rgo

Woensdag 29 mei, 20 uur, Antwerpen: “Terug naar Marokko”

Vlaams Parlementslid en rijzende ster Filip Brusselmans zit op vijandig terrein.

In de Bourlaschouwburg wordt er vanavond gedebatteerd over het cultuurbeleid. De zaal zit vol met mensen die hij elders consequent als “subsidieslurpers” omschrijft.

Brusselmans is een hardliner binnen de partij, geschoold bij het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond. Hij schiet graag met scherp op de KVS en zijn directeur Michaël De Cock. Hij wil snoeien in de “miljoenensubsidies” die naar activistische organisaties als Hart boven hard vloeien.

Maar op het podium in Antwerpen presenteert hij zich van zijn meest redelijke kant. Hij zegt bijvoorbeeld dat hij “het sociaal-cultureel volwassenenwerk wil herijken”.

Na enig aandringen voegt hij eraan toe dat hij wil “evalueren” of een aantal “migranten organisaties wel onder de noemer cultuur thuishoren”.

Een paar weken eerder, op een ribbetjesfestijn in Zulte, formuleerde hij het heel wat puntiger.

Brusselmans amuseerde de Oost-Vlaamse Vlaams Belangers toen met verhalen over de subsidies voor Marokkaans joggen – “dat is joggen met een hoofddoek” – en Afghaans borduren.

“Er zijn zelfs organisaties die geld krijgen om zich te richten op holebi’s binnen de Marokkaanse gemeenschap”, vertelde hij.

“Je kan het zo zot niet bedenken! Trouwens, waarom zouden wij hier Marokkanen moeten subsidiëren?

"Ofwel worden ze Vlaming, voelen ze zich Vlaming en passen ze zich aan. Ofwel kunnen ze, wat mij betreft, terug naar Marokko.”

Ribbetjesfestijn in het Fiertelhof, Zulte, zaterdag 11 mei.
Ribbetjesfestijn in het Fiertelhof, Zulte, zaterdag 11 mei. © rgo

Donderdag 30 mei, 14 uur, Wijnegem: “Echt wel schrik”

In Wijnegem, voor de senioren van Vlaams Belang, vertelt Lode Vereeck dan tóch iets over zijn verleden.

Hij zegt dat het cordon sanitaire hem richting Van Grieken duwde. Daar ergert hij zich al jaren “kapot” aan, ook toen hij bij andere partijen actief was.

Het verklaart misschien de donkere toon aan het einde van zijn toespraak. De afgelopen dagen heeft N-VA-voorzitter De Wever de deur naar Vlaams Belang steeds harder dichtgeduwd.

Dat leidt, in de eindsprint van de campagne, tot almaar grotere onvrede in de Vlaams Belang-rangen.

Vereeck zegt dat hij “echt wel schrik” heeft voor de reactie bij de bevolking als Bart De Wever een meerderheid met zijn partij niet honoreert.

“Dan spoelt hij de democratie door het toilet”, roept Vereeck.

“Dan draagt hij een grote historische verantwoordelijkheid. Dan gaan mensen denken: wat heeft die democratie dan eigenlijk nog voor zin?”

De voormalige professor is helemaal verlost van zijn geloof in de liberale globalisering. Hij sluit zijn betoog af met een strijdkreet:

“Eigen Volk Eerst!”

Vrijdag 30 mei, 11 uur, Deurne: mainstreammedia? “Ze liegen”

De zogenoemde V-mobiel is neergestreken op de parking van het Bosuilstadion. Er staan ongeveer tien Vlaams Belangers voor het tot tv-studio omgebouwd vrachtwagentje.

Filip Dewinter heeft zijn Maserati wat verderop gezet en interviewt enkele Antwerpse kandidaten, zoals Sam Van Rooy en Anke Van dermeersch.

Het lijkt een zinloze bedoening, met zo weinig publiek. Maar de gesprekken dienen een ander doel. Ze worden door de kandidaten meteen op hun socialemediakanalen­ gedeponeerd.

Ze zijn ook een handige manier om op de actualiteit te reageren. De peilingen zijn nog altijd uitstekend, maar de campagne van Van Grieken kan niet vlekkeloos genoemd worden. Toch is er in Deurne geen kritiek op de voorzitter te horen, wel veel sneren naar de pers.

“Het is erger dan ooit tevoren”, zegt Sam Van Rooy.

“Eigenlijk zijn die mainstreammedia een veel groter probleem dan onze politieke tegenstanders. Ze liegen. Ze bedriegen. Ze misleiden.

"Gelukkig kijken steeds meer mensen daar doorheen. Als ik ga padellen, hoor ik dat héél vaak.”

Bosuilstadion, Deurne, vrijdag 31 mei.
Bosuilstadion, Deurne, vrijdag 31 mei. © rgo

Dewinter aanhoort het grijnzend. Hij amuseert zich in deze campagne. Hij bevindt zich, binnen Vlaams Belang, zeker niet in een cordon sanitaire. Hij mocht Van Grieken zelfs vervangen in een duel met Conner Rousseau op VTM.

Hij doet deze ochtend zijn best om zijn voorzitter een duwtje in de rug te geven. Hij legt Anke Van dermeersch de uitspraken van Van Grieken in Het conclaaf voor.

Had de voorzitter gelijk, vraagt Dewinter, toen hij zei dat een man een man is en een vrouw een vrouw?

“Gróót gelijk”, zegt Van dermeersch meteen.

“Mannen die dénken dat ze een vrouw zijn omdat ze zich hebben laten steriliseren en verminken, ik vind dat héél aberrant. Een vrouw kan je niet zomaar namaken. We zijn in een héél rare wereld aanbeland.

"En daarom vraag ik om op Vlaams Belang te stemmen. Zodat we de normale logica kunnen laten terugkeren.”

Zondag 2 juni, 14 uur, Antwerpen: “Je ruikt het. Ons land is vol”

De partij vuurt de militanten nog een laatste keer aan op een slotmeeting in Antwerp Expo. Er zijn 2.500 mensen opgedaagd. En er heerst al een vroege overwinningsroes.

In de peilingen staat Vlaams Belang fors op kop. Tom Van Grieken is alomtegenwoordig in de Vlaamse media, in de kranten maar ook op televisie.

In plaats van de toon nog wat te milderen, zoals zijn voorbeeld Geert Wilders deed in de laatste weken voor de Nederlandse verkiezingen, gaat Vlaams Belang vol op het orgel.

De partij kiest, om een van haar lijsttrekkers te citeren, voor een “trumpiaanse” aanpak.

Er wordt met scherp geschoten. Vooral de man die nodig is om na 9 juni het cordon sanitaire te doorbreken, krijgt ervan langs.

De Wever is “de vleesgeworden onbetrouwbaarheid” of “de opperstrateeg die zich Romeinse keizer waant”.

Vlaams Belang lijkt, om het Vlaams-nationalistische weekblad ’t Pallieterke te citeren, “de gewoonte niet te hebben afgeschud om verkiezingen te winnen zonder zich te bekommeren over wat het daarmee de dag nadien kan aanvangen”.

Alle politieke concurrenten worden door de vleesmolen gehaald, om “mateke matrak” niet te noemen.

Ook de pers krijgt ervan langs.

Van Grieken zelf spreekt van “een tapijtbombardement”.

En Janssens houdt een minutenlange tirade. Hij heeft het over de “leugens”, de “modder”, de “desinformatie”, de “onzin” en de “laster” die over zijn partij verspreid worden.

Hij richt zich rechtstreeks tot de journalisten: “Schaam u, verdorie!”

De zaal vindt het heerlijk. Maar het verraadt ook veel frustratie over de manier waarop de campagne is verlopen.

Volgens Vlaams Belang had het de afgelopen weken, zoals op zijn ribbetjesfestijnen, veel meer over migratie moeten gaan.

De aandacht voor transgenderrechten vond Van Grieken buitenissig. Daarom gaan de lijsttrekkers in Antwerp Expo nog eens voluit over hun lievelingsthema.

Zoals Britt Huybrechts, de lijsttrekster uit Vlaams-Brabant.

“Je ziet, hoort, ruikt en voelt het”, speecht ze. “Ons land is vol.”


Tom Van Grieken in café Den Arrivée in Waregem. © rgo
Tom Van Grieken in café Den Arrivée in Waregem. © rgo

Lees ook

Dalilla Hermans – Ik heb het erg moeilijk als ik het staatsmanschap van Bart De Wever hoor roemen

Vul hieronder de zoekopdracht Vlaams Belang in en vind meer berichten.


Bron: De Standaard

Welkom op Facebook

Naar de website


Scroll naar boven