Senior writer Joël De Ceulaer schrijft deze week een brief aan de relschoppers op oudejaar. Deze Uitkijkpost kan sporen van spot of satire bevatten.
Joël De Ceulaer – De Morgen
3 januari 2025
Leestijd: 5 min
“Beste relschoppers, velen vinden dat de politie u moet kunnen afschieten”
Joël De Ceulaer
Beste relschoppers,
U hebt weer lelijk huisgehouden, van oud op nieuw, van Brussel tot Gent. Auto’s in de fik gestoken, brandweer en politie belaagd met vuurwerk en molotovcocktails, ziekenwagens aangevallen en vernield wat zich vernielen liet.
Laat mij van meet af aan duidelijk zijn:
dat wangedrag kunnen wij in onze steden
niet dulden.
Als u ambulances wenst te beschieten of tot ontploffing wil brengen, dan moet maar in dienst treden bij het Israëlische leger en meteen uw detachering naar Gaza aanvragen. Daar gelden geen wetten meer en wordt de horizon van staatsterreur elke dag verlegd.
In België verkiezen wij de liberale democratie te handhaven. En daarin is voor uw criminele streken geen plaats.
U leest dat goed: u bent niet het probleem.
Wat niet door de beugel kan, is uw gedrag.
Dat lijken veel verongelijkte burgers en politici soms te vergeten.
Zij noemen u graag crapuul, gespuis, tuig en uitschot en zeggen dat er voor ú geen plaats is in onze samenleving.
Ik zal hen meteen krachtig terechtwijzen.
Wat u dóét, is gemeen, verachtelijk, crapuleus – maar daarom bént u dat nog niet. Het lijkt mij een basisinzicht van onze beschaving om in ere te houden: beoordeel de daad, niet de mens.
Zo doen lieve ouders dat met hun nageslacht: het kind is niet stout, het kind heeft iets stouts gedaan. Kleine woordjes, groot verschil.
Sterker nog: juist omdát u een mens bent, en geen stuk uitschot of crapuul, vinden wij uw gedrag onaanvaardbaar.
Elke straf is een blijk van respect – lees er de grote filosofen maar op na. Als u het verschil niet kent tussen deugdelijk en schofterig – tja, dan heeft het toch geen zin om u te bestraffen of anderszins het rechte pad op te sturen.
Veel waarnemers zitten al in die fase, zij denken dat u finaal verloren bent en suggereerden op sociale media dat de politie u desnoods moet kunnen afschieten.
Met rubberen kogels als het moet,
met scherp als het kan.
Eén toegewijde deelnemer aan het debat formuleerde het een tikje aan de straffe kant, wat dan wel het voordeel van
de duidelijkheid had:
“Schiet diejen bruinen rommel af,
miljaar, dan zijn we ervan af.”
Bij Vlaams Belang zou men zeggen:
“We nemen het idee mee naar
de volgende vergadering!”
(Tussen haakjes, uw sloopzucht is een factor van sociale verbinding: er zijn Marokkaanse Vlamingen die zich zó heftig van u willen distantiëren dat ze u VB-gewijs ook wegzetten als “uitschot”.)
Al gaat Vlaams Belang altijd net wat verder.
Volgens Filip Dewinter stevenen wij af op een etnische burgeroorlog.
Theo Francken, nog zo’n gepatenteerde dramaqueen als het over Belgen met migratieroots gaat, gebruikt de term ook graag: burgeroorlog.
Welwel. Dat zal dan de eerste burgeroorlog zijn die 12 uur duurde, waarbij 30 auto’s werden verbrand en 230 mensen aangehouden.
Er zijn voetbalwedstrijden met
een zwaardere balans.
Wat niet betekent dat ik uw crapuleus en crimineel gedrag goedkeur. Ik vind de onlusten die u veroorzaakt even erg als de vernielingen die hooligans plegen aan te richten.
Ja, er is een verschil:
sommige hooligans zijn overdag brave marketingmanagers die spreadsheets vullen met overbetaalde en ondraaglijke onzin,
u bevindt zich meer aan de onderkant van de samenleving.
Maar de oplossing voor beide plagen lijkt mij krek dezelfde: politie, politie en nog eens politie.
Waar de politie massáál aanwezig is, zoals in Parijs met oudjaar, wordt niet meer zo gereld.
Die kant moet het hier ook op: preventie,
niet met straathoekwerkers, maar met
meer blauw op straat.
In de jaren 90 werd de liberaal Ward Beysen uitgejouwd, ook door mijn jongere zelf, omdat hij precies dáárvoor in een advertentie had gepleit: Meer blauw op straat. Toen was dat een vloek in de linkse kerk, nu een schietgebed.
Dat neemt niet weg dat er ook empathie en aandacht moet zijn voor uw gevoelens.
Ik maak me sterk dat u lijdt aan krachtige vormen van onbehagen, dat u zich zwaar verraden voelt door de politieke en culturele elites van dit land, dat u zich niet vertegenwoordigd ziet in onze talloze parlementen, dat u zich soms ervaart als een stuk achtergelaten vuilnis in de vaart der volkeren, die sommigen naar steeds grotere hoogten stuwt en anderen koudweg laat vallen.
U behoort, mag ik wel zeggen, tot de verliezers van de globalisering. U bent het evenbeeld van de boze witte man (m/v/x).
Dat is buitengewoon goed nieuws, want het wijst op een voltooide integratie – alleen moet uw toxische vibe een andere vertaling krijgen.
Probeer het zo eens te bekijken:
er bestaat toxische mannelijkheid
en er bestaat heroïsche mannelijkheid.
Toxisch – dat is wat u deed, dat is wat verkrachters doen, dat is wat leraren doen die hun leerlingen verleiden, dat is wat bazen doen die hun personeel uitschelden, dat is pakweg Georges-Louis Bouchez aan de formatietafel.
Heroïsch – dat waren veel Oekraïense mannen toen de Rus binnenviel, dat zijn agenten die met oudjaar de stad in gaan, dat zijn ambulanciers die in de door u aangerichte vlammenzee nog mensen hielpen.
Heroïsch, dat is wat brandweerlui het hele jaar door zijn. Elke dag en elke nacht.
Kom, als pakweg Bart De Wever ons kan doen geloven dat hij verandert van toxisch campagnebeest in heroïsch staatsman,
dan kunt u dat ook.
Wees niet langer giftig,
maar word een held.
Een vredig 2025!
Joël De Ceulaer, senior writer
Lees ook
Klik op de hyperlinks en lees meer berichten
Bron: De Morgen