Bart Eeckhout, hoofdcommentator van De Morgen, ziet dat de inspraak van burgers in het verkiezingsproces wordt ingeperkt.
‘Los van de stembusresultaten in juni en oktober is dat alvast een nederlaag voor de democratie.’
Niets is onmogelijk.
Als je erin wil blijven geloven dat zelfs de Israëliërs en Palestijnen op een dag een vreedzaam einde maken aan het afgrondelijke bloedvergieten, moet je er ook van uitgaan dat de liberalen en christendemocraten in Kortrijk hun oude vete kunnen bijleggen om samen een lijst te maken.
Twaalf jaar nadat Vincent Van Quickenborne met de Open Vld zittend burgemeester Stefaan De Clerck naar de oppositie stuurde, hoewel diens partij cd&v veruit de grootste was in de West-Vlaamse stad, bieden de twee partijen zich in oktober in kartel aan de kiezer aan.
Zulke merkwaardige lokale samenwerkingen zijn stilaan meer regel dan uitzondering.
In het kleine Horebeke gaat Groen, met Petra De Sutter, samen met de N-VA.
In Oostende zijn het Open Vld, Groen en cd&v die samenklitten, en ga zo maar door.
Dat partijen die gisteren nog een verbale oorlog voerden, elkaar vandaag ontroerd in de armen vallen, is geen schande.
Het is, in zeker opzicht, de kern van een coalitiedemocratie zoals wij die kennen: het vreedzaam oplossen van meningsverschillen door het smeden van akkoorden met de steun van de meerderheid van de bevolking.
Wat wringt, is dat de lokale kartels die nu overal de kop opsteken een voorafname doen op het democratische oordeel van de kiezer.
De kartels beperken de keuze, ze maken die zelfs bijna overbodig.
Die kartels ontstaan niet uit een gemeenschappelijke visie op stad of gemeente, ze zijn er omdat burgemeesters of kandidaat-burgemeesters zich willen verzekeren van de macht.
Die trend komt natuurlijk voort uit de nieuwe spelregels die de Vlaamse regering bedacht heeft voor de lokale verkiezingen.
Wie als grootste partij uit de stembus komt, krijgt als eerste het recht om een coalitie te vormen.
De stemmenkampioen van de grootste partij in de coalitie wordt automatisch de burgemeester.
De grootste zijn, geeft nu dus een flink voordeel.
Omdat ze de kiezer of hun eigen overtuigingskracht blijkbaar niet helemaal vertrouwen, proberen leidende politici dus al vooraf de garantie te krijgen dat zij de grootste zullen zijn of blijven.
De Vlaamse regering voert deze regeling in om het soms weinig verheffende gemanoeuvreer met coalities en tegencoalities na de stembusgang tegen te gaan.
Het resultaat is dat er nu al bij voorbaat wordt gemanoeuvreerd.
Kiezers mogen nog wel gaan stemmen, maar de keuze wordt wel flink beperkt.
De impact van een stem wordt kleiner, omdat de kans aanzienlijk is dat een dominant kartel het grootste wordt.
Dat leidt niet tot meer democratie, het leidt tot meer politieke marktmacht: dominantie die voortkomt uit schaalgrootte.
Blijkbaar vinden sommige politici de democratie te belangrijk om ze aan kiezers over te laten.
- De Vlaamse regering schaft de opkomstplicht bij lokale verkiezingen af.
- De Vlaamse regering stimuleert feitelijke coalitievorming voor de lokale verkiezingen.
Tweemaal wordt zo de inspraak van burgers in het verkiezingsproces ingeperkt.
Los van de stembusresultaten in juni en oktober is dat alvast een nederlaag voor de democratie.
Lees ook
Klik hier of op de hyperlink hieronder en vind meer berichten van
Bron: De Morgen