Velimir Lobsang Johan Vermariën (1962 – 2017)Edegems kunstenaar die schreef onder het wonderlijke pseudoniem Velimir LobsangOverleed op 18/11/2017 Eva Germeys Adieu Chaleureux Stijn De Paepe In memoriam Ver weg Zodra het weer mag,ga ik lekker op reisNaar ’t schijnt is Koh Phi Phieen waar paradijs. Aruba, Madeira,Tibet en Taiwan.De Turkse Rivièra,Hawaï en Japan. De Zwitserse bergen,de […]

De Vlaamse dichter Maud Vanhauwaert (1984) heeft de Jan Campert-prijs 2020 ontvangen voor haar bundel Het stad in mij. Het stad in mij is ‘het wonderlijke relaas’ van de twee jaar waarin Vanhauwaert stadsdichter van Antwerpen was, schreef de jury. ‘Zo is dit lijvige boek een zeldzaam levendige herinnering aan de twee jaren waarin ze haar dichterschap

Junkieverdriet Mijn eeuwenoud, mijn levenslang junkieverdrietVan geboortepijn tot nu mijn eenzaamheidDie ik deel met duizenden nu ik weet wat ik weet:Dat de mens een naald is zoekend naar een aderZoekend naar de kiespijn van een ver verleden. Junkieverdriet, bass-toon van deze tijdWaar de verschopte verschaald in een dode hoekVan het denkperspectief, in de paranoiaVan de

Pity the nation Pity the nation whose people are sheepAnd whose shepherds mislead them Pity the nation whose leaders are liarsWhose sages are silencedAnd whose bigots haunt the airwaves Pity the nation that raises not its voiceExcept to praise conquerorsAnd acclaim the bully as heroAnd aims to rule the worldBy force and by torture Pity

En hij zei: Je kinderen zijn je kinderen niet.Zij zijn de zonen en dochters van ’s levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, en hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hen je liefde geven, maar niet je gedachten, want zij hebben hun eigen

Fenomenale vrouw Mooie vrouwen gissen waaruit mijn geheim bestaatIk ben geen stuk en heb geen geluk met mijn kledingmaatZe denken als ik het onthulDat ik zomaar wat praat Ik zeg:’t Is de arm die ik strek,De heup die zich rondt,De vaart in mijn tred,De lach op mijn mond Ik ben een vrouwAls fenomeenEen fenomenale vrouw,Dat

Zielsgelukkig Er moeten mensen zijndie zonnen aansteken,voordat de wereld verregent. Mensen die zomervliegers oplatenals het ijzig wintert,en die confetti strooientussen de sneeuwvlokken. Die mensen moeten er zijn. Er moeten mensen zijndie aan de uitgang van het kerkhofijsjes verkopen,en op de puinhopenmondharmonica spelen. Er moeten mensen zijn,die op hun stoelen gaan staan,om sterren op te hangenin