Interview

Maartje Wortel (41) is na vijf jaar terug met een roman. In Camping ontleedt ze, met haar kenmerkende absurde humor, de menselijke soort. ‘We schampen maar wat langs elkaar heen zonder de ander echt te raken, laat staan te doorgronden.’ Yannick Dangre – De Morgen ‘Een camping is als een minimaatschappij’ Maartje Wortel Het gaat […]

Wolf Taveirne, bijna 19, heeft een einde gekozen. Naar het noorden wil hij, naar het noorden zal hij. In Lapland brengt de nachttrein hem tot bij de schotbalkjes van de wereld, daar waar je niet verder kunt. Hij legt er zich neer in een bos en wacht op het kenwijsje van de dood. Dat is

Het leven dat wij doorgaans zo complex vinden, past gewoon op een A4’tje, weet Lara Taveirne intussen. Behalve dan het bevroren bestaan van haar broer, wiens lichaam in 2013 werd teruggevonden in een bos in Lapland. Wolf gaat over hem. “Van doseren zag hij de schoonheid niet in.” Katrien Steyaert – De Standaard De zwemvliezen

Bijna veertig jaar geleden klopte schrijver en Jiskefet-coryfee Herman Koch: (70) in Barcelona aan bij de vrouw van andermans leven. Het zou die van zíjn leven worden: Amalia de Tena (66) had toen al een leven geleid waar je een boek over kunt schrijven – dat heeft ze ondertussen ook gedaan – en deelt nu

“Kijk je nog wel om je heen?” De vraag ligt besloten in elk boek van Marjoleine de Vos. Miniaturen van denkend kijken, zijn het. En dan wordt ze ziek, wordt de schrijver even een en al lichaam. “Je kunt je geest niet al denkend uit het moeras trekken, je moet jezelf – je lichaam –