De tedere, subtiel directe afstandelijkheid van Martine Tanghe: de macho’s onder onze politici kunnen er nog wat van leren.
Herman Van Goethem – Rector UAntwerpen
Zowat een jaar geleden overleed Caroline Pauwels. Dat beroerde veel mensen omdat Caroline in de media stralende sporen had getrokken met wat ze schreef en zei, in sprankelende interviews en lezingen, in persoonlijke teksten, in warme initiatieven doordrongen van spontaan optimisme.
Hoe anders was de communicatiestijl van Martine Tanghe.
De emoties bij haar overlijden staan haaks op de zakelijke, professionele afstandelijkheid waarvan zij haar merk heeft willen maken. Toch moet bij haar gaandeweg het besef zijn gegroeid dat ze daarin – maar goed ook – niet helemaal gelukt was.
Elke dag in de huiskamer het nieuws van de dag brengen, al die zo verscheiden verhalen over mens en wereld, met heel vaak ook kommer en kwel, dat vraagt om een discreet meesterschap dat zich in stilte ontwikkelt en zich ook maar langzaam ontvouwt.
De kijkers hebben dus dag na dag fijne wijn leren smaken die met de jaren aan diepte en verfijning won, om uit te groeien tot een grand cru.
Met discrete toetsen die we in onze jachtige samenleving zelden leren waarderen, maar die ons, door de herhaling van elke dag, wel werden bijgebracht.
Als onze wegen kruisten, begroette ik haar telkens met ‘dag mevrouw Tanghe’. Je spreekt een leraar ook niet met de voornaam aan. Minzaam lachend begroette ze mij dan, zacht knikkend.
Met verfijning als rode draad zette mevrouw Tanghe minstens drie wijsheden neer.
- Taal doet ertoe, cultiveer uitspraak en betekenis, in een zoektocht naar steeds meer verfijning.
- Wees bescheiden, want goede wijn behoeft geen krans.
- Ga discreet om met emotie en spaar die op voor uitzonderlijke momenten.
Intussen vorderden de jaren, en die toonden ons heerlijke gelaatsrimpeltjes met het milde aura van een oma. Dat kon ze niet verbergen.
Pijnlijke pendant
Martine Tanghe en Caroline Pauwels: ze lieten zich, in wie ze waren, kennen als tedere mensen, die hun hoge doel niet bereikten via agressief machismo, maar wel aan de hand van even ontwapenende als subtiele directheid.
Uitgerekend dit weekend verscheen in de Vlaamse pers een brief ondertekend door ‘Alexander’, waarin de Belgische premier beterschap belooft aangaande de politieke zeden.
De brief was, onbedoeld, de pijnlijke pendant van het weekendinterview met minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V), die een ontluisterend beeld schetst van de mannenpolitiek in Vlaanderen.
De ‘vervrouwelijking’ van beleid en de verfijning van ons gedrag, het lijken me belangrijke aandachtspunten.
Subtiel en met finesse aan de weg timmeren, mild en gericht: dank, lieve mevrouw Tanghe, om ons dat pad te hebben getoond.
Uw levenswijsheid inspireert en moedigt aan en daarom is iedereen u ook zo dankbaar.
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Herman Van Goethem in en vind meer berichten.
Bron: De Standaard