Het proces is voorbij, op 26 mei komt er #JusticeForSanda, alsook voor de achttien beklaagden. Op de slotdag van het sereen verlopen proces richtte Sanda Dia’s familie zich tot de Reuzegommers én hun ouders. “Wij voelen geen haat, niemand moet voor ons naar de gevangenis. Maar kom niet vertellen dat jullie zijn vrienden waren.”
Pieter Huyberechts en Sofie Geusens
Het Nieuwsblad
Als steun en eerbetoon aan Sanda Dia, zijn vader Papis Dia en gans de familie hebben we de zaak Sanda Dia gevolgd vanaf 7 december 2018 tot vandaag. Je kan een overzicht vinden van vele krantenartikels, boeken en podcasts in het In memoriam Sanda Dia Lees alle berichten over: Sanda Dia Rust zacht Sanda ❤ #JusticeForSanda |
“Wij blijven geloven in de goedheid van de mens. Dit pakken jullie ons niet af”
Familie Sanda Dia
“Het is nu tijd om Sanda Dia los te koppelen van het Reuzegom-proces. Om in het fotoboek van Sanda te bladeren dat zijn vrienden ons bezorgden.
“Foto’s van een lachende, feestende, zorgeloze Sanda.
“We willen niet langer geconfronteerd worden met de allerlaatste foto van Sanda die bewusteloos in het gras ligt of filmpjes waarop te zien is dat hij niet meer op zijn benen kan staan”, zei Makemu Meunier, de stiefmoeder van Sanda.
De kleuterleidster toonde de achttien beklaagden een boek voor kleuters, met simpele doelen op kindermaat.
“Eenvoudige doelen voor vijfjarigen, waarbij ze gevaarsituaties leren inschatten, waarbij ze het onderscheid leren maken tussen gezonde en ongezonde voeding.
“Hadden jullie die stomme kleuterdoelen toch maar toegepast.”
Boos op Reuzegommers en op hun ouders
In de bomvolle zaal kon je een speld horen vallen. Even voordien had Papis Dia, de vader van Sanda, zijn boosheid met ingetogen stem verwoord.
Hij is al 4,5 jaar boos op de KU Leuven die Reuzegom – al jaren berucht in Leuven – nooit een halt had toegeroepen, op de achttien jongemannen op de beklaagdenbank die zijn zoon niet tijdig hadden gered en, misschien nog het meest, op hun ouders.
“Ik ben dankbaar dat ik in België ben beland”, sprak hij.
“Ik heb mijn zoon altijd de juiste normen en waarden willen bijbrengen. Ik zal de eerste zijn om jullie te helpen als er iets op straat gebeurt. Zo ben ik opgevoed en zo heb ik Sanda opgevoed.”
Geen gevangenisstraf, geen haat
Hij benadrukte dat geen van de beklaagden voor hem naar de gevangenis moet. Wat brengt het bij?
Veel belangrijker is dat iedereen weet dat Sanda’s echte vrienden niet terechtstonden.
Zij zaten met vele tientallen in de zaal, als statement. In de gangen van de rechtszaal bladerden ze samen door het fotoboek waarover sprake.
“Wij voelen geen haat”, zei Papis Dia.
“Maar kom niet vertellen dat jullie zijn vrienden waren. Zijn echte vrienden organiseerden zijn begrafenis.”
Hij ontkrachtte ook dat hij niet open staat voor vergeven. Hij verwees naar een emotionele ontmoeting met één van hen aan Sanda’s graf. Een ontmoeting die eindigde met een knuffel.
De allesomvattende leegte
Marie Vansteenkiste, de partner van Sanda’s broer Seydou De Vel en dus zijn schoonzus, legde uit dat ze hun vierjarig dochtertje, geboren pal na Sanda’s overlijden op 7 december 2018, aan de hand van LEGO-mannetjes moest uitleggen wat hem was overkomen. Sanda zou haar peter worden.
“Ze kan zich alleen maar monsters inbeelden. Ik heb een schoonvader gezien die in elke vezel verdriet uitstraalde. Een allesomvattende leegte.
“Mijn man, mijn altijd blije Seydou, is niet meer. Bij de geboorte van ons dochtertje hebben jullie ons elk toekomstperspectief ontnomen.”
Ze hoopte dat alles wat ze de voorbije week in de rechtszaal aanhoorde oprecht is.
“Om te helen moet je eerst door een diep dal. Ga door dat dal.”
Waarna ze herhaalde dat de familie helemaal niet uit is op gevangenisstraffen. Waarna ze kaderde wat advocaat Sven Mary bedoelde met “brandmerken”, een uitspraak die ook buiten de rechtszaal voor consternatie zorgde.
“Een strafblad bijvoorbeeld geeft wel een zichtbaar signaal. Er is een fout gemaakt en daarvoor word je gestraft. Ondanks het immense verdriet zijn we niet haatdragend.”
Twee cruciale vragen onbeantwoord
Sanda’s broer Seydou hoopt dat na het proces de mist in zijn hoofd opklaart. Hij maakte de geboorte van zijn dochter in een waas mee.
“Jullie hebben ook mijn vaderschap ontnomen. Ik heb de geboorte van mijn kind verdwaasd meegemaakt. Ik heb het gevoel er niet te zijn voor mijn eigen dochter.”
Hij zei de oprechte verontschuldigingen van de achttien beklaagden te appreciëren en de heksenjacht op hun persoon op sociale media te betreuren.
Hij smeekte de Reuzegommers op de slotdag van het proces om op zijn twee cruciale vragen te antwoorden.
“Wie van jullie heeft de vissaus toegediend? En wie van jullie stuurde op dag twee van de doop de bezorgde professor weg die ermee dreigde de politie te bellen? Zonder zelfreflectie is er geen oprechtheid.”
Wat de nabestaanden in de rechtszaal gingen zeggen, hadden ze vooraf niet met elkaar afgetoetst.
Vader Papis had een soort woordenwolk voorbereid, de rest had hun gedachten neergepend. Hun boodschap klonk echter unisono:
“We blijven geloven in de goedheid van de mens, dat pakken jullie ons niet af.”
Strafeis blijft onveranderd
Hun advocaat Sven De Baere benadrukte in zijn repliek dat Sanda Dia stierf door opzettelijke handelingen.
“De dood was niet gewild, maar het was wel opzettelijk.”
Voor hem zijn ze alle achttien schuldig, zonder enige discussie. “Dat er oprechte spijt is, siert hen. Maar er is meer nodig. En ik heb vooral juridische ontsnappingsroutes gehoord. Dit mag geen goedkoop vergevingsproces zijn.”
Er kwamen echter geen antwoorden meer.
Het Openbaar Ministerie gaf aan bij de uitgesproken strafvorderingen te blijven.
Er worden straffen geëist van achttien maanden (voor de jongste, ‘Igean’), tot veertig maanden (voor preses ‘Zaadje’) en vijftig maanden cel (voor schachtentemmer ‘Janker’).
De advocaten van de Reuzegommers drongen maandag niet meer aan, verzaakten collectief aan hun kans om te repliceren en riepen het hof op om een wijs oordeel te vellen.
Het laatste woord in de rechtszaal was voor de verdediging.
Zowel ‘Zaadje’ en ‘Janker’ sprongen nog recht en uitten nogmaals hun verontschuldigingen.
De ene kwam overmand door emoties amper uit zijn woorden, de andere huilde en gaf aan wél op al hun vragen te willen antwoorden. “Maar ik weet het niet. Het spijt me.”
Botten vol modder en spuug
Buiten, op de trappen, toonde een geëmotioneerde vader Papis de schoenen “vol modder en spuug”, restanten van de faliekant verlopen ontgroening.
“Dit is de reden dat ik zo boos ben. Het is het enige wat me nog rest van Sanda: een stel botten dat ik na de dood van mijn zoon terugkreeg van de politie.”
In beraad tot 26 mei
Terwijl de Reuzegommers met stille trom het gebouw verlieten, bleven de vrienden van Sanda buiten nog een uur samen debriefen.
Er was ontlading, opluchting ook dat het slopende proces achter de rug is. Ook zij zijn niet uit op hoge straffen of vergelding. Ze willen al 4,5 jaar maar één ding: #JusticeForSanda.
De rechtbank trekt zich nu terug. Over elk van de zes kwalificaties moet het hof voor elke Reuzegommer telkens de juridische afweging maken.
Op 26 mei komt het hof met haar arrest.
Lees ook
Lees alle berichten over Sanda Dia
Bron: Het Nieuwsblad