Maandag kende het Reuzegom-proces over de dood van de Edegemse student Sanda Dia (20) een herstart in Antwerpen. Na een mislukte poging in april 2022 in de rechtbank van Hasselt verschijnen achttien gewezen Reuzegommers nu voor het hof van beroep. Deze voormiddag is het opnieuw aan de burgerlijke partij. De advocaten van de familie van Sanda Dia komen dan voor het eerst in dit proces aan het woord.
Als steun en eerbetoon aan Sanda Dia, zijn vader Papis Dia en gans de familie hebben we de zaak Sanda Dia gevolgd vanaf 7 december 2018 tot vandaag. Je kan een overzicht vinden van vele krantenartikels, boeken en podcasts in het In memoriam Sanda Dia #JusticeForSanda |
Sven Mary neemt het woord namens familie Sanda Dia
Zoals gepland krijgt Sven Mary vandaag als eerste het woord. Meer specifiek voor de vader van Sanda Dia. Hij pleit niet alleen, maar heeft zijn voordracht verdeeld onder een paar collega’s.
Sven Mary toont laatste foto van levende Sanda Dia
‘Zijn papa vraagt zich af of Sanda überhaupt nog om hulp kon roepen’
“We gaan even terug naar de periode waarin vrijwel alle advocaten zowel aan het hof als aan het Openbaar Ministerie brieven hebben geschreven om te vragen dat hun cliënten niet herkenbaar gefotografeerd en gefilmd mochten worden.
“Het recht van afbeelding, dat wil zeggen dat niemand van u en uw persoon zomaar beelden mag maken en die mag verspreiden. Iedereen heeft recht op privacy en tot nu toe heeft de pers dat netjes gerespecteerd.”
“Sanda Dia, die had ook het recht dat zijn toestemming zou worden gevraagd. Ik heb het over deze ‘iconische foto’ (toont de foto waarin hij bewusteloos in het gras ligt).
“Deze foto is de laatste foto waarop Sanda Dia nog levend te zien is. Ik stel me de vraag of zijn toestemming überhaupt gevraagd is. En kon hij in de toestand waarin hij zich toen bevond eigenlijk nog wel zijn instemming geven.”
“Dit is een foto van iemand die als een vuil voorwerp op een camping aan de kant gelegd is. Sanda werd aan de kant gelegd, nat en alleen.
“Zijn papa heeft zich dikwijls de vraag gesteld hoe koud hij het moet hebben gehad. Wat hij op dat ogenblik nog helemaal alleen aan het denken was. Of hij überhaupt om hulp riep. Of hij überhaupt in staat was om om hulp te roepen.
“Allemaal vragen waarop de papa graag een antwoord had gehad, maar er geen heeft gekregen.”
Het hof moet weten wie Sanda Dia was
“Voor we dit een ‘aangekondigde kroniek van een fatale doop’ gaan noemen, moet het hof weten wie Sanda Dia was”, aldus de advocaten van zijn familie.
“Sanda Dia zou binnen drie weken 25 zijn geweest, waarschijnlijk afgestudeerd met onderscheiding aan de KU Leuven.
“Hij was een goedlachse, loyale, vriendelijke jongeman, die zoals jongemannen van 20 hield van voetbal, hiphop en gamen. Het was een jongen die in de weekends werkte in de kantine van hockeyclub Beerschot om wat bij te verdienen.
“Hij was iemand die wist wat hij wilde. En hij wilde een diploma halen. Hoe gek het ook mag klinken, zijn drang om relaties op te bouwen heeft hem ertoe genoopt om Reuzegom te benaderen.”
Zoon en vriend
Ook over Ousmane Dia, gaan de advocaten verder.
“Papis Dia, geboren in 1969. Zoals vele mensen van het Afrikaanse continent op zoek naar geluk in Europa. Een voetbaltalent. Hij betaalde mensensmokkelaars om hier te geraken. Met het vliegtuig ging niet. 48 uur later werd hij helaas al weer gerepatrieerd.
“Maar de aanhouder wint en vier jaar later probeerde hij het opnieuw. Na een tocht van zo’n 700 kilometer door de Sahara slaagde hij er uiteindelijk in om in België te geraken. Hier leerde hij dan zijn vrouw kennen. Ze trouwden en kregen Sanda.”
“Sanda was voor hem een geschenk uit de hemel. Sanda was niet enkel zijn zoon, van wie hij onmetelijk veel hield, maar ook een goede vriend. Zeker naarmate hij ouder werd.”
Dit clubje is de Champions League van ranzigheid
“Niemand zal mij van de gedachte ontdoen dat dit een elitair clubje is met een rechts, racistisch en ranzig kantje, en ik ga het u aantonen”, zegt advocaat Sven Mary over Reuzegom.
Zo verwijst hij onder meer naar de sollicitatie van A.G., die 50 maanden cel riskeert, als schachtentemmer bij Reuzegom.
“Napoleon en zelfs ‘onze goede Duitse vriend Hilter‘ staken nauwelijk boven de rest uit. Wat charisma, geroep en getier en je komt heel ver. Ik wil er echt een heel bruut jaar van maken”, las Mary voor uit berichten.
De advocaat verklaarde verder ook dat A.G beweerde “dat hij een mentor wilde zijn voor onze potentiële elite”, het “ongelofelijk bruut wilde maken, maar vooral te allen tijde correct”.
“Wat zou het geweest zijn moest hij niet correct zijn gebleven”, vraagt Mary zich af.
De advocaat benadrukte ook dat de Reuzegommers zich superieur voelden en meermaals lachten met “allochtone bso’ers” en “Chelsea of Kimberley die in het zevende jaar haartooi zitten”.
Hij benadrukte ook dat Z.B., een beklaagde Reuzegommer, de bijnaam ‘Rafiki‘ kreeg, een aap uit de film De Leeuwenkoning.
“De enige gekleurde jongen wordt aap genoemd, toevallig”, aldus Mary.
Hij verwees tot slot naar foto’s waarop Reuzegommers te zien zijn in Ku Klux Klan-outfits.
Hij haalt er ook nog een getuigenis bij van iemand die deelnam aan de doop maar nooit lid werd van de club, en dat ook niet meer wilde achteraf.
“Er werd gevraagd hoe groot de oprit van je huis was, wat voor auto er voor de deur stond, of er een zwembad was en wat je vader deed en verdiende. Op een bepaalde gelegenheid werd ik gestraft voor iets en moest ik drievierde van een fles gin opdrinken. En dat binnen de 15 à 20 minuten.”
Dat moet een verschrikking zijn, zegt Mary voor hij verdergaat met de getuigenis.
“Ik mocht niet naar de wc en ik vond een emmer waar ik in kon plassen. Janker nam die weg, want ik mocht niet plassen. Even later moest ik overgeven, wat ik toch in de emmer deed uit noodzaak.
“Janker heeft die emmer met een mengsel van urine en braaksel over me heen gegooid.”
Mary: “Dit is de Champions League van ranzigheid.”
Het is belangrijk dat deze jongens een brandmerk krijgen in de maatschappij
Sven Mary gaat verder en vertelt hoe de leden van de club alle sporen probeerden te wissen na de feiten.
“22.12 uur op 5 december. Sanda ligt net in het ziekenhuis.
Wat wordt er geschreven in het groepje? ‘Kunt gij alles van Facebook halen? – Wat precies? – ALLES!’
“Er worden afspraken gemaakt met advocaten. ‘Schade beperken’, zo klinkt het. Wat een vriend moet Sanda zijn geweest, zeg.”
“6 december, in de nacht en ochtend, verwijdert iedereen de Whatsapp-berichten in de groep en verlaten ze de groep. Waarom doen ze dat? Wel, het is een paniekreactie.
“Men gaat zelfs het kot van Sanda opruimen. Er wordt nagedacht over wat men met zijn telefoon wil doen. Wegsmijten, wordt gesuggereerd. Dat gebeurt uiteindelijk niet.
Rafiki ziet het opruimen van het kot niet zitten, maar iemand schrijft ‘Efkes hard zijn. – Is dat kot zo ranzig dan? – Ja, echt wel. Maar efkes dweilen en da’s ok.’
“In de nacht van 5 of 6 december beslissen ze het toch te doen, het kot kuisen. Maar wat met de ‘crime scene’ in Vorselaar? ‘De put moet nog dichtgedaan worden.’ Even later komt de bevestiging in de groep dat ‘alles is opgeruimd’.
Visolie
“Er waren 7 gevulde vuilniszakken. Tijdens de huiszoeking wordt echter wel de bidon visolie gevonden. Die was volgens de verbalisanten ‘zo goed als leeg’. Een enorme bidon die helemaal opgedronken was.
‘Ah ja, maar er was gemorst geweest’.
“Ze proberen ook de pers te beïnvloeden. Een oud-Reuzegomlid werkt bij HLN en men probeert hem te contacteren. Men probeert alles om zo onbekend mogelijk te blijven.”
Mary richt zich ten slotte nog naar de “vrienden van Reuzegom”:
“Geniet nog van de komende maanden waarin u bent geblurd. De familie van Sanda Dia heeft er geen baat bij dat mensen naar de cel gaan. Maar deze jongens, dokters en ingenieurs van de toekomst, gaan de maatschappij vertegenwoordigen.
“Het is belangrijk dat de maatschappij hen dan ook herkent voor wat ze zijn, dat ze een brandmerk krijgen. De toonbaarheid is belangrijk. Want ze zijn gevaarlijk, zeker in groep en hebben geen respect.
“Het enige waaraan zij denken is ‘me, myself and I’.”
Lees ook
Bron: De Morgen