Elk weekend schrijft Joël De Ceulaer een licht satirisch getinte brief aan de (m/v/x) van de week.
28 oktober 2022
´Beste Matthias Diependaele, wat u deed is duivelser dan porno´
Beste Matthias Diependaele
Het was, nóg maar eens, de week van het grensoverschrijdend gedrag. Aan de KU Leuven blijken sommige proffen vernedering, pesterijen en zelfs verkrachting te beschouwen als een essentieel onderdeel van de academische vorming.
Bij de Solvay-studentenkring aan de VUB vinden sommigen verkrachting misschien meer een onderdeel van de doop die nieuwkomers ondergaan.
De vraag voor een vrouw is stilaan niet meer of ze aangerand wordt, maar door wie: door een schoft aan het begin van haar studies of door haar promotor na het afronden ervan.
Ook in de bioscoop en zelfs in het Vaticaan werden deze week grenzen verlegd. Er ging een film in première die handelt over een discotheek waar men op zondag verzocht werd om de slip aan de vestiaire achter te laten – niet om ze te wassen, maar om op de dansvloer sneller ter zake te kunnen komen.
En in Rome kwam de paus, allicht na overdadig gebruik, tot de conclusie dat je via pornofilms de duivel in je leven haalt.
Gore misdaden, decadente orgieën en porno voor paters – nee, ik had aan inspiratie geen gebrek.
SCHUCHTER
Toen ik mijn hoofdredacteur, die zelfs als iedereen panikeert immer koelbloedig blijft, liet weten dat ik een brief aan ú zou schrijven – en niet aan F.D. of Luc Sels of Frank Verstraeten – ontwaarde ik heel even een zweem van teleurstelling op zijn gelaat.
Ik zag hem denken dat u toch totaal niet past bij de seksuele roofdieren, ontaarde feestneuzen en katholieke pornojunkies die het nieuws hebben gedomineerd.
Ik moet hem daarin gelijk geven.
U lijkt in alle bovenstaande opzichten een uitzonderlijk brave borst. Veeleer schuchter in de omgang met vrouwen, serieel monogaam en meer de meeloper dan het haantje de voorste.
Ik sluit niet uit dat u af en toe uw browsegeschiedenis moet wissen, maar verder bent u zelfs als minister de man die op zaterdag het gras maait en op zondag pistolets gaat kopen. Onberispelijk qua goed gedrag en zeden. En elke dag een schone onderbroek.
En toch stel ik u, mijnheer de minister, met deze brief in staat van beschuldiging.
Ik beticht u, jawel, van verregaand grensoverschrijdend gedrag.
De tenlastelegging luidt als volgt: u, M.D., misbruikt de zwakkeren in onze samenleving voor uw eigen politiek gewin. En niet voor het eerst, u bent een hopeloze recidivist.
Hoe u jacht maakt op medeburgers met een sociale woning, dat is decadenter dan de Zillion en duivelser dan PornHub.
U past perfect bij de thema’s van de week: vernedering, gepest, aanranding van de waardigheid.
ZELFHYPNOSE
U weet waarover ik het heb.
U wil dat mensen die door omstandigheden – sterfgeval, kind het huis uit, scheiding – ineens een kamer te veel hebben, sofort naar een kleinere sociale woning verhuizen, om plaats te maken voor mensen op de wachtlijst die zo’n kamer goed kunnen gebruiken.
Klinkt logisch, en lijkt verdedigbaar.
Dat deed u dan ook in het Vlaams Parlement.
U hield een vurige redevoering ter rechtvaardiging van uw ideetje: als die met een kamer te veel verhuizen, dan is dat dé redding voor wie die de kamer echt nodig heeft.
U geloofde het zelf, denk ik – het geheim van de politicus en de betere stofzuigerverkoper: overtuig eerst uzelf, en dan de anderen.
Het was politieke zelfhypnose.
De werkelijkheid is, mijnheer M.D., dat u sociale huurders systematisch tegen elkaar opzet en van profitariaat verdenkt.
Dat u ooit liet nagaan of ze een eigendom in het buitenland hebben, kostte meer aan controleurs dan wat het opbracht.
Ook de recente middelentoets was een schande: een single met 25.000 euro op een spaarrekening heeft volgens u “een groot vermogen”, terwijl het voor hetzelfde geld iemand met een laag inkomen is die per abuis een erfenisje heeft gescoord.
Het is niet omdat er wat centen op je spaarboekje staan dat je in staat bent om te sparen – ja, denk daar maar eens over na.
SIGAAR
Wat u deze week deed, past in dat patroon.
U stampt naar beneden en geeft bewoners van sociale woningen tersluiks mee de schuld voor de wachtlijsten.
Alsof u een uitgehongerde bende zou samendrijven in een kamp en een beperkt aantal broden over de prikkeldraad zou gooien. Om dan, met een bel cognac en een sigaar, achterover te leunen om te zien wie het haalt.
Ik zou zeggen: organiseer ineens een soort Squid Game om sociale woningen te verdelen. Laat die sukkelaars maar strijden, op leven en dood – ze zijn met 180.000, als je daar nog Tom Waes als presentator tegenaan gooit, zit er zelfs een succesformat in.
‘Een Zuhalleke doen’ kenden we al: de aandacht afleiden met iets waar je geen zaken mee hebt.
Nu kennen we ook ‘door een Diependaele gaan’: de aansprakelijkheid voor je eigen wanbeleid afwentelen op iemand die daar juist het slachtoffer van is.
U hebt 2 miljard euro om sociale woningen te bouwen en hebt nog maar een kwart daarvan besteed. U pakt niet door, u talmt en treuzelt.
U bespaart waar het volgens alle armoede-experts juist niet mag. Misschien moeten zij zich eens aan uw deur komen vastkleven.
Sociale groet
Joël De Ceulaer, senior writer
Lees ook
Klik op de hyperlinks en lees meer berichten
Bron: De Morgen