In een stille mars herdachten honderden mensen maandag Els Smeyers. Zij werd op een moordstrookje in Diepenbeek doodgereden door een dronken chauffeur. “Als hier volk stilstaat, dan weet je: er is weer een accident geweest.”
Karlien Beckers – De Standaard
“Je hoopt ergens dat zij het niet is. Maar Els was nooit te laat”, herinnert Katelijne Ulenaers (51) zich 20 november, de ochtend dat haar collega Els Smeyers (56) niet kwam opdagen voor hun wekelijkse meeting aan de UHasselt.
Er kwam een eerste nieuwsbericht: er was een fietser overreden die ochtend op de N2, de Steenweg in Diepenbeek, het traject dat Smeyers volgde.
Langzaam, bericht na bericht sloeg de bezorgdheid om in angst: het bleek om een vrouw te gaan. Iemand die haar leeftijd had.
Rond kwart voor tien stapte de politie de campus binnen: collega Els Smeyers was die ochtend aangereden door een dronken bestuurder en had de klap niet overleefd.
Om haar te gedenken en een duidelijke boodschap te sturen naar beleidsmakers liepen maandagvoormiddag 400 tot 500 mensen mee in een stille mars.
Van collega’s en studenten tot bezorgde buurtbewoners, iedereen is het roerend eens, het moet anders op de Steenweg die Diepenbeek en Hasselt verbindt.
“5 minuten politieke moed
=
Een mensenleven”
staat op protestborden te lezen.
Geen vrijliggend fietspad
In de stille menigte is naast verdriet ook ongeloof en boosheid voelbaar.
“Mensen noemen de Steenweg het moord strookje. Daar is Els het slachtoffer van geworden”, zeggen collega’s Ulenaers, Sanne Op’teynde (36) en Mayte Gomez (36).
Terwijl de massa van de campus richting de plek van het ongeval wandelt, miezert het onophoudelijk. Om de beurt plaatsen aanwezigen hun roos aan het dranghek rond de plaats waar Smeyers werd overreden.
“Zie je die gebouwen daar, dat zijn studenten koten, die fietsen op dat smalle stukje richting de universiteit.
“Auto’s rijden er rakelings langs met 70 kilometer per uur. Levensgevaarlijk”, wijst Willy Vandereyt (66) naar een appartementsblok enkele meters verder.
Hij woont zelf op de Steenweg, zijn kleinkinderen laat hij er niet fietsen.
© Jimmy Kets
Sinds het overlijden van Smeyers startten studenten van de universiteit een petitie om de snelheid onmiddellijk te verlagen naar 50 kilometer per uur, in afwachting van een herinrichting van de weg.
Het Agentschap Wegen en Verkeer (AWV) deed vorige week inspectie van de N2. Samen met de gemeente, de politie, Fluvius en de UHasselt wordt nu bekeken hoe de weg veiliger gemaakt kan worden voor fietsers en voetgangers.
“Dan volgt altijd de discussie: het is een gewestweg, daar kan de gemeente niks aan doen”, zuchten Smeyers’ collega’s.
Het AWV, dat verantwoordelijk is voor gewestwegen, stelt in zijn eigen richtlijnen over veilig fietsverkeer dat er een vrijliggend fietspad nodig is wanneer de maximum snelheid voor automobilisten 70 kilometer per uur is.
Maar die richtlijn is niet bindend, er mag dus van afgeweken worden. Dat is het geval op de N2.
Dader al eens veroordeeld
“Van wie die weg is, wat doet dat ertoe? Mogen we niet van ieder politiek niveau verwachten dat verkeersveiligheid prioritair is?”, zegt Ulenaers.
Ook de rector van de UHasselt, Bernard Vanheusden, is tijdens zijn speech, voorafgaand aan de mars, duidelijk:
- er moeten vrijliggende fietspaden komen
- de straatverlichting moet beter
- de maximumsnelheid moet naar beneden
- én er moet betere handhaving komen
De 27-jarige bestuurder die Smeyers heeft aangereden, was onder invloed van alcohol. Hij had überhaupt niet achter het stuur van de wagen mogen zitten: de politierechtbank had hem eerder een alcoholslot opgelegd.
De auto waar hij in reed, had zo’n slot niet.
Onder de aanwezigen gaan verschillende stemmen op voor nultolerantie in het verkeer.
Iets meer dan een week na Smeyers’ overlijden had VRT-presentator Tom Waes een verkeersongeval. Waes gaf zelf toe te veel te hebben gedronken.
“Opnieuw”, klinkt het zuchtend op de stille mars.
“Technisch gezien moet het mogelijk zijn mensen beter te monitoren als ze een rijverbod hebben of wanneer een alcoholslot is opgelegd”, denken Veerle Maas (44) en Seppe Delwicke (27), collega’s van Smeyers op het departement industriële wetenschappen.
Vandereyt heeft er weinig vertrouwen in. Na 64 jaar wonen op de Steenweg is hij vooral overtuigd geraakt van een gebrek aan politieke moed.
Het ongeval van Smeyers is niet het eerste en zeker niet het laatste, denkt hij.
Hij herinnert zich de vrachtwagen die de hagen voor verschillende huizen wegmaaide. Later werd iemand voor zijn deur doodgereden. En dan was er nog zijn buurman die werd aangereden.
“Als hier volk stilstaat, dan weet je: er is weer een accident geweest. Dat gaat niet zo snel veranderen.”
Lees ook
Bron: De Standaard