De minister van Binnenlandse Zaken trekt straks met “voorzichtige redelijkheid” naar de verkiezingen. In haar boek Eerlijk gezegd profileert ze zich als outsider in een harde politieke wereld.
Dario Van Fleteren – De Standaard
Roze stoelen, roze kussens en kleurrijke kindertekeningen van haar neefjes op de schouw.
In de mate van het mogelijke steekt minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) haar kabinet in de Wetstraat in een persoonlijker, vrouwelijker jasje.
Typerend voor de manier waarop ze in de Wetstraat staat, zegt de minister.
In haar nieuwe boek Eerlijk Gezegd blikt Verlinden terug op een goeie drie jaar aan het roer van Binnenlandse Zaken, met een erg persoonlijke weergave van de feiten.
Alleen intimi van de minister kregen het genoegen om input te geven. Zelfs de coverfoto werd druk en in beperkte kring bediscussieerd.
“Een tekst is nooit af”, bekende de minister op de boekvoorstelling in Antwerpen.
Vuur aan de schenen
Op de vingers gekeken worden als minister en alles tot in de details op orde willen hebben: het bezorgde de Antwerpse van meet af aan stress.
Naar eigen zeggen wordt ze constant opgejaagd.
Door journalisten, door de oppositie en de collega’s. Het was nota bene partijgenoot en voorganger Pieter De Crem die Verlinden als eerste het vuur aan de schenen legde.
Bij intrede in haar kabinet overhandigde hij symbolisch de sleutel. Niet veel meer.
“Daar stond ik dan als nieuweling: geen dossiers, geen duidelijke lijst van lopende zaken, geen medewerkers”, schrijft ze.
Het beeld dat rest na een resem anekdotes en overpeinzingen, is dat van een miskende minister in het defensief.
Zeker als vrouw krijgt ze het extra hard te verduren in de Wetstraat, beschrijft Verlinden in een hoofdstuk.
“Je moet niet in de politiek gaan om applaus te krijgen. Je doet het omdat je je steentje wilt bijdragen”, klinkt het in een gesprek met De Standaard.
“Mocht ik een comfortabel leven willen, was ik niet in de politiek gestapt.”
Verlinden verwijst naar haar online burgerbevraging over de staatsstructuur, volgens critici hopeloos complex.
“Er werd onterecht meewarig over gedaan. We deden iets nieuws. Zoiets moet een eerlijke kans krijgen. Ik denk dat we op dat vlak misschien matuurder moeten zijn.”
De politieke arena is hard, wat extra moeilijk is voor een partij van het midden, vindt Verlinden.
“Soms is het een opbod. Media smullen daarvan. Het wordt razendsnel opgepikt en dat verhindert dialoog.”
Daartegenover plaatst Verlinden een eigen stijl.
“Voorzichtige redelijkheid”, doopt ze die.
“Ik zie het als een richtingaanwijzer voor hoe ik beslissingen moet nemen.”
Democratie is de beste bestuursvorm, maar imperfect, noteert de minister.
“De politiek heeft niet alle antwoorden. Dat moeten we duidelijker durven te maken aan het publiek.”
Sollicitatie
Of haar boek een sollicitatie is voor een tweede mandaat op Binnenlandse Zaken, wil de minister niet gezegd hebben.
“Het is duiding bij mijn engagement. Een sollicitatie naar een nieuw mandaat doet uitschijnen alsof de kiezer al gesproken heeft, de coalitie al gevormd is en ik het koste wat het kost wil blijven zitten. Met een ‘nee’ wek ik de indruk dat ik niet ambitieus of gemotiveerd ben.”
Campagne voeren ziet ze helemaal zitten. Al wordt het een campagne met de rem op.
“Op Binnenlandse Zaken stopt het werk nooit. Mijn mandaat is belangrijker dan de campagne. Tonen dat we blijven werken, is cruciaal voor het vertrouwen in de politiek.”
Ondanks de sterke focus op degelijk bestuur, pakt Verlinden in haar boek niet uit met grote verwezenlijkingen.
Haar CD&V-collega voor Asiel en Migratie Nicole de Moor zal naar de verkiezingen trekken met het migratiewetboek en zal tegelijk het Europese migratiepact trachten af te ronden.
Vincent Van Peteghem maakte zich dan weer populair met het verpletterende succes van zijn staatsbon.
Verlinden werpt zich daartussen als crisismanager en vat haar verwezenlijkingen samen als “bouwen aan veiligheid”.
Dat omvat onder meer de pandemiewet, de wet bestuurlijke handhaving en een resem hervormingen en investeringen in de politie, brandweer en civiele bescherming.
Op 9 juni trekt Verlinden de Antwerpse Kamerlijst voor CD&V.
“Mijn belangrijkste stelregel blijft: ik zal langer Annelies zijn dan minister.”
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Annelies Verlinden in en vind meer berichten.
Bron: De Standaard