Nabilla Ait Daoud is al bijna tien jaar schepen in Antwerpen. Velen hadden hun geld niet durven inzetten op zo’n lange carrière want ze was een complete nieuwkomer in de politiek en in het Antwerpse stadsbestuur. Ondanks die onervarenheid realiseerde ze de eerste lage-emissiezone in Vlaanderen en een Nabilla-norm in de kinderopvang. Maar haar loopbaan bleef niet gespaard van uitschuivers. Ze zegt immers vaak gewoon wat ze denkt, wars van de politieke gevoeligheden. Dat is nu ook weer het geval, in de discussie rond het stadsgedicht van Ruth Lasters.
Sacha Van Wiele – GVA
Ait Daoud was de grote verrassing bij de voorstelling van de N-VA-schepenen in de eerste legislatuur van Bart De Wever als burgemeester in 2012. Ze had een zekere bekendheid door haar populaire broodjeszaak op het Antwerpse Zuid.
Ait Daoud is van opleiding apothekersassistente. Voor de politieke wereld was ze een grote onbekende.
“Ik kan het, dat weet ik”, zei ze bij haar voorstelling als schepen. “Ik ben een doorzetter.” Dat laatste heeft ze al bewezen. Ait Daoud zag in die tien jaar veel collega’s komen en gaan.
Als schepen van Jeugd, Milieu en Dierenwelzijn kreeg ze enkele stevige dossiers op haar bureau. Ze zorgde ervoor dat Antwerpen de eerste Vlaamse stad was die vervuilende wagens weerde via een lage-emissiezone. Een beslissing die niet door iedereen in Antwerpen op applaus werd onthaald. Maar de schepen zette door.
Nabilla-norm
Het tekort aan kinderopvang was een ander moeilijk en gevoelig dossier. Het lukte haar om niet alleen de Barcelona-norm te halen, 33 opvangplaatsen per 100 kinderen, maar ook om het aantal plaatsen op te trekken naar 39. Ait Daoud omschrijft het trots als de Nabilla-norm.
Vanop de derde plaats op de Antwerpse N-VA-lijst werd ze in 2018 herverkozen, en opnieuw werd ze schepen, ditmaal met de bevoegdheden cultuur, kinderopvang, personeel, loketten en ontwikkelingssamenwerking.
Ook hier kreeg ze enkele stevige dossiers op haar bureau, zoals de reorganisatie van de cultuursector en de stedelijke loketwerking. Ze zag de Boekenbeurs verdwijnen uit Antwerpen en ruilde de stadsdichter in voor een pool van vijf stadsdichters.
In vergelijking met haar voorganger Philip Heylen blijft Ait Daoud eerder op de achtergrond. Maar dat heeft ook met corona te maken. Veel evenementen waren er in Antwerpen niet om bij te wonen.
Na tien jaar schepen in Antwerpen is Ait Daoud nog altijd geen doorgewinterde politica. Dat blijkt vooral uit haar communicatie. Ze komt naar raadscommissies en interviews met grondig uitgeschreven antwoorden op alle mogelijke vragen. Maar als ze afwijkt van de teksten, zegt ze wat ze denkt.
Zo reageerde ze op de aanhoudende klachten van kinderverzorgers over de hoge werkdruk zonder schroom:
“Als de kinderverzorgsters minder ziek zouden zijn, dan zou er helemaal geen probleem meer zijn”.
Zo heeft ze er nu geen moeite mee om toe te geven dat ze het stadsgedicht van Ruth Lasters geweigerd heeft om politieke redenen.
“Het leest als een politiek manifest. Als ze aan politiek wil doen, dan moet ze maar in de politiek stappen. Daar dient een stadsgedicht niet voor.”
Let’s Go Urban
Hoewel er geen aanwijzingen zijn gevonden dat de schepen iets verkeerd heeft gedaan, stond ze in het oog van de storm in de zaak rond Sihame El Kaouakibi en Let’s Go Urban. Als schepen van Jeugd financierde ze mee de thuisbasis van deze organisatie op het Kiel.
Sommigen eisten haar ontslag omdat ze niet had kunnen verhinderen dat er op dergelijke schaal kon worden gefraudeerd.
“Ik heb ontslag nooit overwogen”, zei Ait Daoud in een interview. “De mogelijke misbruiken met overheidsgeld voor kansarme jongeren maakten veel emoties los bij iedereen. Dat is legitiem, maar als ik naar de feiten kijk, dan sta ik recht in mijn schoenen.”
Ondanks die enkele uitschuivers, kwam ze nooit echt in de problemen. Het helpt dat ze zo sociaalvoelend en open is. Ze kan met iedereen praten en niemand kan lang kwaad op haar blijven.
Lees ook
Bron: GVA