Joël De Ceulaer – De Morgen
Het protest gaat niet liggen. Velen willen, vandaag meer dan ooit, #JusticeForSanda omdat ze diep ontevreden zijn over het arrest. Er is een vraag die maar blijft knagen: is iedereen in ons land wel gelijk voor de wet?
Die vraag verdient een nuchter en grondig onderzoek – met een warm hart, maar een koel hoofd.
In afwachting van beargumenteerde, met feiten en cijfers gestaafde antwoorden, is er een simpele manier om Sanda Dia eer te betonen. Een eerbetoon waar geen politicus, rechter, activist of YouTuber aan te pas moet komen.
Dat eerbetoon ligt in de handen van jongeren die later dit jaar voor het eerst naar universiteit of hogeschool gaan. Zij kunnen een revolutie in gang zetten die Vlaanderen voorgoed zal veranderen. En daar hebben zij maar één woord voor nodig: ‘nee’.
Als hen bij het begin van het academiejaar gevraagd wordt of ze meedoen aan de studentendoop, moeten ze gewoon ‘nee’ zeggen. Enfin, ze móéten dat niet, maar ze zouden daarmee het publieke oordeel over een nare traditie gaandeweg doen kantelen – één voor één, tot de doop verdwenen is.
Het is een standpunt dat nog altijd op grote weerstand stuit bij de meeste studenten: zo’n doop is een mooie traditie, lees je vaak, een eeuwenoud ritueel waarbij in de meeste gevallen helemaal geen grenzen worden overschreden. Er bestaan zelfs doopcharters die bepalen wat geoorloofd is en wat niet.
De gemiddelde doop is ‘leuk’ en ‘plezant’ en schept een band. Vriendschappen voor het leven, mijnheer!
En dat kan allemaal waar zijn. Soms is het vast gewoon amusant, vaak geheel onschuldig en soms zelfs lachen geblazen.
Wat die lui van Reuzegom uitvraten, valt zéér ver buiten het spectrum van een doorsnee doop. Dat zou er nog aan mankeren – al kan niemand er zijn hand voor in het vuur steken dat Reuzegom dé grote uitzondering is.
Bovendien is het principe van elke doop hetzelfde: de schacht wordt vernederd, moet gehoorzamen, en krijgt de nodige drank en vunzigheid te verwerken in allerlei lichaamsopeningen.
Zelfs als het allemaal relatief onschuldig blijft, is dat de kern van de zaak: initiatie door middel van vernedering, een systeem dat lijdt aan het verbijsterende syndroom van de eeuwige terugkeer.
Wie dit jaar vernederd wordt, mag volgend jaar zelf vernederen. De wraak van de slaaf die meester geworden is. Een evangelische mechaniek, maar dan binnenstebuiten gekeerd: “Doe aan een ander zoals een ander aan u heeft gedaan.”
Er is vaak gespot met wijlen Phil Bosmans, die decennialang voor Bond zonder Naam melige levenswijsheden bedacht. Maar die spot was ongepast.
Phil Bosmans was onze eigen Dalai Lama, maar dan zonder die tongzoenen met kinderen.
En één van zijn spreuken kunnen de eerstejaarsstudenten straks zelf toepassen:
“Verbeter de wereld, begin bij jezelf.”
Beste jongelui, verzamel al uw moed, denk aan Sanda Dia, verenig u met zoveel mogelijk gelijkgestemde eerstejaarsstudenten en zeg collectief ‘nee’ tegen de doop.
Hoe goed zou het zijn mocht dat een erfenis worden van deze gruwelijke tragedie.
Als eerbetoon aan Sanda Dia en steun aan zijn vader Papis Dia en gans de familie hebben we de zaak Sanda Dia gevolgd vanaf 7 december 2018 tot vandaag. Je kan een overzicht vinden van vele krantenartikels, boeken en podcasts in het In memoriam Sanda Dia Lees alle berichten over Sanda Dia Rust zacht Sanda ❤ #JusticeForSanda |
Lees ook
Bron: De Morgen