Jeroen Olyslaegers schreef:
Edvard Munch maakte ‘De schreeuw’ niet zomaar. Hij werd geteisterd door tuberculose in zijn jeugd en heeft steeds grote mentale problemen gehad. Succes heeft hij gekend, maar voorafgegaan door een lange periode van financiële onzekerheid.
‘De schreeuw’ kreeg een iconische waarde al tijdens zijn leven, ook al waren er genoeg die niets moesten hebben van zijn techniek. Het werd tevens zijn vloek. Na zijn dood trof men een enorme hoeveelheid werk aan waarvan hij allicht dacht dat er niemand interesse voor had, waaronder meer dan duizend schilderijen.
Er valt wat voor te zeggen dat Munch nooit echt een plaats vond in de samenleving en dat ‘De schreeuw’ net daar uitdrukking aan gaf terwijl het ironisch genoeg hem als artiest wél een plaats gaf.
Het is gegeerd. Twaalf originele drukken zouden er zijn. Een daarvan hangt nu in Antwerpen, in museum De Reede dat sowieso een prachtige collectie heeft, met nog meer topwerk van Munch. Dat is een feest.
Nu gaat er een foto rond van het werk omgeven door meneer De Wever, meneer Jambon en mevrouw Ait Daoud.
Het is zeer jammer dat ze ons als gemeenschap vertegenwoordigen en ik hypocrisie ervaar, nee: het is erger, dat ik niet anders kan dan hypocrisie te zien.
Dat zou niet mogen.
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Cultuurprotest in en vind meer berichten.
Bijhorende Website
Onderweg 2.0
Bron: Knack