Twee weken na het Reuzegom-arrest doorbreekt Sanda Dia’s jeugdvriend Ferre Vervoort vanuit Azië voor één keer de stilte. ‘Dat mensen op straat komen is mooi, zolang men Sanda’s verhaal niet kaapt voor andere doeleinden.’
Pieter Huyberechts – De Standaard
Ferre Vervoort (25) en Sanda Dia waren onafscheidelijk. Ze kenden elkaar al van in de kleuterschool en hadden plannen om na hun studies een rondreis door Azië te maken. Na Dia’s dood trok Vervoort er alleen naartoe, om zijn verdriet te verwerken. Vanuit Taiwan wil hij voor één keer reageren op het proces.
‘De milde straffen en schadevergoedingen voelen extreem pijnlijk aan’, zegt Vervoort.
‘Ergens hoop je op 100 procent eerlijkheid, op juridische verantwoordelijkheid en op oprechte schuld. Dat is er maar deels gekomen. Elf beschuldigden gingen zelfs voor de volledige vrijspraak.
´De leden van Reuzegom waren met achttien en over de twee cruciale vragen – wie diende de meeste visolie toe en wie loog tegenover de professor die alarm sloeg – hebben ze plots collectief geheugenverlies. Pijnlijk vind ik dat, vooral voor de familie.’
‘Voor mij zijn die zogezegd grote mijnheren vooral laf en verschuilen ze zich achter hun advocaten. Net als de familie vond ik dat niemand achter de tralies moet, omdat ze Sanda uiteraard niet bewust wilden doden.
´Het stoort me wel enorm dat ze ondanks de smeekbede van broer Seydou niet écht open kaart hebben gespeeld. Ook hun collectieve vrijspraak wegens schuldig verzuim kan ik niet aanvaarden.
´Ze hebben Sanda inderdaad geholpen, maar wel na twee dagen van vernederingen en alarmsignalen. Het is en blijft een tragische farce. Geen enkel arrest had mij voldoening geschonken, want ik ben mijn beste vriend kwijt. Maar deze uitkomst, ondanks dat gebrek aan antwoorden?’
Vervoort vindt het mooi dat er een hele beweging is ontstaan.
‘Het is goed dat mensen met pancartes op straat komen. De wereld moet er één worden zonder klassenjustitie. Ik zie veel mooie initiatieven. Wel stel ik vast dat de vele protesten ook gebruikt worden voor eigen agenda’s. Plots gaat het ook over Zwarte Piet en over structureel racisme.”
Dat velen de link met racisme blijven leggen, begrijpt Vervoort ook, al was huidskleur zelden een gespreksonderwerp tussen hem en Dia.
‘Kleur maakte niet uit voor Sanda. Maar misschien wilde hij zich daarom net bewijzen.
“Kijk, ik kan dit ook, ondanks mijn kleur en sociale afkomst.”
´Sanda was trouwens niet van steen. Toen hij jong was, waren er mensen die met hem lachten wegens zijn huidskleur. Dat kwam soms hard aan, ook al deed Sanda er zelf altijd laconiek over.
´Dat de vragen over racisme na het proces blijven sluimeren bij jongeren die diezelfde ongelijkheid aanvoelen, is logisch, ook al werden de beschuldigden niet voor racisme vervolgd.’
‘Ik wil nu eigenlijk vooral mijn vriend herinneren, de Sanda vóór Reuzegom’, zegt Vervoort.
´Het is tijd om die twee van elkaar los te koppelen. Ik wil door oude fotoboeken bladeren, oude filmpjes herbekijken en met de echte vrienden van Sanda herinneringen ophalen.
´In onze levens is na 4,5 jaar echt geen plaats meer voor Reuzegom.’
Als eerbetoon aan Sanda Dia en steun aan zijn vader Papis Dia en gans de familie hebben we de zaak Sanda Dia gevolgd vanaf 7 december 2018 tot vandaag. Je kan een overzicht vinden van vele krantenartikels, boeken en podcasts in het In memoriam Sanda Dia Lees alle berichten over Sanda Dia Rust zacht Sanda ❤ #JusticeForSanda |
Lees ook
Afscheid van Sanda – Hij was niet enkel een zoon maar ook een beste vriend
De vrienden van Sanda Dia – Getuigenissen
Reconstructie – De goed bewaarde geheimen van Reuzegom
Reuzegom – De échte vrienden van Sanda – Wij willen geen heksenjacht, maar wel gerechtigheid voor Sanda
Reuzegom – 18 Reuzegomleden staan terecht – Wie zijn ze
Bron: De Standaard