Minder dan een uur nadat Knack aan auteur Jeroen Olyslaegers gevraagd had of hij geen gedicht over Maai Mei Niet in de vingers had, volgde dit stukje ongerepte poëzie.
Jeroen Olyslaegers’ ode aan het ongemaaide gazon.
‘Ziet ge het al?
Ruikt ge de kans?’
Trakteer u op een wonder.
Laat mij in mei gerust.
Als gazon herberg ik werelden
die ongesnoeid hun goesting zullen doen.
Zijt content
dat bloemen mij gelijk juwelen zullen tooien
en bijen zullen zoemen
rond de kroon van elk van hen.
Koester mij in mei
gelijk de vrije hippie die ge heimelijk altijd hebt willen zijn
en laat uw tenen kietelen
door mijn steeds groter wordende kracht.
Kijk vanuit uw raam hoe ik ongeschoren de dauw vat ‘s ochtends vroeg.
Kom dichter en kijk hoeveel leven er wemelt;
wat een verschil met een gemillimeterd bestaan, nu blijkt alles onverwacht.
Leg een maand lang
uw masjien het zwijgen op
en fluister
tegen uw buur iets over stilte.
Zeg hem en haar en hen
dat uw gazon leven geeft,
met schoonheid in het verschiet.
Indien ze uw voorbeeld volgen,
laat hen in de waan dat ze het zelf hebben bedacht.
Zing met hen samen
elk aanmoedigend lied.
Want het gaat niet over u en het gaat niet over hen.
Het gaat over wat er kan, overal, zomaar,
door niks te doen en toe te kijken.
Ziet ge het al? Ruikt ge de kans?
Voelt ge deze omwenteling
in het klein?
Trakteer u op wat rust in mei.
En laat mij een wonder voor u zijn.
Registreer hier uw tuin voor de derde editie van Maai Mei Niet!
Bron: Knack