Maya Angelou


Fenomenale vrouw

Mooie vrouwen gissen waaruit mijn geheim bestaat
Ik ben geen stuk en heb geen geluk met mijn kledingmaat
Ze denken als ik het onthul
Dat ik zomaar wat praat

Ik zeg:
’t Is de arm die ik strek,
De heup die zich rondt,
De vaart in mijn tred,
De lach op mijn mond

Ik ben een vrouw
Als fenomeen
Een fenomenale vrouw,
Dat ben ik.

Ik kom de kamer binnen,
Zo frank en zo vrij
En als een blok
Staan de mannen op
Of knielen voor mij

Ze zoemen om me heen,
Een zwerm honingbijen

Ik zeg:
‘t Is blik van vuur,
Mijn glanzend gebit,
De zwier van mijn heup,
Mijn voetstap vol pit

Ik ben een vrouw
Als fenomeen
Een fenomenale vrouw,
Dat ben ik.

Elke man vraagt zich af
wat hij in me ziet
Hoe hij ook gist
Ik blijf beslist
Een verborgen gebied
Ook als ik het toon,
Dan nog ziet hij het niet

Ik zeg:
‘t Is de boog van mijn rug,
De zon van mijn lach,
De vorm van mijn borst,
Mijn sierlijk gedrag

Ik ben een vrouw
Als fenomeen
Een fenomenale vrouw,
Dat ben ik

Nu begrijp je vast
Waarom ik mijn hoofd niet buig
Ik zing niet, ik spring niet
En ik praat niet zo luid
Als ik voorbij loop

Kijk je je ogen uit

Ik zeg:
‘t Is de tik van mijn hak,
De golf in mijn haar,
De palm van mijn hand,
Mijn zorgzaam gebaar,
Want ik ben een vrouw
Als fenomeen
Een fenomenale vrouw,
Dat ben ik

Maya Angelou

Wikipedia


Welkom op Facebook

Naar de website


Scroll naar boven