Paul Goossens – Zonder de UNRWA geen voedsel of drinkwater in Gaza – Is dat wat we willen


De drooglegging van de UNWRA past volgens Paul Goossens in een strategie om de organisatie definitief op te doeken.

Paul Goossens - De Standaard


Plots ging het snel. Kort nadat de Verenigde Staten hun financiële steun aan UNRWA hadden opgeschort, deden negen andere westerse landen dat ook.

Zoveel gecoördineerde doortastendheid verbaast en voedt de vrees dat de oorlog in Gaza nog dieper in genadeloze wreedheid wegzinkt.

De beschuldiging van Israël dat het VN-agentschap, verantwoordelijk voor de hulp aan de Palestijnen in Gaza, Jordanië, Libanon en Syrië, met Hamas collaboreert, kadert in de Israëlische strategie om UNRWA op te doeken.

Twaalf personeelsleden van UNRWA namen volgens de Israëlische veiligheidsdiensten deel aan de terreurdaad op 7 oktober.

VN-secretaris-generaal António Guterres beval een onderzoek en verduidelijkte dat negen personeelsleden al ontslagen werden.

De donorlanden vroeg hij om hun opschorting te herzien, anders dreigt in Gaza een humanitaire ramp.

Net als Spanje en Ierland weigert België de steun aan UNRWA te bevriezen.

Opnieuw was het minister van Ontwikkelingssamenwerking Caroline Gennez (Vooruit) – haar collega op Buitenlandse Zaken, Hadja Lahbib (MR) hoor je zelfs niet piepen over Gaza – die de lijnen uitzette.

“Zeker nu,” zegt Gennez, “moet levensreddende humanitaire hulp de burgers in Gaza en de Palestijnse gebieden blijven bereiken.”

Het is een correct en moedig standpunt.

Ongetwijfeld zal het Tel Aviv, Washington en Berlijn irriteren, maar Gennez legt wel de juiste prioriteiten. Zonder de inzet van het VN-agentschap zal Gaza in totale ontbering wegkwijnen en uitdoven. Er is geen alternatief.

De landen die hun steun aan UNRWA opzegden, waren ook de landen die Israël een vrijgeleide gaven om na 7 oktober het recht op wettige zelfverdediging op de meest doortastende manier uit te oefenen.

Tel Aviv schoof de zorg voor proportionaliteit en humanitaire rechten aan de kant en ruilde ze in voor Bijbelse wraakzucht.

Niemand van de westerse bondgenoten rekent er Israël op af.

  • Gaza wordt platgebombardeerd

  • Meer dan 25.000 Palestijnen werden gedood

  • Duizenden huizen werden vernield

  • Het hele gezondheidssysteem is aan flarden geschoten

Gaza is een ruïne waarin meer dan twee miljoen mensen proberen te overleven.

Ook UNRWA werd niet ontzien. Zo’n 130 personeelsleden stierven onder de bommenregen.

Het is verbijsterend dat zoveel staten en regeringsleiders de ogen sloten voor de meedogenloze strafexpeditie tegen de Palestijnen.

Niet zelden had je de indruk dat het de prijs was die ze wilden betalen voor de horrordaden uit een niet zo ver verleden tegen het Joodse volk.

Die abdicatie maakt het Westen niet alleen medeplichtig aan een orgie van dood en vernieling in Gaza, ze illustreert ook de opmars van het primitieve idee dat staten elke beperking van hun soevereiniteit van zich mogen afschudden.

Opnieuw haalt de jungle het van een beetje beschaafde menselijkheid.

Ondanks de vele verwijzingen naar waarden die, aldus de canon van de westerse cultuur, beschaving van barbarendom scheiden, moest in de Gaza-oorlog alles, onder meer het leven van duizenden kinderen, wijken voor de bestiale rechtsorde uit de prehistorie, het recht van de sterkste.

Veel regeringen bleven doof voor de wanhoopskreet van de Palestijnen om bescherming, voedsel en medicijnen.

Bovendien werden de basisbeginselen van het internationaal recht zo flagrant geschonden, dat het Internationaal Gerechtshof zich verplicht zag om in te grijpen.

Israël, zo vonniste het hof, moet “alles in het werk stellen” om genocidedaden te vermijden, haatzaaiers te straffen en humanitaire hulp in Gaza toe te staan.

Twee dagen later beslisten onder andere de VS, Duitsland en Nederland om UNRWA op droog zaad te zetten en gebeurt precies het tegendeel van wat het Gerechtshof eiste.

Allemaal omdat twaalf van de 13.000 personeelsleden van het VN-agentschap – 0,09 procent van het personeel – onvergeeflijke misdaden begingen.

Is dat een voldoende reden voor een drooglegging van UNRWA?

Theo Francken (N-VA) meent van wel. Zonder enig bewijs had hij het op X over een “gigantische Hamas-terreur­collusie in UNWRA”.

Meer zelfs, opnieuw zonder enig bewijs toeterde hij dat het “niet om enkele rotte appels gaat, maar dat het rot in het bot zit”.

Net als Vlaams Belang en de rechtse hardliners van de regering-Netanyahu wil de N-VA, althans de strekking-Francken, dat België de samenwerking met het agentschap bevriest.

UNWRA is geen organisatie met een vlekkeloos parcours. Het is niet de eerste keer dat personeelsleden uit de bocht gaan en het verwondert dat de grote donorlanden de handel en wandel van het agentschap niet eerder uitkamden.

Ze hadden er de hefbomen en de middelen voor.

De plotse beslissing om de geldkraan dicht te draaien, versterkt het vermoeden van een strategie om UNWRA uit te schakelen.

Jarenlang schraagde het VN-agentschap zowat in zijn eentje de samenleving in de openluchtgevangenis van Gaza.

Vandaag is het de enige reddingsboei die de burgerbevolking aan drinkwater, brood en dekzeil helpt.

Wie het tegendeel beweert en een definitieve drooglegging van UNWRA bepleit, effent de weg voor een macabere triomf van wreedheid en voor een misdaad die pas in het midden van de 20ste eeuw een naam kreeg.


Zonder de hulpgoederen van UNRWA wordt het leven in Gaza onmogelijk. © gett

Lees ook

Klik hier of op de hyperlink hieronder en vind andere columns van

Paul Goossens


Bron: De Standaard

Welkom op Facebook

Naar de website


Scroll naar boven