Jinnih Beels (47) zal dan toch niet de lijst trekken van Vooruit bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen. De huidige schepen trekt haar kandidatuur zelf terug, zo deelde ze donderdagavond mee aan het eind van de lokale partijvergadering over de kwestie.
Op voorhand werd er al heftig gespeculeerd over haar positie, want een ophefmakend Humo-interview zette haar status van kopvrouw op wankele poten.
Lees het artikel hier.
Raf Liekens – De Morgen/Humo
“‘Ik wil niet natrappen, maar één persoon heeft zich niet aan de afspraak over die tunnel gehouden’”
Jinnih Beels
Sinds Jinnih Beels (47) overstapte van de politie naar de politiek stormt het in haar leven. Ze bracht een zwaar offer door zonder haar gezin naar Antwerpen te verhuizen.
Als Vooruit-schepen kreeg ze het verwijt te veel aan het handje van burgemeester Bart De Wever te lopen, en het ontslag van collega-schepen Tom Meeuws werd in háár schoenen geschoven.
Dat ze onlangs haar kat stuurde naar het verkiezingscongres van Vooruit riep nog meer vragen op.
Gelukkig heeft Beels een zak vol antwoorden bij.
“Mijn zoon vroeg zelfs niet meer naar mij, omdat we elkaar nog amper zagen.”
Op 11 februari schrijft Tom Meeuws een persbericht waarin hij zijn ontslag als Antwerps schepen van Sociale Zaken en Leefmilieu aankondigt: ‘Ik ben moe en ik ben hét moe.’
Algauw lekt uit dat N-VA-schepen Nabilla Ait Daoud hem in een mail aan Jinnih Beels heeft beschuldigd van racistische uitspraken.
Meeuws blijkt nogal kwistig met schertsende koosnaampjes te strooien: zo noemt hij Ait Daoud ‘de mocroschepen’, aan Beels refereert hij als ‘ons bruin’ en Vooruit-schepen Karim Bachar is ‘onze Marokkaan’.
Op een receptie met tweehonderd aanwezigen klinkt het over de Palestijnen: “Raar dat ze hier zo weinig werken, want in hun land zijn ze toch goed in tunnels bouwen.”
Beels en Bachar tikken Meeuws op de vingers, een paar dagen later geeft hij er de brui aan.
Zijn ontslag legt een diepe kloof bloot tussen twee kampen in de Antwerpse Vooruit-afdeling: kamp-Meeuws en kamp-Beels.
Zó diep dat partijvoorzitter Melissa Depraetere moet bemiddelen en een team van verzoeners aanstelt.
Wat is er aan de hand, mevrouw Beels?
Jinnih Beels: “Och, Antwerpenaars zijn gewoon moeilijke mensen. En we zijn er nog trots op ook! (lacht)
“Nee, het is gezond dat onze leden hun frustraties eens kunnen uiten, ook al wordt dat moeilijk voor mij. Ik zal aandachtig luisteren, maar ik hoop dat we daarna weer op één lijn zullen zitten. De burger heeft niks aan die interne spanningen.”
In 2018 was u samen met Tom Meeuws de redder van de Antwerpse socialisten. Waar is het fout gelopen?
Beels: “We vormden een goede tandem, maar de framing is gaandeweg gegroeid: op den duur leek het alsof we vechtend over de Grote Markt rolden.
“Ik heb daar nooit aan meegewerkt.
“Na de verkiezingen had ik gezegd dat we nooit met Bart De Wever zouden besturen, twee maanden later was het van dat. ‘Je mag nooit nooit zeggen in de politiek’, zei Bart.
“Als nieuwkomer vond ik het geruststellend dat Tom naast mij stond, met al zijn dossierkennis en zijn ervaring op kabinetten. Maar ik ben geen bleuke gebleven: na vijf jaar heb ik óók politieke knowhow en visie opgebouwd.”
Dat leidde tot botsingen. In Het Laatste Nieuws zei u: ‘Ik vind dat Tom serieus kan zagen, hij vindt mij soms een ambetant wijf.’
Beels: “We hebben pittige discussies gehad, zoals in elke partij. Maar dankzij onze verschillende stijlen vormden we wel een complementair team.”
Meeuws vond dat u als ex-politieambtenaar te veel ontzag had voor uw voormalige korpsoverste: Bart De Wever.
Beels: “Ik ben inderdaad opgeleid in een hiërarchische omgeving waarin je geen openlijke kritiek mag uiten op je meerdere. Maar dat betekent niet dat ik alles wat De Wever zegt, ook klakkeloos aanvaard.
“Alleen probeer ik onze ruzies altijd binnenskamers te houden én discreet op te lossen: mensen houden niet van kibbelkabinetten en politici die elkaar voortdurend de loef afsteken.
“Ik snap wel dat Tom gefrustreerd was: we kregen met Vooruit niet altijd onze zin. Maar dat kan ook niet, want wij hebben 6 zitjes in de gemeenteraad, tegenover 23 voor de N-VA.
“De waarheid is dat we de voorbije vijf jaar een heel sociaal beleid hebben gevoerd, met een coalitiepartner die daar op z’n zachtst gezegd niet zo wakker van ligt.”
Toch noemt Tom Lanoye u ‘het probleem’.
Beels (fel): “Als Lanoye het allemaal zo goed weet, moet hij dringend zelf eens op een lijst gaan staan. Dan wil ik over zes jaar weleens praten over hoe het is om je als kleinere partij te verweren in een coalitie met ‘de baarlijke duivel’.
“Hij maakt misbruik van zijn status om iemand naar beneden te halen die hij nog nóóit heeft gesproken. Dat is nogal goedkoop.
“Als wij niet in dit stadsbestuur waren gestapt, was het nog veel erger geweest.
“Lanoye mag gerust in Team Meeuws zitten, maar degene die hij steunt, heeft het opgegeven, hè.
“Ik heb niet de luxe om te zeggen: ‘Ik ben moe, ik heb het gehad.’”
U voelt zich in de steek gelaten?
Beels: “Natuurlijk! Ons hele team voelt zich in de steek gelaten. Ik zie elke dag wel tien redenen om te stoppen. Maar dan lees ik iets, of heb ik een boeiend gesprek, en kan ik er weer tegen. Het is mijn verdomde plicht om deze rit uit te rijden.”
Begin februari pakte u Meeuws aan over vermeende kwetsende uitspraken aan het adres van Nabilla Ait Daoud. In Gazet van Antwerpen noemde hij de berichtgeving daarover een karaktermoord: ‘En het ergste is dat die door mijn eigen club wordt begaan.’
Beels: “Met die insinuaties maakte hij het nog erger. Iedereen begon te speculeren: ‘Over wie zou het gaan?’”
U weet toch dat hij ú bedoelde?
Beels: “Hebt u zich al eens moeten verdedigen tegen een perceptie? Daar is geen beginnen aan.”
Meeuws en zijn volgers vinden dat u te snel in het gelid springt als de N-VA met de vingers knipt.
Beels: “Hoe had ik dan moeten reageren op die mail van Nabilla? Tom verdedigen?
“Sorry, ik verdedig níémand die mogelijk onaanvaardbare uitspraken heeft gedaan. Dan interesseert politieke kleur me niet.
“Ik heb bij de politie de dienst Diversiteit geleid: ik wéét hoe pijnlijk het is om te worden aangesproken op uiterlijke kenmerken waaraan je niks kunt veranderen. Je moet elk slachtoffer serieus nemen.”
U hield er geen seconde rekening mee dat het een politiek manoeuvre kon zijn om Meeuws te beschadigen?
Beels: “Nee. Als een schepen zoiets officieel op mail zet, is het mijn verantwoordelijkheid om te handelen.
“Daarmee zeg ik niet dat haar beschuldigingen per definitie wáár zijn, ik was er niet bij. Maar die mail negeren was geen optie.
“Hoe geloofwaardig zou ik dan nog zijn, als politica die al jaren vecht tegen discriminatie?
“Hoe geloofwaardig zou mijn partij nog zijn als het om de verdediging van waarden als diversiteit en gelijkwaardigheid gaat?
“Na alles wat er met Conner Rousseau is gebeurd, wáren we al kwetsbaar. Daarom hebben Karim Bachar, Sascha Luyckx (voorzitter van de Antwerpse Vooruit-afdeling, red.) en ik Tom erover aangesproken.
“Het is jammer dat sommige partijgenoten daar van alles achter zoeken. Ik voer geen beleid voor hen alleen. Elke Antwerpenaar moet weten dat Beels ook haar nek uitsteekt als het moeilijk is.”
NIKS TEGEN HUMOR
In Gazet van Antwerpen noemde Meeuws zijn uitspraken ‘scherp en schertsend’, maar niet racistisch. ‘Mocro is straattaal waarmee wordt verwezen naar de Marokkaanse afkomst. ‘Bruin’ zeg ik nooit. ‘Marokkaan’ wel, maar ik zeg ook ‘die West-Vlaming’.’
Beels: “Ik heb niks tegen humor en ik verkies parler-vrai boven slappe praatjes. Maar zulke uitspraken zijn onaanvaardbaar omdat mensen zich er niet tegen kunnen verdedigen.
“Het is opvallend dat vooral oudere witte mensen zoals Tom Lanoye en Wivina Demeester er licht overheen gaan, misschien omdat ze die taal ook zelf gebruiken.
“Maar als politicus heb je een voorbeeldfunctie, je moet op je woorden letten.”
U kent hem goed: is Meeuws een racist?
Beels: “Nee, helemaal niet. Maar je hoeft geen racist te zijn om racistische uitspraken te doen.”
Vooruit-gemeenteraadslid Güler Turan zegt dat ze niet op de lijst wil staan ‘met de mensen die Tom hebben uitgespuwd’.
Beels: “Ah, ik wist niet dat zij nog op een lijst zou staan?
“Güler heeft onze leden in 2018 opgeroepen om tégen het Antwerpse bestuursakkoord te stemmen. Ze zei toen al dat ze niet meer wilde opkomen.
“Maar haar zitje afstaan wilde ze ook niet: ze moest ‘haar kiezers vertegenwoordigen’.
“(Fijntjes) Ik heb haar de voorbije vijf jaar misschien drie keer gezien in de gemeenteraad.”
Meeuws verwees naar de ‘brute machtspolitiek’ van de N-VA. De grootste ruzie ging over de autotunnel onder de Scheldekaaien. Vooruit was tegen, maar De Wever duwde het dossier door via een stemming in het schepencollege.
Beels: “Het college moet normaal gezien unaniem beslissen, anders heb je geen coalitie meer. Wij vonden die tunnel onaanvaardbaar omdat hij meer autoverkeer naar het centrum lokt, maar een tegenstem zou te veel ophef hebben veroorzaakt. Daarom spraken we af om ons te onthouden.”
Waarom dreigden jullie niet met een tegenstem, en bijgevolg met de val van het stadsbestuur?
Beels: “De N-VA zei: ‘Zonder tunnel komt er geen knip.’ Die knip, op de Meirbrug, moest het autoverkeer uit het oude centrum houden.
“Dat was fundamenteel voor ons, en daarom hebben we na lang onderhandelen een deal gemaakt: Vooruit zou zich onthouden. Zo wist de buitenwereld dat wij geen tunnel wilden.
“Ik wil niet natrappen, maar één persoon heeft zich niet aan de afspraak gehouden.”
Meeuws stemde tegen, u onthield zich samen met Karim Bachar.
Beels (knikt): “De N-VA was woedend.
“Resultaat: de tunnel komt er deze legislatuur niet, maar de knip op de Meirbrug ook niet. Bovendien werd de indruk gewekt dat Karim en ik te toegeeflijk waren, terwijl wij in deze coalitie al vijf jaar boven ons gewicht boksen.”
Kunt u dat staven?
Beels: “De praktijktests die de Vlaamse regering niet wilde doen, voeren wij in Antwerpen gewoon uit.
“Ons klimaatplan is véél ambitieuzer dan het Vlaamse. Zelfs tijdens de zware besparingsronde van twee jaar geleden heeft Tom 2 miljoen euro extra binnengehaald voor klimaatmaatregelen.
“En ik heb 40 miljoen gekregen voor betaalbare, gezonde schoolmaaltijden. Aanvankelijk geloofde niemand daarin, zelfs bij de scholen was er weerstand.
“Dankzij proefprojecten is het toch gelukt om ‘Smakelijke scholen’ van de grond te krijgen, en nu worden die maaltijden almaar populairder. Sommige ouders vragen zelfs de recepten op.”
Bij het begin van dit schooljaar was er in Antwerpen geen plaats voor zeshonderd kinderen in het buitengewoon basisonderwijs. Ook in de secundaire scholen zijn er nog altijd wachtlijsten. En dat met een socialistische schepen van Onderwijs en Jeugd.
Beels: “Het is de taak van Vlaams minister Ben Weyts (N-VA) om in voldoende schoolinfrastructuur te voorzien.
“Toch hebben wij 200 miljoen euro vrijgemaakt om plaatsen bij te creëren. We hebben zelfs een noodschool voor meer dan tweehonderd kwetsbare leerlingen gebouwd.
”Maar ik geef toe dat er nog altijd leerlingen op de wachtlijst staan. In een grootstad met 180 nationaliteiten weegt het lerarentekort extra zwaar door.
“Er is nochtans een snelle manier om het probleem te verlichten: laat leerkrachten met een hoofddoek toe. Helaas hebben sommige partijen liever géén leerkracht voor de klas dan één met een hoofddoek.
“Met die ideologische dogma’s laten ze duizenden Vlaamse kinderen in de steek.”
Het stadsbestuur heeft ook gesneden in de cultuursubsidies en in het aantal jeugdwerkers.
Beels: “Cultuur is Nabilla’s departement. Zelf heb ik er alles aan gedaan om Jeugd en Onderwijs te ontzien, en dat is gelukt. Maar door de crisissen van de voorbije jaren moest elk departement lastige keuzes maken.”
Wilt u deze coalitie na de gemeenteraadsverkiezingen voortzetten?
Beels: “Ik wil burgemeester worden! En als dat niet lukt, hoop ik dat we groter worden, zodat we nóg meer kunnen wegen. Dat hoeft niet met de N-VA te zijn.”
In een peiling van Gazet van Antwerpen vorig najaar was N-VA de grootste partij met 29 procent. Met 12,5 procent zou Vooruit zowel Groen als Vlaams Belang en de PVDA moeten laten voorgaan. Overweegt u om samen met Groen een front te vormen?
Beels: “Je weet toch hoe dat de vorige keer is afgelopen? (Beels werd in 2018 ingehaald als onafhankelijke kandidaat van het rood-groene kartel Samen, maar dat spatte nog vóór de verkiezingen uit elkaar, red.)
“Nu de groenen hebben gezien wat wij allemaal gerealiseerd krijgen, willen ze ook mee besturen.
“In 2018 hadden ze de kans, maar toen wilden ze hun handen niet vuilmaken: ze hebben voor ‘ideologische zuiverheid’ gekozen.
“Wat heeft de Antwerpenaar dáár nu aan?! Van ideologie kun je niet eten, hè.”
Enkele weken na Meeuws’ ontslag stelde Vooruit haar verkiezingsprogramma voor. U was afwezig op het congres, de kranten hadden het over ‘het probleem Beels’.
Beels: “Ze schreven dat ik het niet aankon, dat ik moest bekomen (lacht).
“Geloof me: ik heb al ergere dingen meegemaakt in mijn leven. Ik wilde gewoon niet dat ons partijcongres werd besmet door de gebeurtenissen in Antwerpen. Het moest gaan over ons programma, waaraan keihard is gewerkt.”
Sinds het afscheid van Conner Rousseau is Vooruit het momentum in de peilingen kwijt. Een open oorlog in Antwerpen kan jullie nog meer kiezers kosten.
Beels: “Dat zou heel dom zijn. Onze ledenvergadering vindt plaats op 28 maart, maar wat mij betreft, had het vroeger moeten zijn. We hebben de wonde nog wekenlang laten etteren, waardoor sommigen de gemoederen konden ophitsen.”
Kunt u zich voorstellen dat de leden een andere lijsttrekker eisen voor de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen? Kathleen Van Brempt zou zich alvast warmlopen in de coulissen.
Beels: “Ik ben bereid om élke beslissing te aanvaarden, maar elke beslissing heeft ook gevolgen. Ik hoop dat het gezond verstand zegeviert, niet de emoties.”
U bedoelt dat u gehavend naar de verkiezingen van 9 juni zou trekken als de Antwerpse achterban u niet meer steunt?
Beels: “Ik voel me nog altijd gesteund, hoor. Een paar luide roepers hebben een vertekend beeld gecreëerd.
“De stilzwijgende meerderheid heeft mij de afgelopen weken veel berichtjes gestuurd – ook mensen die Tom graag hebben, maar die beseffen dat we vooruit moeten.”
Beeld Saskia Vanderstichele
ONTPLOFT SYSTEEM
In de gevangenis van Antwerpen werd een veroordeelde zedendelinquent dagenlang gefolterd. Moet minister van Justitie Paul Van Tigchelt (Open Vld) ontslag nemen, zoals N-VA en Vlaams Belang eisen?
Beels: “Nee, zoiets moet je niet te pas en te onpas vragen. Ik snap het wel, hoor: de verkiezingen komen eraan en Van Tigchelt is lijsttrekker in Antwerpen.
“Maar wat zou zijn ontslag oplossen? Hij heeft de overbevolking in de gevangenissen ook geërfd van zijn voorgangers.
“Pas op, ik ben het niet eens met zijn visie om ook korte straffen per se te willen uitvoeren: het systeem ís al ontploft.
“Een gevangenisstraf zou de ultieme remedie moeten zijn, nadat alle alternatieven – werkstraffen, elektronisch toezicht, verplichte behandelingen… – hebben gefaald.”
Van Tigchelt zit toch ook op die lijn? In zijn nieuwe strafwetboek, dat uw partij mee heeft gestemd, worden gevangenisstraffen van zes maanden en minder afgeschaft.
Beels: “Goed, maar hij had nog verder moeten gaan.
“Ook kortgestraften die zeven maanden of twee jaar krijgen, lopen detentieschade op: ze verliezen hun job, komen in contact met zware criminelen, en door de overbevolking lopen ze meer risico het slachtoffer te worden van geweld, verslaving, mishandeling en zelfs foltering.
“Niemand komt daar beter uit. Je pakt de kleine garnalen beter aan met alternatieve straffen.”
In De zevende dag zei Filip Dewinter (Vlaams Belang) dat criminelen lachen met een elektronische enkelband: ‘Ze kunnen hun drugshandel thuis gewoon voortzetten.’
Beels: “In de gevangenis wemelt het ook van de drugs en de smartphones. Vlaams Belang wil alle veroordeelden zo lang mogelijk wegsteken en vergeten – behalve als het om Dries Van Langenhove gaat.
“Maar hun hardcore repressie werkt niet. Ooit komen die gevangenen weer vrij en worden ze je buur, collega of buschauffeur.
“Dan wil je toch dat ze een goede begeleiding hebben gekregen, en niet totaal verknipt uit een overbevolkte cel komen waar ze samen met vijf anderen op de grond moesten slapen?
“Vijfentwintig jaar geleden heb ik tijdens mijn opleiding criminologie geleerd dat onze strafuitvoering niet werkt.
“Zeven op de tien gedetineerden plegen nieuwe feiten! Toch bleef de politiek altijd maar gevangenissen bijbouwen, ook deze legislatuur.
“Op Koen Geens (cd&v) na waren alle ministers van Justitie de voorbije twaalf jaar van Open Vld-signatuur. Die partij draagt een verpletterende verantwoordelijkheid.”
De vriendin van het folterslachtoffer in de Antwerpse gevangenis heeft alarm geslagen bij de directie, net als verscheidene medegevangenen. Maar met die informatie is niets gedaan.
Beels: “We moeten het onderzoek afwachten. De directie kan zeker lessen trekken om de interne werking te verbeteren. Maar wie we niet met de vinger mogen wijzen, zijn de cipiers: zij moeten al veel te lang in vreselijke omstandigheden werken.
“Hoe vaak hebben ze de voorbije jaren al geroepen dat ze aan het verzuipen waren?
“Ik heb nog met die mannen op het terrein gestaan, en ik zou vandaag echt geen cipier willen zijn.
“Daar zijn bomen van kerels bij, en toch hebben ze schrik. Ze staan er soms alleen voor op afdelingen van veertig à vijftig gedetineerden, die door de overbevolking minder kunnen douchen, minder bezoek kunnen krijgen en minder worden gelucht. Zo kweek je agressie.”
De ergste folteringen gebeurden tijdens een 48-urenstaking, waardoor een tiental cipiers moest instaan voor meer dan achthonderd gedetineerden. Moet er een minimale dienstverlening komen in de gevangenissen?
Beels: “Ja. Ook tijdens stakingen mogen de rechten van burgers niet geschonden worden en gedetineerden zijn óók burgers.
“Maar de staking was niet de oorzaak van die foltering. Die lag bij de overbevolking. Als je die niet oplost, krijg je de vakbonden niet mee in een minimale dienstverlening.”
ZEER IRRITANT
Bij een huiszoeking in Charleroi werd een agent van de speciale eenheden (DSU) doodgeschoten, twee andere agenten raakten gewond. Die elite-eenheden mogen alleen geweld gebruiken als ze zelf in gevaar zijn. Criminelen gebruiken almaar vaker brutaal geweld: moeten die regels worden versoepeld?
Beels: “Het is vreselijk wanneer ex-collega’s het leven laten tijdens hun job, maar die regels versoepelen is een slecht idee. Stel je voor dat je te snel begint te schieten, terwijl er kinderen in dat huis zijn…
‘Geweld moet proportioneel zijn. DSU-leden zijn getraind om die gevaarlijke situaties razendsnel in te schatten.
“N-VA zei meteen dat een gebrek aan mensen en middelen de oorzaak was, maar we weten nog niet eens wat daar is misgelopen.
“Eén ding weten we wel: in de vorige regering heeft de N-VA op de veiligheidsdepartementen bespaard. En wie was toen de baas van de politie? Jan Jambon.
“Bovendien stoort het de politiemensen dat zij op het matje worden geroepen, terwijl ze elke dag hun leven riskeren.”
Hoe zou u de schietpartijen en het drugsgerelateerde geweld in Brussel aanpakken?
Beels: “Van Tigchelt wil blijkbaar inzetten op very irritating police (zucht).
“Uiteraard moet de politie soms irritant zijn, maar dat mag niet de basis zijn van de werking. Ik geloof meer in een permanent aanwezige en aanspreekbare wijkpolitie.
“In de moeilijke Antwerpse wijken gingen wij lunchen, praten en theedrinken bij lokale handelaars en verenigingen om de buurt mee te krijgen.
“Bij hardleerse gevallen deden we gerichte controles: voor hén waren we irritating. Maar repressie volstaat niet, je moet ook criminaliteit voorkómen. Anders is het dweilen met de kraan open. ”
U vindt dat de overheid het gebruik van drugs moet legaliseren, en de productie en verkoop moet controleren. De nationale drugscommissaris Ine Van Wymersch maakte in Humo brandhout van dat voorstel, omdat drugsbendes dan nóg meer coke zullen produceren.
Beels: “Jammer dat ze zich focust op één zin uit een interview om te doen alsof mijn visie zich beperkt tot de legalisering van coke.
“75 procent van het drugsmilieu draait om cannabis. Dat is de basis van hun verdienmodel, en dát wil ik een slag toebrengen – door de productie, distributie en handel van cannabis over te nemen.
“Het is geen wonderoplossing, maar het werkt beter dan de huidige war on drugs, die een spiraal van geweld veroorzaakt.”
De drugsmisdaad zal werken met ‘een legale voordeur en een illegale achterdeur’, zei Van Wymersch.
Beels: “Blijkbaar heeft ze zich op hun reis naar Zuid-Amerika laten beïnvloeden door De Wever. Plots bepleit ze alleen maar repressie. Maar de war on drugs is een verloren oorlog!”
Moeten we dan de handen in de lucht gooien en de kanker laten doordringen in onze hele maatschappij?
Beels: “Nee, je moet de strijd tegen illegale markten altijd blijven voeren. Maar dat lukt beter als je een deel van die business zélf in handen neemt.
“Portugal heeft alle vormen van druggebruik gedecriminaliseerd: verslaafden worden daar gezien als patiënten die een behandeling moeten krijgen.”
Dat doen jullie in Antwerpen toch ook al?
Beels: “Ja, wij investeren miljoenen in hulpverlening. Waarom gieten we dat niet in een wet voor het hele land?
“Uruguay, Tsjechië en Duitsland gaan een stuk van de cannabisproductie en -handel regulariseren door met legale telers te werken die híér produceren, en dus niet in het Amazonewoud.
“Als die ondernemers dat volgens onze regels doen, wat is dan het probleem?”
Legale drugs als alcohol en tabak veroorzaken veel maatschappelijke schade en worden almaar strenger gereguleerd. Is het dan geen vreemd signaal om nog meer drugs te legaliseren?
Beels: “Dan weten de gebruikers tenminste dat hun spul veilig is. Iedereen weet wat er in een pintje zit, maar in illegale drugs kan de gevaarlijkste rommel zitten zonder dat de gebruiker het weet.”
Volgens Van Tigchelt zijn we de war on drugs aan het winnen en worden de grote drugsbazen in Dubai zenuwachtig.
Beels: “Daar moet ik mee lachen. Ik bewonder de collega’s die het Sky ECC-onderzoek voeren, maar we pakken slechts een fractie van de criminelen op. Er staan altijd nieuwe dealers en bendeleiders klaar. Alle drugs verbieden is niet de oplossing.”
DECORSTUK
Hebt u de voorbije jaren spijt gehad van uw overstap naar de politiek?
Beels: “Nee, al heb ik heftige jaren achter de rug. Vóór Conner voorzitter werd, voelde ik me niet zo goed bij de partijpolitieke omgeving waarin ik was beland. Ik ben begonnen als onafhankelijke, en nog altijd sta ik maar met één been in de partij.
“Toen Conner de partij omvormde tot een beweging, was ik opgelucht: mijn eigenheid zou meer gerespecteerd worden.
“Toch kreeg ik het na drie jaar als schepen moeilijk door de framing: ‘Meeuws zorgt voor de inhoud, Beels is een decorstuk.’
“Eerst dacht ik: ach, onderschatting, story of my life. Maar als je na een paar jaar zoveel deals hebt gemaakt met één van de grootste politici van zijn generatie, wil je niet worden afgeschilderd als een lege doos of als een schoothond.
“Daarom heb ik lang getwijfeld om in te gaan op Conners vraag om federaal lijsttrekker te worden.
“Ook mijn privésituatie begon te wegen. Zes jaar geleden heb ik beslist om naar Antwerpen te verhuizen voor de politiek, terwijl mijn man en zoon in Westerlo bleven.
“Ze hebben me altijd gesteund, maar ze wilden hun leven niet overhoop gooien. Meestal ging ik in het weekend wel even naar de Kempen, maar tijdens de week had dat geen zin: ik was vaak te laat thuis. Daardoor zagen we elkaar nog amper, en dat begon te knagen: wil ik dit wel blijven doen? Is de impact op ons gezin niet te groot?”
Kreeg u ook van buitenaf commentaar?
Beels: “Constant! In Terzake vroeg Pieterjan De Smedt me onlangs of ik wel in Antwerpen woonde. Die roddel wordt al jaren verspreid door mensen die mij willen treffen.
“Dat ráákt me, omdat mijn verhuis een zwaar offer was, waarvoor mijn gezin net zo goed een prijs betaalt.
“Als ik na een lange dag alleen in mijn appartement aankwam, voelde ik me vaak eenzaam, omdat er niemand was bij wie ik kon ventileren.
“Ik kon bellen, maar als mijn man de vroege shift had, wilde ik hem ’s avonds laat niet meer lastigvallen.
“Ik voelde dat we elkaar begonnen te verliezen. Mijn zoon vroeg zelfs niet meer naar zijn mama, omdat we elkaar nog amper zagen.
“Gelukkig is dat sinds De expeditie: Groenland weer verbeterd.”
In dat programma moest u samen met andere BV’s een 164 kilometer lange tocht door desolate sneeuwvlaktes afleggen, in temperaturen tot min 40. Na twee dagen gaf u op.
Beels: “Ik was daar niet op mijn plaats.
“Toen Play4 me vroeg om mee te gaan naar Groenland, leek het een ideale ontsnappingsroute. Maar ik had onderschat hoe erg het was om volledig afgescheiden te zijn van het thuisfront.
“Ik voelde me een egoïst omdat ik in mijn schaarse vrije tijd op 3.000 kilometer van huis zat – om te bewijzen wat voor een straffe madam ik was, in plaats thuis bij mijn geliefden te zijn.
“Die reis heeft me laten inzien dat die 50 kilometer afstand tussen mij en m’n gezin verwaarloosbaar was. Ik weet nu nóg beter wie ik ben en waarvoor ik sta.
“De politiek wil ik niet opgeven, omdat die job me voldoening schenkt. Maar ik zal het nooit meer doen zonder mijn gezin.
“Mijn man zei: ‘Als je na de verkiezingen mag voortdoen, komen wij wel naar ’t Stad.’
“Onze zoon wordt 18, dat maakt het makkelijker. Het vooruitzicht om weer met hen samen te wonen maakt me nu al gelukkig.”
Het is wel knap dat uw relatie het heeft overleefd.
Beels: “Dat zeggen mijn medewerkers ook. ‘Als jullie met elkaar bellen, hoor je hoe hecht jullie zijn.’ (Straalt) Mooi, hè?”
Ambieert u een ministerpost?
Beels: “Mijn liefde voor Antwerpen is het grootst. Maar ik heb intussen geleerd om niks uit te sluiten.”
© Humo
Lees ook
Interview – Jinnih Beels na haar ‘offer’
De afwezige lijsttrekker – Hoe Jinnih Beels stilaan een probleem wordt voor Vooruit
Jinnih Beels – Eens terug uit Groenland moest ik me nog een week verstoppen met mijn gezin – Een fantastische periode
Tom Lanoye – Jinnih Beels is het probleem – Geef mij maar die vuilgebekte Meeuws
Bron: De Morgen/Humo