Bart Eeckhout – Bij Reuzegom viel het woord ‘klassenjustitie’ al en het valt nu opnieuw

Acid

Hoofdcommentator van De Morgen Bart Eeckhout kijkt naar de brede ophef over de straf voor youtuber Acid.

Bart Eeckhout – De Morgen


Bij Reuzegom viel het woord ‘klassenjustitie’ al, en het valt nu opnieuw. Ik denk, met veel nuance, dat die kritiek terecht is

Bart Eeckhout


YouTube-spraakmaker Acid maakte een fout.

In zijn verontwaardigde ijver om de namen bekend te maken van de anonieme Reuzegom-leden die veroordeeld werden voor de onopzettelijke doding van medestudent Sanda Dia, betrok hij ook de naam van iemand die niet rechtstreeks betrokken was bij die dood.

Hij heeft geweigerd die fout recht te zetten. In een rechtsstaat ben je dan kwetsbaar voor vervolging. Zo gebeurde.

De straf voor Acid is niet licht, maar dat had de betrokkene deels zelf in de hand. Hij weigerde bewust de uitweg van een werkstraf en ontkende schuldinzicht.

De oorzaak van de brede ophef over Acid zit hem niet in de omvang van zijn straf. Ze zit hem in de onverwerkte herinnering aan het Reuzegom-proces.

Bij het Reuzegom-arrest viel het woord ‘klassenjustitie’ al, en het valt nu opnieuw.

Niet omdat Acid er de gevolgen van zou dragen, maar omdat de wonde van Reuzegom weer open ligt.

De nuance is dat klassenjustitie niet gaat over een duister complot met rechters die beklaagden uit het eigen netwerk de hand boven het hoofd zouden houden.

Het is subtieler, minder opruiend dan dat.

  • Het gaat, in de zaak-Reuzegom, om vlotte toegang tot gespecialiseerde advocaten.

  • Het gaat om de ruime kennis van de rechten van de verdediging om waarheidsvinding af te blokken en feiten te versluieren.

  • Het gaat om de empathie in de rechtbank voor hoger opgeleide jonge burgers met het leven nog voor zich.

Dat alles heeft destijds bijgedragen aan een begripvol, vrij mild arrest.

En dat heeft nieuwsredacties er vervolgens ook toe aangezet om de anonimiteit van de betrokkenen te bewaren.

Dat is ook klassenjustitie.

Er hoeft niets mis te zijn met een milde veroordeling. Een genadeloze straf is niet noodzakelijk een betere straf.

Het is goed dat een werkstraf als alternatief bestaat en het is goed dat ze veroordeelden de kans biedt om zonder strafblad te werken aan herintegratie.

Wat wringt, is dat niet iedereen dezelfde kansen op een tweede kans krijgt.

Ook de ouders van de betreurde Sanda Dia drongen nooit aan op een harde straf. Om geld is het hen al helemaal nooit te doen geweest.

Toch moet het als zout in een nog lang niet geheelde wonde aanvoelen om te zien dat de schade voor omzetverlies in een restaurant hoger ingeschat wordt dan de ‘schade’ van een overleden kind.

Hoogstens drongen de ouders van Sanda Dia aan op de waarheid. Die hebben ze nooit gekregen.

Daar zit de brede, nog onverwerkte maatschappelijke verontwaardiging: het idee dat de Reuzegommers er op een of andere manier mee weggekomen zijn.

Van die verontwaardiging is Acid de vertolker.

Hij nam daarbij het recht in eigen handen en daarvoor verdient hij een bestraffing.

Jazeker, hij is een aandachtzoeker. Aandacht zoeken is ongeveer de omschrijving van zijn YouTube-onderneming.

Maar hij heeft ook aan vele, vooral jonge mensen een taal gegeven voor hun verontwaardiging. De erkenning van zijn fout wist de verontwaardiging niet uit.

Het Reuzegom-proces wringt, en het zal blijven wringen. En heus niet alleen bij wie elke gelegenheid te baat neemt om een schandpaal op te richten.



Beeld Eva Beeussaert, Belga

Lees ook

Klik hier of op de hyperlink hieronder en vind meer berichten van

Bart Eeckhout


Bron: De Morgen

Welkom op Facebook

Naar de website


Scroll naar boven