Het laatste woord
Een eigen wijze kijk op de wereld
Mark Coenen – De Morgen
Infantino is Italiaans voor zuigeling. De man kan aan zijn achternaam niet veel doen, maar toch: telkens als ik de opperste vleesklak in de hiërarchie van de FIFA op televisie ontwaar moet ik denken aan een jengelende kleine die zijn gouden pampers heeft vol gescheten en daar geweldig over zeurt.
Zo zijn best gedaan om van Qatar een voetbalfeest van te maken, zoveel miljarden smeer- en bloedgeld uitgegeven en nog hielp het niet: wat hij ook zegt, hoe hard hij ook lamenteert, niemand gelooft hem.
Er komt stoom uit zijn luchtgekoelde oren, want in Qatar is aan alles gedacht. Niemand ziet hem graag en zeker sinds zaterdag niet meer, toen hij ons uitmaakte voor racisten.
Tenminste, zo denken wij in eurocentrisch Europa, want volgens de zuigeling zelf denkt men daar overal elders ter wereld totaal anders over. Het meest troosteloze toernooi aller tijden is in ons Avondland alleszins geen oppepper of opium voor het volk meer, maar een soort van cold turkey.
Er mag al tijden helemaal niets meer en nu mogen we ook niet meer genieten van dat geniale achterwaartse hakje van Hazard dat Courtois niet zag aankomen waardoor het na drie minuten al 0-1 staat voor Canada?
Het toernooi dat de gedroomde zwanenzang van Messi en Ronaldo moest worden – komt ie – verzandt in een slechte deurenkomedie waarbij het publiek ruim voor het einde van de voorstelling ontgoocheld het pand heeft verlaten.
In een vlaag van paniek beslist de VRT om de nabeschouwing al voor de match uit te zenden, want niemand haalt het einde van de tweede helft.
Koukleumend zetten we de breedbeeldtelevisie af en gaan manillen. Een mens moet iéts.
Dat idee komt niet van mij maar van Bob Pleysier, die op Facebook iedereen uitnodigt om tijdens de match van de Oud Geworden Duivels te verzamelen in een café in Leuven om kaart te spelen.
“Ik breng kaarten, een kaartmatje, een bic en papier mee. Iedereen welkom. En als ik de enige ben, zit ik daar twee uur op mijn eentje patience te spelen.”
Het is de man menens en ik hoop dat het café te klein zal zijn om alle kaarters te ontvangen. Liever miserie op tafel dan miserie op een voetbalveld.
Het is ook een fantastisch idee: in plaats van ons op te winden over het getaffel op de velden en het oeverloze gepalaver voor en na gebruiken we de vrijgekomen tijd om ons echt te ontspannen: yogascholen lopen vol, kantklossen wordt een hype bij veertienjarigen, we gaan vroeger slapen en vrijen de pannen van het dak. Ik zie alleen maar voordelen.
Hopelijk gaan ze in 2026 naar Noord-Korea voor het WK voetbal.
Lees ook
Vul hieronder de zoekopdracht Het laatste woord in en vind meer berichten.
Bijhorende Website
Onderweg 2.0
Bron: De Morgen