leef-tijd
Leef-Tijd
Tweewekelijks vertelt iemand in De Standaard hoe die in het leven staat.
Hieronder kan je van meer dan 30 eerlijke en moedige mensen hun getuigenis lezen…
Mensen op een kruispunt in hun leven…
Wil je dat ook doen?
Mail naar joke@jokevancaesbroeck.be
Kies een getuigenis
Carole De Coninck (70)
November vorig jaar. Tot die tijd had Carole De Coninck volgens de artsen nog te leven. Nu, een klein jaar later, voelt ze zich beter dan ooit. ‘Ik heb tien minuten geweend op het toilet, daarna draaide ik de knop om: en nu is het aan mij.’
Brecht Vande Walle (45)
Toen Brecht Vande Walle lesgaf over de romantiek, herkende hij zich in de uitspraak ‘geluk is daar waar ik niet ben’. Het leven blijft een zoektocht. ‘Toen ik na mislukte studies uit Leuven terugkeerde, woog ik nog 49 kilo.’
Stella Polfliet (16)
Al zolang ze zich kan herinneren, heeft haar mama slechte dagen waarop ze veel pijn lijdt. Stella Polfliet springt al van kindsbeen bij in het huishouden. ‘Pas sinds kort weet ik dat ik eigenlijk een heel jonge mantelzorger ben.’
Eva Germeys (50)
Tussen haar veertigste en vijftigste beleefde Eva Germeys intense jaren. Ze werd zelfstandig troostcompagnon en kreeg ook zelf klappen toen haar zoon ziek werd.
‘Dat moment waarop de neuroloog het scherm met de hersenscan naar ons toedraaide en we die grote tumor zagen, zakte de wereld in elkaar.’
Lore Tessier (42)
Toen ze zes jaar geleden scheidde, begon Lore Tessier aan een tweede leven. Het werd een zoektocht naar zichzelf die niet altijd over rozen ging. ‘Een tijdlang moest ik bijklussen in de horeca, omdat ik de facturen niet meer betaald kreeg.’
Stefaan Hublou (61)
Een vaderloze jeugd en een moeder die sinds zijn zesde emotioneel op hem steunde: een zorgeloze kindertijd heeft Stefaan Hublou niet gekend. Ondanks die kwetsbaarheid bleef hij altijd gedreven. ‘Een afwezigheid kan net heel motiverend werken.’
Astrid Dhaenens (38)
Op haar dertigste, na drie jaar proberen, beviel Astrid Dhaenens samen met haar man Stijn van hun oudste dochter Ella (8), een droom die uitkwam. Maar na zes weken werd bij de premature baby hersenschade vastgesteld. Ella zou nooit kunnen stappen.
Josefien Cornette (29)
Het leven was voor Josefien Cornette tot nu toe geen pretje. Na een jeugd van ziekenhuis in, ziekenhuis uit verloor ze vier jaar geleden van de ene op de andere dag ook haar lief.
‘In het begin was de pijn allesoverheersend, nu is het een kamer in mijn hoofd waar ik soms vertoef.’
Céline Vyncke (39)
Het had een laatste mooie week van de zomervakantie moeten worden, maar voor Céline Vyncke werd het een nachtmerrie. Op 21 augustus vorig jaar overleed haar dochter Romane (9), tweelingzus van Louis (intussen 10), geheel onverwacht door een hartstilstand na een fatale hartritmestoornis.
Stephanie Croes (35)
Een relatie, fijne vrienden, een nieuwe zaak: drie jaar geleden leek Stephanie Croes als prille dertiger op kruissnelheid. Tot alles tegelijkertijd ontplofte. ‘Baby’s groeien in donkere baarmoeders, bloembollen ontspruiten onder de grond: wat wil groeien, heeft duisternis nodig.’
Karin Ludwig (54)
Van het woord begrafenisondernemer krijgt Karin Ludwig de kriebels, liever spreekt ze over afscheid nemen op maat. Van boswandelingen met thermossen chocomelk tot vieringen in de voetbalkantine: ‘Elk leven is anders, dus waarom zou niet elk leven anders afgerond mogen worden?’
Karen van Winkel (50)
Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Van cafébazin over fotografe tot debuteren met een roman op haar vijftigste: Karen van Winkel leeft met het motto van Pippi Langkous in het achterhoofd. ‘Ik heb altijd geluisterd naar mensen die iets in me zagen wat ik zelf niet had gezien.’
Dirk Diels (61)
Amper twaalf was hij toen hij zijn moeder haar laatste adem zag uitblazen. Dirk Diels: ‘Ze was tot haar laatste snik zo wilskrachtig dat ik besefte dat ik echt iets van mijn leven wilde maken.’
Melanie Huyghe (37)
Yoga, dansen, wandelen: bewegen was voor Melanie Huyghe altijd van groot belang. Sinds september kampt ze met hevige rugpijn en dat veranderde alles.
Frederik Janssens (69)
Frederik Janssens werd geboren in Belgisch-Congo, keerde op zijn zevende terug naar België en was zijn hele professionele leven sociaal geëngageerd. ‘Dat we de verouderde bibliotheken in Vlaamse gevangenissen opwaardeerden, daar ben ik nog het meest trots op.’
Jamine De Wandel (42)
Haar hele leven als jongen was ze jaloers op meisjes, van de badpakken die ze droegen tot de kinderen die ze konden baren. Sinds haar transitie pleit Jamine De Wandel vooral voor dialoog: ‘Ik heb veel liever dat mensen met mij praten dan over mij.’
Hilde Wartena (86)
Ze werd geboren in Duitsland, verhuisde voor haar dertigste naar België, kreeg drie kinderen en nam nog twee pleegkinderen in huis. Het leven van Hilde Wartena was en is gevuld. ‘Ik ga nog altijd op reis, steeds naar hetzelfde Franse naturistenterrein.’
Annabelle Kostelijk (34)
Tien jaar geleden mailde Annabelle Kostelijk nog onophoudelijk naar haar huisbaas om te vragen om een spaarknop op het toilet. Dat idealisme maakte met de jaren plaats voor een negatiever wereldbeeld. ‘Als ik op een dinsdagavond met vrienden rode porto zit te drinken en een pak sigaretten oprook, denk ik: is dit dan hoe we met problemen omgaan?’
Dirk Vandervelden (44)
Naar Compostela fietsen voor een goed doel of een benefiet organiseren in zijn gemeente: Dirk Vandervelden koppelt graag het aangename aan het nuttige. ‘Een betere wereld begint bij jezelf, maar daar mag je plezier aan beleven.’
Nathalie Reniers (39)
Toen Nathalie Reniers negen jaar geleden beviel van Charlotte, was ze dolgelukkig met haar gezonde dochter. Toen in haar ontwikkeling bleek dat het meisje hersenschade had, volgde een lang aanvaardingsproces. ‘Ik dacht eerst dat de dokters zich vergist hadden, of dat het wel te fiksen viel.’
Mauro Michielsen (17)
Als voorzitter van de Vlaamse Scholierenkoepel is Mauro Michielsen de stem van alle middelbare schoolstudenten. Het is een verantwoordelijkheid die druk met zich meebrengt. ‘Ik hoor al mijn hele leven dat ik ouder overkom dan ik ben, dat ik een bepaalde maturiteit heb.’
Jan Bosmans (66)
Hij was als arts nog maar net met pensioen, en daar was al het harde verdict: de progressieve spierziekte ALS. Maar Jan Bosmans blijft actief: ‘Mijn vrouw en ik reizen graag, zij houdt me letterlijk en figuurlijk overeind.’
Uschi Cop (34)
Haar jaren als twintiger werden gekenmerkt door wetenschappelijkheid, het plan was een leven als professor. Maar toen Uschi Cop begon te schrijven en kort nadien haar soulmate verloor, veranderde er iets. ‘Mensen worden met ouder worden vaak cynischer, ik krijg net meer vertrouwen in anderen.’
An Vander Elst (49)
Ze trouwde, kreeg drie kinderen en verhuisde twaalf jaar geleden met haar gezin naar de Elzas. In de eerste lente in Frankrijk verloor ze haar vierde kindje na twintig weken zwangerschap. An Vander Elst: ‘Door Ster zie ik geluk nu veel meer in het kleine van alledag.’
Ella Vermeir (27)
Tijdens haar studie werd ze geteisterd door stress, angst en onzekerheid, maar sinds Ella Vermeir met haar band Laele muziek maakt, durft ze zich meer te tonen. ‘Er is niks mis met in je schulp kruipen, maar als je er niet af en toe uit komt, gebeurt er niks.’
Kim Jacobsen (46)
De borstkanker leek overwonnen, tot ze ongeneeslijk ziek werd verklaard. Kim Jacobsen: ‘Ik wil graag de stille meerderheid bedanken die de coronaregels heeft gevolgd, zodat ook wij de kans kregen om te overleven.’
Julie Wijckmans (33)
Bijna drie jaar geleden crashte Julie Wijckmans op de werkvloer. Omdat gesprekken met de psycholoog niet volstonden, liet ze zich opnemen. ‘Mensen zeggen soms: zo moedig van je. Maar ik had geen andere keuze.’
Christel Dudek (58)
Negenenveertig was ze, toen Christel Dudek weduwe werd. Vier jaar later verongelukte haar zoon Boris (28). ‘Je hebt altijd de keuze: of je laat je volledig gaan, of je neemt je leven weer in handen.’
Marte Vandenhende (22)
Ze studeerde voor vroedvrouw toen haar ouders scheidden en haar mama crashte. Marte Vandenhende kwam er ook zelf niet ongeschonden uit en nam een sabbatjaar. ‘Het was een moeilijke periode, maar ik heb toen wel beseft dat ik de foute keuze had gemaakt.’
Stan Weyns (69)
Als katholiek opgevoed kind kon hij zich geen voorstelling maken van God, maar altijd al had hij het gevoel dat iets ons oversteeg. Stan Weyns werd huisarts, maar switchte al snel naar therapeut en ging zelf in de leer bij een zenboeddhist. ‘Mensen denken dat geluk een pakje is met een strik rond dat ze ergens moeten gaan zoeken.’
Lieselot De Tant (36)
Vlak voor de coronacrisis losbrak, trouwde ze met haar man. Amper negen maanden later kreeg Lieselot De Tant de diagnose borstkanker. ‘Mijn leven stond voordien al in het teken van zelfzorg, en dat heeft me ook tijdens de ziekte geholpen.’
Swa Pelemans (78)
Dorpsdichter Swa Pelemans is een man van twaalf stielen, gelukkig zonder dertien ongelukken. ‘Ik stond liever op een cafétafel voor te dragen dan met mijn neus in de schoolboeken te zitten.’
Luk Vermeulen (75)
Na een carrière als wiskundeleraar en schooldirecteur dreigde voor Luk Vermeulen bij zijn pensioen het zwarte gat. Gelukkig zijn er de vijf kinderen, de twaalf kleinkinderen én het vrijwilligerswerk. ‘Op palliatieve zorg draait het niet om sterven, het gaat daar over léven.’
