Joël De Ceulaer – Wie denkt dat het met Dewinter pas zal mislopen, heeft even niet opgelet

Een interview met Filip Dewinter deed deze week stof opwaaien. Onze redacteur Joël De Ceulaer vindt de verontwaardiging terecht, maar ziet het verschil met andere partijen niet altijd meer zo goed.

Joël De Ceulaer – De Morgen

Verontwaardiging is een geweldige drug, die ik zelf vaak inhaleer. Zeker in groepsverband leidt stevige inname tot wat ik een moreel orgasme zou durven te noemen.

Men voelt zich zó verheven boven het doelwit der verontwaardiging dat men gelooft zelf in aanmerking te komen voor onmiddellijke heiligverklaring. Men heeft de duivel veroordeeld!

Deze week heette die duivel, zoals wel vaker de jongste decennia, Filip Dewinter.

Na lezing van een zeer knap interview in Humo door collega’s Raf Liekens en Sam Ooghe raakte een deel van links meteen zo stoned als een garnaal van pure verbolgenheid om zoveel ranzige praat. Niet onterecht.

Ook collega Bart Eeckhout stipte aan dat de Antwerpse kopman van Vlaams Belang “een gore parel” had toegevoegd aan “een kransje racistische uitspraken”.

Vooral de uitspraak dat “één pak condooms in Afrika” een paar jaar later leidt tot “twintig minder illegalen en tien minder criminelen” in ons land, kwam weer recht uit het putje – al onderbouwde hij die oprisping met de ecologische dwaling dat we met te veel zijn op deze planeet.

Wat Dewinter betreft, mogen alle Palestijnen ook meteen Israël verlaten en in een van de Arabische buurlanden gaan wonen.

Zijn ontmoeting met de Syrische dictator Assad was “een strategische vergissing”, en dat zijn idool Vladimir Poetin oorlog stichtte, vindt hij “de grootste geopolitieke ontgoocheling” uit zijn carrière. Tja. Bah.

Politieke reacties kwamen vooral uit groene hoek. Zo had covoorzitter Nadia Naji het over “een beerput” die openging. Nogmaals: terecht.

Naji waarschuwde ook dat andere partijen – lees: N-VA – de deur naar “de extremistische club” van Dewinter op een kier zetten. En ook dat klopt. Op wat vroeger de Chinese Muur tussen beide partijen heette, wordt nu al maandenlang een paringsdans voltrokken tussen Tom Van Grieken en Bart De Wever. Dat belooft weinig goeds.

De man die het Vlaams-nationalisme wilde fatsoeneren, door het te redden uit de klauwen van een racistische partij, heeft precies het omgekeerde bereikt.

Vlaams Belang, door N-VA in 2019 opnieuw vetgemest met een verkiezing over migratie, wordt straks waarschijnlijk de grootste partij. Het cordon zal niet langer standhouden. Lokaal zeker niet. Vlaams misschien ook niet.

Laat ik in afwachting van die dijkbreuk eens een provocerende vraag in de groep gooien: is het verschil tussen wat Vlaams Belang wil en wat onze regeringen vandaag al doen, nog wel zo fundamenteel?

Of mogen we stilaan spreken van een eerder gradueel onderscheid? De vraag stellen is ze beantwoorden.

Men hoeft geen macht te hebben om invloed uit te oefenen, en Dewinter is de invloedrijkste Vlaamse politicus van de jongste dertig jaar.

Dat zeg ik niet alleen, dat vond ook wijlen Jan Blommaert, racismebestrijder en antifascist van het eerste uur.

Het VB heeft bakens verzet en geesten gemasseerd. Niet alle geesten, maar veel. Genoeg om andere politici en partijen te besmetten met ideeën die ze in een roes van verontwaardiging verketterd zouden hebben mocht Dewinter ze hebben geopperd.

Een paar dingen. In Humo zegt Dewinter dat hij geen moslim op een VB-lijst wil. Foei.

Maar wil iemand te zijner tijd eens vragen of N-VA ooit een moslima met hoofddoek op een lijst zou zetten?

Voor Dewinter hoort iemand met migratieroots er niet zomaar bij. Goh, voor N-VA wel, misschien?

Dewinter wil de Conventie van Genève aanpassen. Foei.

Maar kan iemand de toespraak van De Wever in 2015 aan de UGent nog eens beluisteren?

Dewinter koestert onfrisse, onwettige ideeën als het over asiel gaat. Maar, kuch kuch:

Vivaldi, mét Groen aan boord, voert een on-wet-tig asielbeleid.
Jaagt alleenstaande mannen die asiel zoeken de straat op.
Speelt verstoppertje als de rechter dwangsommen oplegt.
Steunt de deal met Tunesië, waar migranten de woestijn worden in gejaagd om te creperen.

Vooruit, ooit bekend als sociaaldemocratische partij, wil kinderen opsluiten en de politie huizen laten binnenvallen waar mensen zonder papieren wonen.

Vooruit-voorzitter Conner Rousseau wil economische sancties koppelen aan de bereidheid van landen om hun onderdanen terug te nemen.

En omdat hij niet wil dat we het schrijven, moeten we schrijven dat hij naar het schijnt ook vindt dat de politie in Sint-Niklaas vaker de matrak mag bovenhalen voor bepaalde mensen, omdat ze geen andere taal verstaan.

De taal van het geld en de taal van de matrak, die begrijpen ze wel, die vreemdelingen!

Mocht Dewinter het vroeger gezegd hebben, elke socialist had tegen het plafond gekleefd.

Filip Dewinter is een racist. Maar ach, volgens senior socialist Louis Tobback zijn we dat allemaal wel een beetje, lazen we onlangs in Het Laatste Nieuws.

Dus wie denkt dat het met Dewinter pas zal mislopen, heeft even niet opgelet.

Als het interview in Humo iets toont, is het dit: zijn missie is volbracht.

Joël De Ceulaer is redacteur bij deze krant en auteur van Hoera, de democratie is niet perfect! (2019) en De tragiek van de macht (2020).

Lees ook