De pesticidenlobby en boeren vormen blijkbaar één front. Maar een transitie naar een duurzame landbouw is de enige optie, als de landbouw wil overleven.
Inge Ghijs – Adjunct-hoofdredacteur
De pesticidenlobby lacht in haar vuistje. Waar zij maandenlang niet in geslaagd was, brachten de tractoren in een week tijd voor elkaar.
De bedrijven die pesticiden produceren, kunnen volop blijven draaien, want Europees Commissievoorzitter Ursula von der Leyen trok dinsdag de beslissing in om het gebruik van pesticiden tegen 2030 te halveren.
De boeren denken dat ze hun slag hebben thuisgehaald. Ze dwalen.
Toch als ze bezorgd zijn over de toekomst van hun landbouwbedrijven en hopen dat ook hun kinderen en kleinkinderen nog zullen kunnen boeren.
Zestig procent van de bodems in Europa is ongezond.
- Het laagje vruchtbare bodem waar planten in kunnen wortelen, wordt steeds dunner.
- De biodiversiteit gaat er dramatisch op achteruit.
- Het aantal insecten daalt onrustwekkend.
- In Europa wordt minstens een op de tien bijen- en vlindersoorten met uitsterven bedreigd.
Aan al die zaken is het gebruik van pesticiden niet vreemd. Maar Europa vindt het blijkbaar niet dringend genoeg om actie te ondernemen.
Dat Von der Leyen plooit onder druk van de Europese Volkspartij en de conservatieve krachten in het Europees Parlement, ondermijnt de geloofwaardigheid van de Green Deal volledig.
Wat stelt die nog voor als alle wegen ernaartoe een voor een worden afgezet? Zou ze zo snel gezwicht zijn als de commissaris voor Klimaat Frans Timmermans op post zou zijn gebleven?
Terwijl in Spanje in putje winter de noodtoestand is uitgeroepen wegens de droogte, de weiden er stoffig bijliggen en de dieren sterven van de dorst, schroeft Europa bij het minste protest de maatregel terug.
In plaats van de moed van de overtuiging te hebben en de boeren uit te leggen waarom het die beslissing neemt. En hen vervolgens de tools te geven, zowel qua kennis als financiële middelen, om ermee om te gaan.
Landbouwers ervaren vanop de eerste rij wat de impact van een bodem zonder bodemleven en van een dalend aantal bestuivers op de landbouw is.
Daarom is het onbegrijpelijk dat die landbouwers zich verzetten tegen een ander model.
Voedsel produceren met een pak minder pesticiden, kan. Daar kunnen genoeg landbouwers over getuigen, en het zijn geen geitenwollensokkentypes en keuterboeren die met andere landbouwmethodes aan de slag gaan.
Een transitie naar een duurzame landbouw is de enige optie als de landbouw wil overleven.
Wie uit plat opportunisme die transitie tegengaat – en dan gaat het niet alleen over politici, maar ook over conservatieve landbouworganisaties – draagt een verpletterende verantwoordelijkheid.
Inge Ghijs
Adjunct-hoofdredacteur De Standaard
Lees ook
Marc Reynebeau – Boerenprotest brengt crisis van democratie aan het licht
Bron: De Standaard