Reuzegom – DS Dag 2 – De beklaagden bleven toekijken tot de scherpte uit Sanda Dia’s ogen verdween


Op de tweede dag van het proces rond de dood van de student Sanda Dia spraken de advocaten van de familie. ‘Recht jullie rug en jullie hoofd, draag de verantwoordelijkheid voor zijn dood.’

Heleen Debeuckelaere – De Standaard



Als steun en eerbetoon aan Sanda Dia, zijn vader Papis Dia en gans de familie
hebben we de zaak Sanda Dia gevolgd vanaf 7 december 2018 tot vandaag.

Je kan een overzicht vinden van vele krantenartikels, boeken en podcasts in het

In memoriam Sanda Dia

Lees alle berichten over: Sanda Dia

Rust zacht Sanda

#JusticeForSanda



Sanda zou over drie weken 25 jaar zijn geworden. Hij zou intussen zijn afgestudeerd als handelsingenieur, ongetwijfeld met onderscheiding. Hij hield van voetbal, hiphop en gamen. Hij werkte elke zaterdag in de kantine bij Beerschot om centjes te sparen. Hij was een goedlachse, loyale en vriendelijke jonge man.’

Aan de start van de tweede procesdag tegen achttien leden van de studentenclub Reuzegom, wilde advocaat Sven Mary stilstaan bij de jonge student in het centrum van deze zaak: het zondagskind Sanda Dia, die op 20-jarige leeftijd op 7 december 2018 overleed in het Universitair Ziekenhuis Antwerpen aan een te hoog zoutgehalte in zijn lichaam na een extreem doopritueel.

Het laatste jaar ging het vaker over de beroepsprocedures, herkwalificaties en andere procedurele bezorgdheden in de zaak-Reuzegom dan over het slachtoffer zelf.

Op dinsdag trokken de burgerlijke partijen de teugelsweer strak aan. Het proces moest opnieuw naar de kern. Wat is er gebeurd? Met wie? En wat waren de gevolgen daarvan voor de mensen die nu verweesd achterblijven?

‘Gevaarlijk’

Mary en zijn collega Elisa Van Boxclaer waren snoeihard voor de beklaagden (‘ze zijn gevaarlijk’), de twee schachten die de doop overleefden (‘het is niet achttien, het is achttien plus twee’) en Reuzegom in het algemeen (‘niemand zal me afbrengen van de gedachte dat dit elitaire clubje een rechts, ranzig kantje heeft’).

Dat miste zijn effect niet. De beklaagden in het midden van de zaal leken op te gaan in hun stoelen. Zakdoeken werden bovengehaald. De frons van verontwaardiging op de gezichten van een aantal van hun advocaten werd dieper met de minuut.

Volgens Mary was Reuzegom een gevaarlijke omgeving, waarin agressie, eigenbelang en geweld vlak onder de oppervlakte huishielden. Hij is er niet van overtuigd dat racisme geen rol heeft gespeeld in de dood van Dia.

Geniet nog van jullie anonimiteit. Mijn client wil jullie de gevangenis niet insturen. Hij wil dat deze mannen, toekomstige dokters, ingenieurs, herkenbaar zijn in de maatschappij. Dat als mijn dochters jullie zouden meenemen naar huis, ik de deur kan dichthouden. Deze mensen komen bij mij niet binnen, ze zijn gevaarlijk.’

Van Boxclaer maakte gehakt van de meer dan 1.000 pagina’s van conclusies die de advocaten van de verdediging hebben voorgelegd.

‘Als ik die lees, kan ik alleen besluiten dat de meerderheid van de beklaagden voor de vrijspraak gaat.

‘Ook in de steunbetuigingen aan de familie lijkt het meer te gaan over hun eigen leed dan over het verlies van Sanda Dia, in plaats van in de spiegel te kijken, hun verantwoordelijkheid te nemen en vergiffenis te vragen. Dat zou het enige gepaste verweer zijn.’

Schuim op de lippen

‘Ze laten hier uitschijnen dat alles snel is gegaan. Ze maken er een momentopname van’, aldus Van Boxclaer.

Volgens haar was de realiteit heel anders, de clubleden moeten­ hebben geweten dat Dia er slecht aan toe was.

‘Ze hebben langzaam toegekeken hoe hij uitviel. Ze bleven kijken tot het schuim op zijn lippen stond, tot de scherpte uit zijn ogen verdwenen was, tot hij niet meer kon slikken, tot hij wartaal uitsloeg. Het was al lang duidelijk dat onmiddellijke hulp nodig was.’

Meteen daarna slaakte iemand in de zaal een kreet. Het werd Sanda’s moeder te veel. Ondersteund door haar advocaat ging ze naar buiten.

Emotioneel sloot haar advocaat, Nathalie Buisseret, de voormiddag af.

‘Het komt nooit meer goed voor Sanda, hij komt nooit terug. Recht jullie rug en jullie hoofd, draag de verantwoordelijkheid voor zijn dood.

‘Omarm wat is gebeurd, wat jullie hebben aangericht, en maak dat jullie daar betere mensen van worden. Stop met medelijden te voelen voor jezelf, alles kan nog voor jullie.’


Beklaagden onder indruk van pleidooien

Bij de beklaagden lijken de emo­tionele pleidooien van de advocaten van de familie van Sanda Dia er ingehakt te hebben. Walter Damen, die opkomt voor L.L., trof na die pleidooien een huilende cliënt aan. Daarna hebben ze besloten om schuldig te pleiten voor onopzettelijke doding en mensonterende behandeling. 

L.L., die in Reuzegom de bijnaam ‘Strontvlieg’ had, doet afstand van de gunst van de opschorting en vraagt een probatiestraf van twee jaar. Dat is een straf waarbij je voorwaarden moet volgen, anders ga je naar de gevangenis. Ook A.V. – clubnaam ‘Sondage’ – doet afstand van de opschorting. Zijn advocaat Tom De Meester vraagt wel de vrijspraak.

Ondanks de toegevingen volgt de verdediging dezelfde strategie als in Hasselt een jaar geleden. 

Volgens de advocaten hebben deze ‘intelligente jonge mannen’ zich zo verlaagd door groepsdruk en normvervaging. (hd)


Vrienden en familie van Sanda Dia woonden de tweede dag van het proces bij. Foto: Sebastian Steveniers

Lees ook

Lees alle berichten over Sanda Dia


Bron: De Standaard

Naar Facebook

Naar de website


Scroll naar boven